ကၽြန္မခ်စ္ေသာ ကဗ်ာမ်ား

Friday, April 19, 2013

2010 July idea 10th Anniversary Issue တုုန္းက ထည့္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြၿဖစ္ပါတယ္။ အားလံုုး idea ၁၀ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း၊ idea မွာပါခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြလည္း ၿဖစ္ပါတယ္ 

အစိမ္းခ်ဳပ္

. . . . . . . . .

နာက်င္မႈ ဆိုတာကလည္း

အေလ့အက်င့္ရွိဖုိ႕ေတာ့ လိုေသးတယ္ေလ

ဒီ.. စပ်စ္ပင္ေပၚလာသီးလုိ႕

ဒီ.. စပ်စ္သီး ခ်ဥ္ရတယ္ ဆိုတာက

သံခိပ္စစ္စစ္မွ မဟုတ္တာ

အခန္းက ငယ္ေပမယ့္

ဖိစီးမႈက မငယ္ဘူး

စကားလံုးေတြကို ေမ့ေဆးေပးၿပီး

ဒဏ္ရာကို ခြဲစိပ္ေတာ့မယ္ဆုိရင္

သင္ေကာ .. ေသြးေအး ႏိုင္ပါ့မလား ….

ကိုသွ်ပ္ (ကန္႔ဘလူ)

ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၀၀၇

ညတာရွည္ ပံုၿပင္မ်ား

ငယ္ငယ္တုန္းက

ေမေမ ပံုၿပင္တစ္ပုဒ္ေၿပာတုိင္း

သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ ၿမင္းစီးထြက္လာတယ္

သူရဲေကာင္းရဲ႕

မေကာင္းသူပယ္ ေကာင္းသူကယ္စိတ္ဓာတ္က

ပံုၿပင္ထဲမွာ တလက္လက္ေတာက္ပလို႔

ပံုၿပင္ဆံုးတဲ့အခါ

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့အတုိင္း

ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ယံုၾကည္တဲ့အတိုင္း

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ယံုၾကည္တဲ့အတိုင္း … ….။

အခု ..ကာလသံုးပါး ၾကမ္းရွရွအိပ္ယာေပၚမွာ

အိပ္ရာဝင္ေနက် ကၽြန္ေတာ့္အတြက္

ကံတရားက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေၿပာၿပတဲ့ ပံုၿပင္ေတြထဲမွာ

သူရဲေကာင္းေတြ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ပန္းခင္း

ၿမင္းစီးၾကည့္ဝါဒနဲ႔

ပံုၿပင္တစ္ဝက္မွာပဲ ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားေပါ့

ပန္းခင္းေတြကသာ

တလက္လက္ေတာက္ပ က်န္ရစ္တယ္။

ဘဝမွာ ..

ကၽြန္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္သလုိ ၿဖစ္လာသလား

ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္သလို ၿဖစ္လာမွာလား

ေမေမ့ပုံၿပင္ေတြကို လြမ္းဆြတ္စြာ ေမးၾကည့္ေတာ့

ေမေမေရ..

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အိပ္မက္ေတြေပၚ

ၿမင္းခြာသံေတြ အခန္းဆက္ေနေပါ့။          ။

ေထြးယ်

ၾသဂုတ္ ၂၀၀၆

လူအၿဖစ္ရဲ႕ အေပါစား ဇာတ္လမ္း ဇာတ္ကြက္

သစ္ရြက္ေတြ ေၾကြၿပီဆို

စိတ္က မီးေလာင္လြယ္ၿပီးသားပဲ

ဖုန္ေတြ သဲေတြ တရွပ္ရွပ္

ဘယ္သူဘယ္ဝါလုိ႔ လက္ဆင့္မကမ္းႏိုင္

လမ္းေပ်ာက္သလုိ အေမွာင္မွာ ၿငိေန စိတၱဇကေလး

စိတ္ကူးထဲ ဘယ္လုိ ဆုိက္ကပ္ရမယ္

တလည္လည္

ကိုယ့္အမွတ္အသားနဲ႔ကိုယ္

လူအၿဖစ္ကို ဘယ္လုိ ေခါင္းစဥ္တပ္ရမလဲ

အဲဒီလို စိတ္က်ေရာဂါနဲ႔ အႏုပညာဆန္ဆန္

တစ္သက္နဲ႔တစ္ကိုယ္

အသက္ေငြ႕ေငြ႕နဲ႔ ပံုႏွိပ္ထားတဲ့

အနာတရာမ်ားလည္ ၿဖစ္လြယ္ၿပင္လြယ္

ခ်ည္တိုင္နဲ႔ လုပ္ထားတဲ့ ညေနမ်ား

တေမွ်ာ္တေခၚ မစိမ္းလန္းႏိုင္

မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ငတ္မြတ္ဖုိ႔ ငါတုိ႔ လာခဲ့ၾကတာေပါ့

