ခိုုင္ၿမဲေက်ာ္စြာ ၏ ကဗ်ာမ်ား

Monday, May 16, 2016

လမ္း ၃၀ ထိပ္က ခရမ္းသိုု႕

ခရမ္းေရ

အေၿပာင္းအလဲ ဆုုိတာ ၾကိဳးေခြပဲ

သည္တစ္ေခြ

ၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ေခြေပါ့။

ငါေၿပာင္းထိုုင္တဲ့ လက္ဘက္ရည္ဆုုိင္

မိုုင္ ၅၀ ေဝးတယ္။

မနက္ခင္းစားေသာက္ဖြယ္ရာစာရင္းက

မင္း သတင္းမရဘူး။

ခုုေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း ေလွ်ာက္ေနရ

တစ္ေယာက္ေၿခေထာက္ေပၚ တစ္ေယာက္ မွွီရပ္ေနရတဲ့

ကမၻာတစ္ၿခမ္း

လြမ္းတယ္။

ဒီတစ္ခါ

မင္းလာရင္

သဘာဝသမိုုင္း ၿပတိုုက္သြားမယ္

ႏွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာက ေဝလငါးေတြသြားၾကည့္မယ္။

အစားခံရတဲ့ ဘဝဆိုုတာ

တိုု႕လိုု အဓိပၺာယ္ ထပ္တူပဲ

မင္းဓားေၿမွာင္စိုုက္ထားတဲ့ ဆိုုက္ပရပ္စ္လမ္

လူဖမ္းသေဘာၤ နဲ႕ ကပၺလီပင္လယ္

ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ အိမ္အၿပန္လမ္းထဲ

မင္းကိုု

အိမ္တံခါးဝက အေမအိုု မမွတ္မိႏိုုင္တာလည္း

ၿဖတ္သန္းၿပီးၿပီပဲ။

ဝံပုုေလြလာဆင္ကိုုခ်စ္တဲ့

မိန္းမနဲ႕  သမီးႏွစ္ေယာက္ကိုုခ်စ္တဲ့

အေလအလြင့္ ဓားခ်က္မ်ားနဲ႕ ကမၻာၾကီးကိုုခ်စ္တဲ့

မင္းေသြးေတြ

တေစၦသေဘာၤ ေမ်ာတုုန္းလား။

ခရမ္းေရ

ေဒါသၾကီးတဲ့ ငါးလည္းေသတယ္

ပံုုတိုုပတ္စ ေၿပာတတ္တဲ့ ငါလည္ေသတယ္

ေလာကရဲ႕ အလြယ္ဆံုုး အလုုပ္ဟာ

ေသတာ မဟုုတ္လား 

ဘာေၾကာင့္မ်ား

အၿခားသံသရာမွာ လူၿမင္ခံဦးမွာလဲ

ရတနာ (၃)ပါးဆည္းကပ္ပါ

တရားမွတ္ရႈပါ

ၾကားဖူးနားဝ တစ္ဝဂူတိုု႕ရဲ႕ အၿဖစ္အပ်က္တုုိ႕

လြတ္ေၿမာက္ဖိုု႕ ၾကိဳးစားပါ။

လမ္း ၃၀ ထိပ္မွာ

ထူေထာင္ေနတဲ့ မင္းရဲ႕ အရိပ္ကိုု

ေၿမၾကီးလိုု ၿဖန္႕ခင္းလုုိက္စမ္း 

ခရမ္း ။      ။

ခိုုင္ၿမဲေက်ာ္စြာ

ကိုုဝဏၰ (သိုု႕) မစိုုက္ၿဖစ္ေသးတဲ့ စက္ရံုု

ဝဏၰေရ ..

