Idea Magazine ကဗ်ာမ်ား (လ တစ္ရာၿပည့္ )

Monday, May 16, 2016

မဒမ္ဇင္နီယာရဲ႕တစ္ေန႕တာကပဲြ

မဒမ္ဇင္နီယာဟာ
ဘုရားသခင္က သူ႕ကိုဖန္ဆင္းထားတယ္ဆိုတာယုံတယ္
ဘုရားသခင္ေျပာတဲ့အတုိင္းေနထုိင္တယ္
ဘုရားသခင္သတ္မွတ္ထားတဲ့အတုိင္းစားေသာက္တယ္
ဘုရားသခင္ အလုိအတိုင္းျပဳမူေဆာင္ရြက္တယ္
ဘုရားသခင္ မလုိလားတာဆုိရင္
မဒမ္ဇင္နီယာက သူနဲ႔မပတ္သက္သလုိေနလိုက္တာပဲ
မဒမ္ဇင္နီယာ မၾကာခဏဖ်ားနာေလေလ
ဘုရားသခင္ကို ပိုၿပီးဆုပ္ကိုင္ေလေလ
ဘုရားသခင္သာ မဒမ္ဇင္နီယာဘ၀မွာရွိရင္ အရာအားလုံးကိုျငင္းပယ္ရဲတယ္
ဘုရားသခင္ရဲ႕ အရိပ္မွာ ဘုရားသခင္ အလိုအတုိင္းသာေနရရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းမယ္လုိ႕ယုံတယ္
မဒမ္ဇင္နီယာ ဘုရားသခင္ကိုအားကိုးၿပီးေနလာခဲ့တာ
သုံးဆယ္တစ္ႏွစ္ေတာင္ရွိၿပီေပါ့
ဘုရားသခင္က မဒမ္ဇင္နီယာကို သမီးေလးတစ္ေယာက္ေပးတယ္
စာအုပ္ဆုိင္ေလးတစ္ဆုိင္ဖြင့္ေပးတယ္
အသားနည္းနည္းပါတဲ့စြပ္ျပဳတ္ေပးတယ္
မဒမ္ဇင္နီယာရဲ႕ အေသြးအသားထဲမွာ ရမၼက္မရွိေတာ့ဘူး
မဒမ္ဇင္နီယာရဲ႕ တစ္ကိုယ္လုံး ဘုရားသခင္နဲ႔တည္ေဆာက္ထားတယ္
မဒမ္ဇင္နီယာရဲ႕ ၀ွက္ဖဲခ်ပ္တုိင္းဟာ ဘုရားသခင္ပဲ
လူေတြက ဘုရားသခင္ကို မေထမဲ့ျမင္ျပဳေနၾကတယ္လို႕လည္းယူဆတယ္
မဒမ္ဇင္နီယာရဲ႕ဘုရားသခင္ကေတာ့
သူ႕ မိတ္ေဆြေတြၾကားမွာ အေတာ္ကေလးေရပန္းစားပ
၀ိုင္အရက္လုိ ယဥ္ေက်းသူေတြကေန
လိင္မႈကိစၥလို ပြင့္လင္းသူေတြအထိေေပါ့
မဒမ္ဇင္နီယာကို ေလ့လာသူေတြက
မဒမ္ဇင္နီယာရဲ႕ တစ္ေန႕တာကပဲြမွာ
မဒမ္ဇင္နီယာတစ္ေယာက္ထဲ ကေနတာကလဲြၿပီး ဘာမွမရွိပါဘူးတဲ့
မဒမ္ဇင္နီယာရဲ႕ ေျခလက္လႈပ္ရွားဟန္ထဲမွာ
တစ္စုံတစ္ေယာက္ရွိေနပုံရေပမယ့္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကိုမျမင္ရဘူး
အဲဒီတစ္စုံတစ္ေယာက္ကလည္း ဘုရားသခင္ပါပဲတဲ့
မဒမ္ဇင္နီယာဟာ တစ္ခါတစ္ေလ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္သီခ်င္းညည္းေနတတ္တယ္
တစ္ခါတစ္ေလ ရုပ္တုေလးတစ္ခု ခ်ထားသလို ေငးငိုင္တိတ္ဆိတ္ေနတတ္တယ္
မဒမ္ဇင္နီယာရဲ႕အေတြးထဲမွာ စိတ္ကူးအိပ္မက္ေတြထဲမွာ
ဘ၀ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြထဲမွာ
ဘုရားသခင္နဲ႔ကင္းကြာသြားတဲ့အခ်ိန္ဆိုတာမရွိခဲ့ဘူး
မဒမ္ဇင္နီယာရဲ႕တည္ရွိမႈမွာ
လူအျဖစ္တည္ရွိမႈဟာ လုံးလုံးေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး
ဘုရားသခင္ရဲ႕ တည္ရွိမႈသာက်န္ေတာ့တယ္
မဒမ္ဇင္နီယာဟာ ဘုရားသခင္နဲ႔ႏုိးၿပီး ဘုရားသခင္နဲ႕အိပ္ရာ၀င္တယ္
ဘယ္လိုလူႀကီးလူေကာင္းတစ္ေယာက္အတြက္မွ