လူငယ္ဘဝ ကဖီးဆိုတာ

ဘာမွာမွာ မရခဲ့ဘူး

မဟုတ္လား။             ။

ဘုန္းေနသြန္း

စက္တင္ဘာ ၂၀၀၆

ဝါက်င့္ ေပါက္ၿပဲေနတဲ့ ႏွစ္ေတြ

မေန႔က ႏို႔စို႕အရြယ္ ဓာတ္ပံုကို

ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ္ၿပန္ေတြ႕လုိက္တယ္

အဲဒါ သင္လားဆုိရင္

ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ကၽြန္ေတာ္ၿပန္ေရာက္လာဖို႔

ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ့ကို သြားယူရမလား

ခင္ဗ်ားဆီမွာ ဘာမွမရွိေတာ့တဲ့ ပံုကို ၿပန္ေတြ႕ေတာ့

ဘာၿဖစ္သလဲ သူလည္း ၁ ႏွစ္ကာလရဲ႕ပရမ္းပတာထဲမွာ

ၿဖဴေရာ္လုိ႔ ခုထိ အငိုမတိတ္ေသးဘူး

ေဟာဒီ ဟ,ေနတဲ့ ပါးစပ္ေလးဟာ ေရႊငါးေလး တစ္ေကာင္

ဘယ္ေလာကနဲ႔မွ မဆက္ဆံရေသးတဲ့

ေက်ာက္မ်က္ရတနာ မ်က္လံုးရြဲရြဲ ပိုးဖဲကတၱီပါ အစေလး

ဒါေပမယ့္ ေဆးသားေတြ ကြက္ေနပါၿပီ

ပ်က္ေနတဲ့ ေပ်ာက္ေနတဲ့ အစားထိုးမႈ

ရင့္ေရာ္လုိက္ ေမွးစင္းလုိက္နဲ႔ ရင့္မွည့္လာတယ္ဆုိရင္ပဲ

ဒီဟာေလးက ဒီကေလးဟာ မ်ိဳးပြားခ်င္

ရိုးသားခ်င္ ခိုးစားခ်င္ၿဖစ္ၿပန္ ပ်က္ၿပန္ေလာကဓံ

ဆင့္ကဲၿဖစ္စဥ္ ပိုထြားလာေလ ပိုၾကြားလာေလ

ဘာမွ သိုဝွက္ သိမ္းဆည္းစရာမရွိတဲ့ မ်က္ႏွာၾကီး

ဆယ္ေက်ာ္သက္မွ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္မွ ေလးဆယ္စြန္း