ဘဝေၿမလြတ္ေၿမရိုုင္းအတြက္

ဘာစက္ရံုုမ်ား ေဆာက္မွာလဲ

မင္းလက္နဲ႕ ခ်က္လုုပ္မယ့္ ပံုုၿပင္သစ္တစ္ထပ္

ခုုထိ

ငါမဖတ္ရေသးဘူး။

မင္းဗလာစာအုုပ္ထဲက သင္တန္းေတြရယ္

မင္းလိုု္ကေရႊ႕တဲ့ ရင္ခုုန္သံလိုုင္းရယ္

ဘယ္ေလတိုုက္မွ

ေရြ႕မွာလဲ။

ခ်ိိန္းလက္စ

တိုု႕ဘဝ စစ္တုုရင္အေလာင္းအစား

တပ္သားေလးလည္း ေသခ်င္ေသမယ္

ဘုုရင္ၾကီးလည္း ေသခ်င္ေသမယ္

အဓိပၺာယ္ရွိတဲ့ ေရႊ႕ကြက္ပူပူနဲ႕ လဲယူမွ

မင္း

သရဖူဆုုိတာ ရမွာေပါ့။

ဒါဟာ ရႊံ႕ေစးၿဖဴၿဖဴလိုု ငယ္ဘဝအေဟာင္း

ဒါဟာ မရိုုးႏိုုင္တဲ့ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အၿပာအေၾကာင္း

ကေလးစိတ္ အေလာင္းထဲက မထြက္ႏုုိင္ရင္

မင္းညာဘက္လက္

အသံုုးမဝင္ဘူးေပါ့။

မင္းေၾကာက္တဲ့ ဒုုကၡက်ည္ဆန္

ပန္းၿခံထဲက ရွဥ္႕ကေလးထက္ ပိုုၿမန္ေနသလား

စိတ္ကူးနဲ႕ လမ္းတစ္လမ္းၿခားတဲ့

လက္ေတြ႕ဘဝ

လၿပည့္ညဆိုုတာ

အေမွာင္ကိုုထစ္အ ဖိုု႕ မလိုုဘူး။

ကြန္ပ်ဴတာတစ္လံုုးက ကြန္ပ်ဴတာ တစ္လံုုးကိုု

မခ်စ္ဘူး

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အတြက္

ေရွ႕တက္ေစခ်င္တာ

ဝမ္းေၿမာက္ေၾကာင္းသဝဏ္လႊာ

အစစ္ပဲ။

ကိုုဝဏၰ

မင္း ပိုု႕သမယ့္ ဝီရိယတရားထံ

တစ္ေန႕ၿပန္စာလာလိမ့္မယ္

ဆက္ဆက္။       ။

ခိုုင္ၿမဲေက်ာ္စြာ

ကိုုဘုုန္း (သိုု႕မဟုုတ္) ငါးေသးေသးေလးတစ္ေကာင္

ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းၿဖစ္ၾကားရဖုုိ႕
ေရွးေဟာင္းပစၥည္းဆိုုင္ သြားစရာမလိုုဘူး
ကၽြန္ေတာ္
ကိုုဘုုန္းဆီသြားတယ္
ရန္သူငါးေတြနဲ႕
ဒုုလႅဘၾကီးကိုု ပစ္ခ်တမ္းကစားပြဲ
နားေထာင္တယ္
အသက္ဆိုုတာ
လက္ညိႈးနဲ႕ ဖ်က္လုုိ႕ရတဲ့အရာ
မဟုုတ္လား။
ကိုုဘုုန္းေရ
ေရဆိုုတာ ခပ္တုုိင္း အၿပည့္လုုိက္လာပါ့မလား
တစ္ဘဝလံုုး
အေပါက္ကေန ခုုန္ဆင္းခံရတာမိ်ဳးလည္းရွိမယ္
လူ႕ဘဝဆိုုတာ
နားမလည္စရာ ထြန္ေၾကာင္းမ်ားရဲ႕
ရပ္ကြက္ပဲ။
ကိုုဘုုန္းရယ္
အၿခား ငါးေသးေသးေလးေတြရယ္
ဆင္ေတြနဲ႕
သစ္လံုုးေတြနဲ႕
မႈန္တိမႈတ္မႊား အလင္းေရာင္ေတြနဲ႕
အၿပစ္အနာအဆာကင္းတဲ့ တရားအတုုိင္း
ေၿဖာင့္ေနတုုန္း
ဝန္းကနဲ
ကိုုက္ဆြဲခံရတဲ့အခန္းၾကားတယ္
ခုုေတာ့
အဲဒီလိုုငါးၾကီးလည္း ေသြးအန္ရွာေပါ့
သံသရာဆိုုတာ
ပင့္ကူမွ်င္ အၿပင္ဘက္က ရပ္ၾကည့္မွ
အၿဖဴအမည္း ဓာတ္ပံုုကိုု
အလုုိလိုုၿမင္ရတယ္။
ခုုေတာ့
ကိုုဘုုန္းတစ္ေယာက္
ေလာကဖဲခ်ပ္ေတြအေပၚ စိတ္ေလွ်ာ့တယ္
စားပြဲတစ္လံုုးရဲ႕ အလ်ားအနံေတြေပၚ စိတ္ေလွ်ာ့တယ္
အသက္ရွည္စရာ အားေဆးရယ္
သံစံုုၿမည္မယ့္ မီးဖိုုေခ်ာင္ရယ္
ကံအဆန္ ကန္ အစုုန္
တရားေတာ္အေပၚ ပံုုခ်လုုိက္ပံုုနဲ႕။
ကိုုဘုုန္းေရ
ရိုုးသားၿခင္းရဲ႕  ငါးေသးေသးေလးတစ္ေကာင္ပဲ
ၿဖစ္ခ်င္သူေရ
ခင္ဗ်ားလက္ယက္တြင္းက ေရေလးနဲ႕
ေဟာဒီေႏြရာသီကိုု
မွ်ေဝေပးခ်င္တယ္ မဟုုတ္လား
မွ်ပါ
ခင္ဗ်ား မွ်လိုုက္ပါ
ေကာင္းမႈ ဓာတ္ေငြ႕ဟာ
ေကာင္းကင္ကိုု ဆက္ဆက္ တြန္းေရႊ႕လိမ့္မယ္
တစ္ေန႕။       ။