မဒမ္ဇင္နီယာဟာ ဦးထုပ္ကေလးေဆာင္းၿပီး ဂါ၀န္ကေလးမၿပီး
ႏႈတ္ခမ္းေဆးထူထူတင္ၿပီး ရွိရွိသမွ်ႏူးညံ့မႈေတြနဲ႔ေတြ႕ထိၿပီး
ရင္ခုန္ဖို႕ေကာင္းတဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့ဘူး
မဒမ္ဇင္နီယာရဲ႕လေရာင္နဲ႔တူတဲ့ႏုိ႕ရည္ဟာ
သူ႕သမီးေလးႀကီးျပင္းလာကတည္းက ခမ္းခဲ့ၿပီ
မဒမ္ဇင္နီယာရဲ႕ မ်က္လုံးမွာ မီးနဲ႔တူတဲ့ဆဲြေဆာင္အားေတြေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး
ထိတ္လန္႕ေျခာက္ျခားဖြယ္ ၿငီးေငြ႕စိတ္ပ်က္မႈသာ က်န္ရွိေတာ့တယ္
မဒမ္ဇင္နီယာဟာ သံေခ်းအထပ္ထပ္တက္ေနတဲ့ စက္အပ်က္တစ္လုံးကို
ဘာကိုမွ ထက္ထက္သန္သန္ မရွိေတာ့ဘူး
အကယ္၍မ်ား ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔
မဒမ္ဇင္နီယာကို ဘုရားသခင္လက္က ကယ္တင္ခ်င္တယ္ဆုိရင္
ခင္ဗ်ားမွာ ပိုက္ဆံရွိရုံနဲ႔မျဖစ္ဘူး
ဘုရားသခင္အေၾကာင္းသိမွျဖစ္မယ္
ဘုရားသခင္ကို သိျခင္းဟာ မဒမ္ဇင္နီယာကိုသိတာနဲ႔အတူတူပဲ
သူ႕ကုိခင္ဗ်ားျမင္ေနတာက ကလပ္မွာေတြ႕ေနက် မိန္းမတစ္ေယာက္ထက္ဘာမွမပိုဘူး
သူက ခင္ဗ်ားကို ကေဖးဆုိင္ရဲ႕ ေထာင့္တစ္ေထာင့္မွာ
ဟမ္ဘာဂါမုန္႕အေၾကာင္းေျပာမွာမဟုတ္ဘူး
ဘုရားသခင္ရဲ႕ေလသံအတုိင္း
ခင္ဗ်ားျပင္းပ်ေနတဲ့ဦးတည္ခ်က္ကို တိရစာၦန္တစ္ေကာင္လိုရႈံခ်ပစ္လိမ့္မယ္
ဘုရားသခင္ကိုေက်ာ္လြန္ၿပီး သူ႕ဆီက ဘာဆႏၵ ဘာႏူးညံ့မႈမွ
ခင္ဗ်ားရယူႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး
မဒမ္ဇင္နီယာဟာ လူ႕ဘ၀ဆုိတဲ့ ဒုကၡသည္စခန္းႀကီးမွာ
လိင္မႈဆုိင္ရာကလဲြၿပီး အကုန္ျဖည့္ဆည္းေပးေနတဲ့ တာ၀န္ေက်ပြန္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္
မဒမ္ဇင္နီယာရဲ႕တစ္ေန႕တာကပဲြထဲမွာ
မၾကာမၾကာ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနရသူတစ္ေယာက္
အေနနဲ႔ေတာ့ ေတြးမိႏုိင္တာတစ္ခုရွိတယ္
ငန္းတစ္ေကာင္လုိေသြးသားဆူၿဖိဳးေနေသးတဲ့မိန္းမတစ္ေယာက္အေနနဲ႔
ဘုရားသခင္အေပၚ ဒီေလာက္ယုံၾကည္သက္၀င္သြားေလာက္ေအာင္
ဘယ္လုိဒုကၡတရားေတြက လမ္းျပေခၚေဆာင္သြားသလဲဆုိတာကိုေလ
ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ကမာၻႀကီးဟာ မဒမ္ဇင္နီယာဆီက ေနာက္ဆုတ္သြားေခ်ေပါ့
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္လက္တဲြတဲ့လူ႕အဖဲြ႕အစည္းဟာ
မဒမ္ဇင္နီယာကို စြန္႕ခြာသြားေခ်ေပါ့
နာရီေတြကို ေနာက္ျပန္လည္ေနတဲ့ေဆးရုံတစ္ရုံမွာ
မဒမ္ဇင္နီယာတစ္ေယာက္ထဲ ဘုရားသခင္နဲ႔အတူ
သူ႕ရဲ႕ကပဲြကို ဆက္လက္က်င္းပေနေပါ့
္
ပိုင္