ခု အိုၾကီးအိုမ ပီဘိသူငယ္

သူ႔တာဝန္သူယူရတာခ်ည္း လူ႕ဝတၱရား

ဘယ္ေတာ့မွ မရပ္ဘူး

ဒီလူသားရဲ႕ အၿဖစ္ဟာ စက္ေသနတ္လို တဒက္ဒက္

အခုေတာ့ ေၿခေထာက္ႏွစ္ဖက္ မ်က္ႏွာတစ္ခု

ေနာက္စာမ်က္ႏွာမွာ ေၿခေလးေခ်ာင္းလား

အရင္က ကင္းေၿခမ်ားလား

တစ္ေယာက္တစ္ေကာင္ အထီးအ ပုဂၢလပညတ္ေတြ

အခု ဒိုးယိုေပါက္ၿမင္ေနရတာ ခင္ဗ်ားပဲ။          ။

ဝင္းၿမင့္

ေအာက္တုိဘာ ၂၀၀၆

အမဲရိုး

ဦးေခါင္းတစ္လံုးရဲ႕ ဝဲဖက္အခန္းမွာ

ေခြးအတစ္ေကာင္ရွိတယ္

ေခြးအဟာ ဦးေခါင္းတစ္လံုးရဲ႕ ဝဲဖက္အခန္းမွာ

အၿမဲလုိလို အိပ္စက္ေနတယ္

ဦးေခါင္းထဲမွာ မိုးတစိမ့္စိမ့္ ရြာတဲ့အခါ

ေခြးအဟာ အိပ္စက္ေနရာက ထလာ

သူ႕ကိုယ္ေပၚမွာ စြတ္စိုေနတဲ့ မိုးေရစက္ေတြကို

ခါရမ္းလုိက္

ဦးေခါင္းရဲ႕ ဝဲဖက္အခန္းထဲမွာ ဟိုဟိုဒိဒီသြား

မိုးလြတ္ရာ ဘယ္မွာလဲ

ေဟာ … ေတြ႕ၿပီ

ေခြးအဟာ ဦးေခါင္းဝဲဖက္အခန္းထဲက

အမာရြတ္တစ္ခု

ေအာက္တုိးဝင္ က်ပ္က်ပ္တည္းတည္း

အိပ္စက္ဖို႔ လဲေလ်ာင္းလုိက္တယ္

ေခြးအ အိပ္ေပ်ာ္သြား၊ မိုးက ၿဗဳန္းကနဲ တိတ္သြားၿပီ

ေန႔လား ညလားမသိ ေခြးအ

ႏိုးလာတယ္ အူတယ္

ဦးေခါင္းရဲ႕ ဝဲဖက္အခန္းထဲမွာ အူသံဟာ

နံရံေတြပဲ့တင္ၿပီး ၿငိမ္သက္သြား

ေခြးအ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီ

ဦးေခါင္းရဲ႕ ဝဲဖက္အခန္းထဲမွာ

ေၿမၾကီးကို သူ႕ေရွ႕ေၿခနဲ႔ ယက္တယ္

ဘာမွမရွိဘူး

ေခြးအ ေၿမၾကီးကို အနံ႔ခံတယ္

ဘာမွ မရွိဘူး

ဦးေခါင္းရဲ႕ ဝဲဖက္ အခန္းထဲက မ်က္ႏွာက်က္ကို

လွမ္းဟပ္တယ္

ခုန္တယ္

ခုန္ခုန္ၿပီး ဟပ္တယ္

ေအာက္ၿပန္က်တယ္

ခုန္ခုန္ၿပီး ဟပ္တယ္

ဘာမွမရွိဘူး

ေခြးအဟာ သူ႔ဆာေလာင္မႈကို

သူၿပန္ၿမိဳတယ္ ထံုးစံအတုိင္း

မိုးသားေတြ တက္လာၿပီ

ေခြးအဟာ ဟိုဟိုဒီဒီ ေၿပးတယ္

အမာရြတ္ေအာက္ကိုတိုးဝင္

က်ပ္က်ပ္တည္းတည္း မည္းေမွာင္

တိတ္ဆိတ္

ဦးေခါင္းရဲ႕ ဝဲဖက္အခန္းထဲမွာ

မိုးတစိမ့္စိမ့္ ရြာၿပန္ေပါ့

ေခြးအ အိပ္ေပ်ာ္ေန

ဦးေခါင္းရဲ႕ ယာဖက္အခန္းထဲမွာ

အမဲရိုးတစ္ေခ်ာင္းရွိတယ္

ေခြးအဟာ

အမဲရိုးရွိရာ ဘယ္ေတာ့မွမေရာက္ဘူး။ ။

ေနမ်ိဳး

ႏိုဝင္ဘာ ၂၀၀၆

ႏႈတ္ဆက္စကား

တံတားကေလးက်ိဳးရင္လည္း က်ိဳးတဲ့အတိုင္း ရွိေစေတာ့