ခိုုင္ၿမဲေက်ာ္စြာ


အေတြ႕အၾကံဳ  ၄၃

၆၅၀တန္ ပန္းသီးအတြက္
ေနာက္ဘဝတစ္ခုုေပၚ တက္မခုုန္ဘူး
ရတယ္
ငါ့အေရၿပား ၿဖန္႕ခင္းႏိုုင္သေလာက္
ယူမယ္။
ၿမင္ေလရာ ထိုုးထိုုးေထာင္ေထာင္ သစ္ပင္ေတြ
ငါ့ပတ္ဝန္းက်င္
ေတာဝင္ေနပံုု။
ကတၱရာၿမိဳ႕ေပၚက စိတ္ၾကီးဝင္သူယာဥ္မ်ား
အားအားရွိ စုုတ္သတ္ခုုန္ေပါက္
ငါတုုိ႕ ေရာက္ရွိေနတဲ့ ဒီလုုိ နည္းပညာ
ငါတုုိ႕ ဓာတ္ၾကီးေလးပါးကိုု
သစ္ခြဲစက္ထဲယူသြားၾကည့္တယ္
 ႏိုုင္လုုိမင္းထက္ အမႈန္႕ကလြဲရင္
ထပ္ၿပီး စိတ္ခြဲခ်င္လုုိ႕ မရဘူး။
ပိုုက္ဆံရဲ႕ တစ္ဟုုန္ထိုုးစိတ္နဲ႕
စမ္းေခ်ာင္းကေလးကိုု ရိုုက္ခ်ိဳးတယ္
ရက္စက္တယ္
ငါ့မ်က္လံုုးေပၚ လြမ္းေစတီေပၚ ငွဲ႕ခ်လိုုက္ေတာ့
ငါ့မ်က္ရည္က ကုုန္ၿပီပဲ။
ေပက်ံေနတဲ့ ရွပ္အက်ီ ၤတံဆိပ္ဟာ
ေအာင္ၿမင္မႈ ဆိုုလား
လူဆိုုတာ
ကန္ထုုတ္ဖုုိ႕ခက္တဲ့
ကိေလသာရဲ႕  ကိုုယ္စားလွယ္လား
ငါ့ကိုုထုုထားတဲ့ အသားရဲ႕နာမည္
ငါလည္း လြယ္လြယ္ေမ့တယ္။
အိုု  ေလာကီ
က်ယ္ဝန္းပါဘိ
တက္စရာသင္တန္းေတြမ်ားပါဘိ။     ။

ခိုုင္ၿမဲေက်ာ္စြာ