ေရြ႕ကဗ်ာ

အိပ္မက္ထဲမွာ ငါေျပးေန၏ ေနရာမေရြ႕

ေနရာမေရြ႕ အိပ္မက္ထဲမွာ ငါေျပးေန၏။

ငါေျပးေန၏ ေနရာမေရြ႕ အိပ္မက္ထဲမွာ

(ကဲ . . .အိပ္မက္ကငါ

အခု ထ ပါၿပီ)

မေရြ႕တဲ့ကဗ်ာ ေရြ႕ေအာင္ဖတ္ၾကည့္ပါ။

သုခမိန္လိႈင္

ကင္းေစာင့္

ငါဟာ ကင္းေစာင့္တစ္ေယာက္ပါပဲ၊

တစ္ညလံုးမအိပ္စက္ျဖစ္ဘဲ

အလြမ္းေတြနဲ႔ပဲ မိုးစင္စင္လင္းခဲ့တယ္ . . .

“ ခ်စ္တယ္” ဆိုတာ . . .ငါ့ဘ၀ရဲ႕

ဘယ္၀ါက်မွာမွ မသံုးဘူးေသးတဲ့

ႀကိယာတစ္လံုးပါ။

ႏႈတ္ခမ္းထူထူေတြနဲ႔ ေလွာင္ၿပံဳး

မာယာမ်ားတဲ့ ငါးခံုးမေလးေရ . . .