ကမ္းပါးကေလးၿပိဳရင္လည္း ၿပိဳတဲ့အတိုင္း ရွိေစေတာ့

ရိုးသားၿခင္းေလာက္ ဘယ္အရသာမွ မခ်ိဳၿမိန္ႏိုင္ဘူး

အမွန္တရားကို

ဘယ္ဘုရားမွ မၿမင္ခဲ့ဘူးဆုိရင္လည္း ရွိေစေတာ့

ေမွ်ာ္လင့္ထားတာေတြ ပ်က္စီးလြယ္တဲ့ ဘဝမွာ

သံဆူးခံထားရတဲ့ သစ္သားကေလး တစ္ခ်ပ္ပါ

မေပ်ာ္ရႊင္မႈကို

ဘယ္ဖုန္းနံပါတ္ဆက္ၿပီး တုိင္ရမွာတဲ့လဲ

ဟာသေတြနဲ႔ အကၽြမ္းတဝင္မရွိေတာ့

ၿဖစ္ၿခင္း ပ်က္ၿခင္းေတြမွာလည္း ရယ္သြမ္းမေသြးႏိုင္ပါဘူး

မၿဖစ္ႏိုင္တာေတြ သိပ္မ်ားလြန္းေတာ့လည္း

အပြန္းအပဲ့ေတြက အနာအဆာေတြနဲ႔ ၾကီးက်ယ္ခန္းနားလုိ႕

ဒီလို

ကမၻာကြယ္မယ္မွန္း သိသိနဲ႔

ဘဝကို အေရာင္လက္သြားေအာင္

ေရႊခ်ခ်င္ခဲ့သူ

ကိုယ္ဟာ

ဒုကၡလုိ႔ မၿမင္ႏုိင္ေအာင္ပဲ အေမွာင္မွာ လင္းက်င္းခဲ့ပါတယ္

အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေတာ့ …။

ဥတၱရာေအာင္

ဧၿပီ ၂၀၀၆

ေသလူ

ငါဟာ ၿမားတစ္လက္ ၿဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္

ဒါေပမယ့္ ဘယ္ဝါးက်ည္ေတာက္ကိုမွ

ဒူးမေထာက္ခဲ့ဖူးဘူး။

ငါဟာ ဓားတစ္လက္ ၿဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္

ဒါေပမယ့္ ဘယ္ဓားအိမ္ထဲမွာမွ အိပ္မက္ မက္

မေနခဲ့ဖူးဘူး။

ေနာက္ေတာ့

..ငါဟာ အကၡရာတစ္လံုး ၿဖစ္သြားတယ္

ငါ့ကိုယ္ငါ ၿပန္ဖတ္လုိ႕ မရေတာ့ဘူး။

အဲဒီလိုနဲ႔

ငါဟာ အရက္တစ္ပုလင္းၿဖစ္သြားတယ္

ငါ့ကို ဘယ္သူက ဝင္ပလုတ္က်င္းမလဲဆုိတာကို

.. ေစာင့္ေနတယ္ ..။          ။

တာရာမင္းေဝ

စက္တင္ဘာ ၂၀၀၂

သမီးေလးရဲ႕ ဦးထုပ္

သမီးေလးရဲ႕ ဦးထုပ္မွာ A Birthday Party လုိ႔ ေရးထားတယ္

အၿပာႏုႏု လူပုေလး ခုႏွစ္ေယာက္ထဲက ထိပ္ခၽြန္ခၽြန္ အငယ္ဆံုးလုိမ်ိဳးေလး

သမီးေလးက ဒါကို အရမ္းၾကိဳက္တယ္

ေႏြမိုးေဆာင္း သူနဲ႕အကိုက္ပဲတဲ့ သမီးေလးက

သမီးေလးက ကမၻာၾကီးတစ္ခုလံုးကို သူ႔ဦးထုပ္ထဲ ထည့္ထားတယ္လုိ႔ ေၿပာတယ္

ေနာက္ၿပီး ကမၻာၾကီးဆိုတာ ဘာကိုေၿပာတာလဲ ေဖေဖ

ဒီေတာ့ သမီးေလး ဦးထုပ္ထဲကဟာ ကမၻာၾကီးပဲေပါ့

သမီးက သူ႕ဦးထုပ္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး ၿပံဳးရင္း

ေဖေဖ ဒီမွာၾကည့္ သမီးက ကမၻာၾကိး ၿဖစ္သြားၿပီတဲ့