မင္းေၾကာင့္

ငါ့အိပ္မက္ေတြ တစ္ေလွလံုးပုပ္ခဲ့ေပါ့ . . .။

မင္းခိုက္စိုးစန္

ငါရယ္ ငါ့မိန္းမရယ္ ငါ့သမီးရယ္

ငါ့ဘ၀

င့ါျပဇာတ္မွာ

လက္ခုပ္တီးတုိင္းလွည့္ၾကည့္မိခဲ့တဲ့ေန႕ရက္မ်ား

ငါအားထက္ ရယ္(ရီ)အားသန္

ငါအဖန္ဖန္

သူအဖန္ဖန္

ဘာပါလိမ့္

စၾက၀ဠာတဆုံးကိုေမွ်ာ္ၾကည့္သလုိ

ေက်ာင္းသြားမယ့္သမီးရဲ႕ ပ်က္ေနတဲ့ထီးကို ျပင္ေပးလိုက္တယ္

ျပတ္ေနတဲ့ဖိနပ္ကို ဆက္ေပးလိုက္တယ္

က်ေနတဲ့စိတ္ကို ျမွင့္ေပးလုိက္တယ္

ငိုမေယာင္မ်က္ႏွာေလးကို ရယ္(ရီ)ေအာင္လုပ္ေပးလုိက္တယ္

သူမဟာ စာရြက္အလြတ္လို ရုိးစင္းတယ္

ေလာကႀကီးက သပြတ္အူလုိ ရႈပ္ေထြးတယ္

“ခဏေနဦး သမီး

လမ္းမေပၚမွာ မုိးသက္ေလျပင္းက်ေနတယ္

(ဒါမွမဟုတ္)

ေနာက္တစ္ေနရာမွာလည္း ျဖစ္ႏုိင္တယ္”

မိန္းမရယ္

ေခတ္ေပၚ၀ဲဂယက္ထဲမွာ

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုတည္းနဲ႔ ေစာင့္ၾကည့္ရမယ့္ အံ့ၾသစရာမ်ဳိးမဟုတ္ပါဘူးကြာ

မရွိမျဖစ္လို႕

မထင္ေလနဲ႔

ဘယ္သူမွ ဒီဘ၀ႀကီးမွာ အရမ္းအလိုအပ္ဘူး

အရသာရွိတဲ့အဆိပ္ကို

နည္းနည္းခ်င္းစားလာခဲ့တာပဲ

ငိုစရာမ်က္ရည္မလိုေတာ့ပါဘူး။ ။

၀င္းေမာင္

ရန္ကုန္မုိး

ပင္လယ္တစ္ခုလုံးခ်ျပေပမယ့္

ေရခ်ည္းပဲျမင္ၾကတဲ့သူေတြက

မ်ားတယ္

ငါတုိ႕ရဲ႕ဇဲြေတြက

တစ္ေန႕တစ္လံ ပုဂံဘယ္ေျပးမလဲဆုိၿပီးသတိၱေကာင္းတတ္

ငါတုိ႕ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေတြက

အေရးအေၾကာင္းဆုိ အေပါင္းအသင္းမွားတတ္

ငါ့တုိ႕အသဲကလည္း

ပပ ထူမွ ထတတ္ရေတာ့တယ္။

ကမာၻႀကီးလုံးေနေတာ့

အေနာက္ကိုသြားလည္း အေရွ႕ကိုတစ္ေန႕ေရာက္ရသလုိ

ပင္လယ္ထဲမွာ သေဘၤာခ်င္း ေခါင္းတုိင္ကိုစျမင္ရစၿမဲ

အလံတလူလူလႊင့္ထားေပမယ့္

ဒါးဆုိတာ

ဒဏ္ရာနဲ႕အေ၀းဆုံးမွာေနရတာ ေကာင္းတယ္။

အျဖစ္က

မီးျပတုိက္ကုိ သေဘၤာ၀င္ေဆာင့္မိသြားတာ

ဆာေလာင္တဲ့ေျမြမုိ႕

ကိုယ့္အၿမီးျပန္အစာလုပ္ၿမိဳခ်လိုက္တယ္

ရန္ကုန္ဆုိတာ

အၿမဲတမ္းအိမ္ရွင္ႏုိင္ငံေတြ ေျခစစ္ပြဲရႈံးတယ္

ခ်စ္ၾကည္ေရးဖိတ္ေခၚပဲြဆုိ တစ္ဘက္အသင္းကမလာဘူး

အေ၀းကြင္းမွာ ေျခစြာရတာ

ဘယ္ေလာက္အသည္းနာဖို႕ ေကာင္းလိုက္သလဲလို႕။ ။

ေက်ာ္ထူး

မုိးစိမ့္စိမ့္ တနဂၤေႏြထဲက ျပကြက္မ်ား

အလင္းေတြတုပ္တုပ္က် ရႊဲနစ္ေနတာေတာင္

လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ ပြင့္ျပလုိ႕မရတဲ့ တနဂၤေႏြေပါ့။

အပ်င္းသန္လြန္းတဲ့အခါ

သူမ်ားအိပ္မက္ကုိ ေျခနဲ႔ကန္ထုတ္လိုက္

အေပ်ာ္လြန္တဲ့အခါ

သူမ်ားခံစားမႈကို ေညွာ္တုိက္လုိက္ေပါ့။

စိတ္အလိုလုိက္မိတဲ့အခါမ်ဳိး

အလင္းကို အေမွာင္နဲ႔ ရႈိ႕မိ

အရိပ္ကို အေရာင္နဲ႔ ၿမိွဳက္မိ

ပစၥပၸဳန္ကို အတိတ္နဲ႔တုိ႕မိ

ေနာက္ဆုံး . . . .

ကိုယ့္ေျခလွမ္းေတြကိုေတာင္

တံလ်ပ္နဲ႔ စိပ္မိေပါ့။

ဘယ္သူေတြပဲ နားနားေနေန . . ..

ဘယ္သူေတြပဲ က်ဳိးက်ဳိးေၾကေၾက

တနဂၤေႏြကေတာ့ . . . .

အခ်ုဳိးေျပေျပ . . မုိးေစြလုိ႕။

ေသြးေၾကာင္ၿပီဆုိ . . .

ေခြးေဟာင္တာေတာင္လန္႕သတဲ့။

သူမ်ားစိတ္၊ သူမ်ားအရိပ္ကို တက္ထုိင္ရင္း

သီခ်င္းေတြကို ေအာ့အန္ . . .

တနဂၤေႏြရဲ႕ ဟန္ခ်က္ဟာ

ေလခ်ဥ္လို ဆန္တက္လာေပါ့။

ဘယ္သူေတြ သိသိ မသိိသိ

ဘယ္သူေတြ ေတြးေတြး မေတြးေတြး

တနဂၤေႏြကေတာ့ ေရးေတးေတး . . . ေငးရီ

မထီတရီ ရင္ခုန္သံနဲ႔ . . ။

ေလွနံဓားထစ္သရုပ္မွန္အတြက္

ခုတ္ရာတစ္လဲြ၊ ျပကြက္မ်ား ကြန္႕ျမဴး

တနဂၤေႏြရဲ႕စိတ္ကူးဟာ

မိုးေပၚက ခ်တဲ့ႀကဳိးလုိ

တဲြေလာင္းခိုၾကည့္ခ်င္စရာ။

တကယ္က

အ၀ိဇာဘ၀ဆုိတာ

အေမွာင္ထဲ ႏွစ္စိမ္ထားတဲ့ညပါ . . .

တနဂၤေႏြဟာ . . .

ဘယ္သူေတြ ကန္႕လန္႕တုိက္တိုက္

ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ

ဗိုက္ထဲမွာ အူဘယ္ႏွစ္ေခြဆုိတာ သိေနေပါ့။ ။

သွ်ီသူေအာင္

အိပ္မက္

အိပ္မက္မမက္ပဲ

အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ဟာ

အခ်မ္းသာဆုံး အခ်ိန္။

(ၾကည္ေအး)