သူ႔ဦးထုပ္ကို ေဆာင္းၿပီး ေၿပာတယ္ သမီးေလးက

သမီးေလးရဲ ဦးထုပ္မွာ ေၾကာင္မိသားစုေလး ထိုင္လုိ႕႔၊ တစ္ေကာင္ ႏွစ္ေကာင္ သံုးေကာင္

သမီးက အငယ္ဆံုးေလးကို ဒါဘာလဲ ေဖေဖ ဆုိေတာ့ အဲဒါ သမီးေလးေပါ့လို႔

ကၽြန္ေတာ္က ေၿဖမိတယ္

သမီးက ဒါကေရာ ဆုိရင္ အဲဒါ ေဖေဖေပါ့လုိ႔ ေၿဖမိတယ္

သမီးေလးက ဒါဆိုသူကေရာတဲ့ အဲဒါ ေမေမေပါ့လုိ႕

သမီးေလး မ်က္ဝန္းေတြဟာ အေရာင္ေတာက္လာတယ္ ထင္တယ္

ေနာက္ၿပီး .. သူတုိ႔ေရာ ရန္ၿဖစ္ၾကေသးလား ေဖေဖတဲ့

ကၽြန္ေတာ္မေၿဖမိဘူး

သမီးကေတာ့ လမ္းကိုေငးေနတယ္၊ သမီးကေတာ့ ….။     ။

သားဦး

ဇြန္၊ ၂၀၀၇

ေၿဗာက္ေဖာက္သူမ်ား

အသံၿမည္ရံုသက္သက္ေလးထဲမွာ

အေပ်ာ္ရွာၾက

ကိုယ့္အသက္ကို ရိႈ႕ရိႈ႕ၿပီးေတာ့ေလ ..။ ။

လင္းလြင္

ၾသဂုတ္ ၂၀၀၇

ေတာလုိက္ေန႔မ်ား

ဒီအခ်ိန္ေလာက္ဆို

ငါဖုိထားတဲ့ မီးလင္းဖိုေလး

ငါ့ကို ေစာင့္ေနေရာ့မယ္။

ဘယ္မွာလဲ ငါ့အတြက္သားေကာင္

အခု ငါဆာေလာင္ေနတာက ေသြးသားဆူၿဖိဳးတဲ့ ဂီတ

တကယ္တမ္း ငါရလုိက္တာက အခြံသက္သက္ အိမ္ၿပန္ရက္ေတြ

အခု .. ငါပစ္ခတ္ရမွာက

မုသာဝါဒ တကားကား အမွားခ်ိဳတေထာင္ေထာင္နဲ႔ ၿဂိဳဟ္ေကာင္

တကယ္တမ္း ငါ့ကို ခုန္အုပ္သြားတာက

ကံၾကမၼာလက္သည္းဝွက္ထားတဲ့ ေတာေၾကာင္

ဒင္းလက္ခေမာင္းခတ္သံက တစ္ေတာလံုး ဆူညံလုိ႕

အခု ငါၿဖတ္သန္းခ်င္တာက ေက်ာက္ေခတ္၊ ေၾကးေခတ္၊ သံေခတ္ထက္

အႏုပညာကို အခ်စ္နဲ႔ ၿဖတ္သန္းခ်င္တာ

တကယ္တမ္း ငါကိုယ္တိုင္ သားေကာင္အၿဖစ္နဲ႔

ငါ့နာက်င္ၿခင္းေတြ သိုဝွက္ေနက်ဂူကို

ဒဏ္ရာတေပြ႕နဲ႔ ၿပန္လာခဲ့တယ္။

ဒီအခ်ိန္ေလာက္ဆို

ငါဖိုထားတဲ့ မီးလင္းဖိုေလး

ငါ့ကိုေစာင့္ရင္း ၿပာက်ေနေလာက္ၿပီ။              ။

ေထြးယ်

ဒီဇင္ဘာ ၂၀၀၆

မေရရာ

ေဆးလိပ္မီးခိုးလုိ

အဆုတ္ထဲကၿပန္ထြက္လာေတာ့ အက်င့္ပ်က္သြားတယ္

တေစၦဆိုတာ ညအခါ နာမည္ၾကီးရံုကလြဲလုိ႕

ဘယ္တုန္းက ဂုဏ္သေရ ရွိလုိ႔လဲ

ဇန္နဝါရီရဲ႕ တုိက္စစ္ဟာ ဒီဇင္ဘာကို ေက်ာ္လုိ႔ မရဘူး

အသက္အရြယ္အလုိက္ မာနကို အမ်ိဳးအစားခြဲၾကည့္ရင္

ဘာသာရပ္အလုိက္ အရွက္အေၾကာက္ ကင္းမဲ့တာပဲ

ေကာင္းပါၿပီ။ ဒီေန႔ကစၿပီး

လူေတာတိုးေတာ့မယ္ရယ္ အားခဲတယ္