ဘာ အိပ္မက္မွ မမက္ခဲ့ပါ

ေဒၚၾကည္ေအး

ကၽြန္ေတာ္ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားခ်ိန္

အခန္းထဲမွာ ပုလင္းကဲြသံ၊ ခုံမ်ားလဲသံ

လြယ္အိပ္လြယ္သံ၊ ဦးထုပ္ေဆာင္းသံ

တံခါးဖြင့္သံ၊ အက်ၤ ီ၀တ္သံ

ဖိနပ္စီးသံ၊ ရွပ္တုိက္သံ

ထို႕ထက္မက ထုိအသံမ်ားရဲ႕ အသံကိုပင္

ကင္းလြတ္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္ ေဒၚၾကည္ေအး။

သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ႏုိးလာခိုက္

ကၽြန္ေတာ့္ အခန္းတစ္ခုလုံး

ေရြ႕ေျပာင္းေတာင္ယာတစ္ခုလို

နံရံ ပုလင္း ျပတင္း တံခါး

ၾကမ္းခင္း ဖိနပ္ ဦးထုပ္ အက်ၤ ီ

ဘာဆုိဘာမွ ရစရာမရွိေတာ့သလုိ

အခန္းကိုယ္တုိင္ အခန္းထဲတြင္

အခန္းမရွိေတာ့သျဖင့္

ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္၌က

ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ထဲတြင္ ကၽြန္ေတာ္မရွိခဲ့၍

ဘာအိပ္မက္မွ မမက္ခဲ့တာလား

သိပါရေစ ေဒၚၾကည္ေအး။ ။

၀င္းျမင့္

ရာသီသစ္အတြက္ျပင္ဆင္ျခင္း

သိုးေဆာင္း စကားပုံေတြလုိ

အေတြ႕အႀကံဳက အရင္းအႏွီွး

ပန္းေတြကို အညြန္႕မခ်ဳိးနဲ႔

ေရာ့ ငါ့ႏွလုံးသား

ဘာဘီက်ဴးလုပ္ ျမည္းသြား

တစ္စကၠန္႕ ႏွစ္စကၠန္႕ သုံးစကၠန္႕

အဲဒီေလာက္ေတာင္ အခ်ိန္မေပးခ်င္ဘူး

မင္းထြက္သြား

ေကာင္းကင္ႀကီး က်ယ္သလား!

က်ယ္ေပ့ေစ

တိမ္မည္းေတြကို သမုဒၵရာေအာက္ပို႕လိုက္

ေနာက္ထပ္ ဆဲြတင္မယ့္ႀကိဳးက

တန္ဖိုးထားတတ္တဲ့စိတ္

ျဖစ္ေပ့ေစ

ရာသီႀကိဳ စစ္ပြဲမွာ

ဒဏ္ရာမရေအာင္ သတိထား

နားေနတဲ့ငွက္ထက္

ပ်ံေနတဲ့ငွက္က ပိုအသက္၀င္တယ္။

စိုးရိမ္

ေခါင္းစဥ္ကိုလိုက္ရွာေနတဲ့ကဗ်ာ

အရာရာတုိင္းကုိ

အေကာင္းျမင္စိတ္နဲ႔ေတြးေခၚဖို႕

ငါ့မွာ အေမွာင္ေတြပဲရွိတယ္။

လူတစ္ေယာက္ဘာကိုမွ

မယုံေတာ့တာဆန္းသလား။

(အဲဒီလူဟာ ငါမဟုတ္ဘူးလို္႕

မေသခ်ာဘူး။)

၀င္ရုိးစြန္းေဒသ

မီးေတာင္ေပါက္ကဲြမႈအတြက္

ဘယ္သူ႕မွာတာ၀န္ရွိသလဲ။

ရုတ္တရက္ဒုံးပ်ံႀကီးေတြ

ရုတ္တရက္အခ်စ္စိတ္ေတြ

ရုတ္တရက္ အႏုပညာေတြ

ၿပီးေတာ့

မွတ္ဥာဏ္မွာ တဖ်တ္ဖ်တ္လက္ေနတဲ့

ေဟာင္းေလာင္းေပါက္ေတြ . . . .။

ေခတ္ကိုဒုိးယုိေပါက္

ေတြ႕ျမင္ရဖို႕

လင္းႏုိ႕ေတြကမွ ေရဒါရွိဦးမယ္။

ယေန႕ကမာၻ႕ႀကီးမွာ

လူေျပာမ်ားလွတဲ့ေၾကာ္ျငာတစ္ခုက

“စစ္မွန္ေသာေပ်ာ္ရႊင္မႈကို

ေငြနဲ႔၀ယ္ယူရရွိႏုိင္ပါၿပီ”တဲ့ . . .။

ဒါျဖင့္ ငါတုိ႕က

ဒဂၤါးသံတခၽြင္ခၽြင္နဲ႔ ကမာၻ႕ႀကီးထဲ

မမွားေသာေရွ႕ေနေတြ၊

မေသေသာေဆးသမားေတြအျဖစ္

မ်ဳိးပြားၾကရုံေပါ့။

ပ်ံလႊားငွက္တစ္ေကာင္ထဲနဲ႔

ေႏြဦးမေပါက္ႏုိင္မွန္း

အခုေတာ့သိပါၿပီ။ ။

ေ၀မွဴးသြင္