ရိုးရာတူမွ လက္ထပ္မလား ေတြးေတာမယ္

စာအုပ္ထဲက ဥပမာေတြကို ဆက္စပ္မွတ္သားမယ္

က်န္းမာေရးကအစ ဂရုတစိုက္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕မယ္

အားမနာေတာ့ဘူးဆိုတဲ့

အေရးပါကတိကိုလည္း တည္ဦးမယ္

ယုန္ကေလးတစ္ေကာင္ရဲ႕ စိတ္ကူးဟာ

ခေရေစ့တြင္းက် သပ္ရပ္၍

သံုးရာသီ အိပ္မက္က လန္႔ႏိုးလာ. . . ။         ။

ကမ္းေဝး

ဇန္နဝါရီ ၂၀၀၇

တစ္ဝက္တစ္ပ်က္ မွတ္တမ္း

ပထမေၿမာက္ ရဲရင့္ၿခင္းအၿဖစ္

အေမက ငါ့ကိုဆြဲဖြင့္တယ္

ယမမင္းရဲ႕ ၾသဝါဒက ၿပကၡဒိန္ေတြကို ေဟာင္းၿမေစရဲ႕။

ငါ့ရင္ဘတ္ထဲမွာက မီးပြင့္ဖဲခ်ပ္ေတြ တစ္ထပ္ၾကီး

ငါေၿပာလုိက္တဲ့ ဓားသြားတစ္ခြန္းက

နတ္ဆိုးအေပါင္းကို ေရမြန္းေစခဲ့ၿပီ တဲ့။

ငယ္ငယ္ဝံ့ဝံ့ ေလာကဓံနဲ႔

ေဆာင္းဦးေလၿပည္ကို ပန္ခ်င္တဲ့ေကာင္

မေရးရေသးတဲ့ အကၡရာတစ္ေၾကာင္းဟာ

ဘယ္လက္နဲ႔ ဝွက္ထားတဲ့ ဗ်တ္ေစာင္းသံ။   

ေသနတ္တစ္လက္ရဲ႕ ေၿပာင္းထဲမွာ

က်ည္ဆန္လို ငါ ဂူေအာင္းခဲ့ဖူးတယ္

ငါ့ဝိညာဥ္ထဲက မီးခိုးေပ်ာ့ေပ်ာ့ အသံမ်ား

နကၡဦးလုိ ပ်ံေစသား …။        ။

တာရာမင္းေဝ

ဇူလုိင္ ၂၀၀၃

စာနာၿခင္းသစ္ပင္

ဘဝအေၾကာင္း စာလံုးေပါင္းတဲ့အခါ

ငါ့နာမည္ ပါပါေစ

အခက္အခဲတစ္ခုၾကံဳတိုင္း

စိတ္ညီသူေတြ အတူတကြ

လက္တြဲၾကတဲ့အခါ

ငါ့နာမည္ကို စာရင္းထဲထည့္ပါ။

* * *

ေဆာင္းရာသီ ေတာလမ္းကေလး

ယုန္ကေလး ေၿပးေဆာ့ရာ

အမည္မရွိတဲ့ ပန္းေတြဖူးပြင့္ရာ

ေက်ာက္တံုးေတြအၾကား

ေရဟာေလွ်ာက်စီးဆင္းရာ

အဲဒီေနရာ

လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ရင္

ငါ့ကို အရင္ဆံုး ေခၚငင္ပါ။

* * *

စားစရာ နည္းနည္းပဲရွိလို႕

ကေလးေတြအတြက္ ခြဲေဝဖို႔

ေဝစုကို ေလွ်ာ့ခ်ဖုိ႔လိုရင္

ငါ့အမည္ စာရင္းကို အရင္တင္သြင္းပါရေစ။

* * *

သူ႕ခံစားမႈကို သူမသိေတာ့တဲ့

အဖိုးအိုေတြ

မ်က္စိလည္ေနတဲ့ ကေလးသူငယ္ေတြ

အနာေရာဂါထူေပ်ာတဲ့သူေတြ

သူတုိ႔ဘက္မွာ

ငါဟာ  အၿမဲရွိေနပါေစ။

* * *

ညတစ္ေရးလန္႔ႏိုးတဲ့

မိဘမဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ဟာ

ငါ့အမည္ကို အရင္ဆံုး သတိရပါေစ။

* * *

ဘယ္သူဟာ အထီးက်န္သူလဲ

သူဟာ ညအခါ

ငါ့ကို အိပ္မက္ မက္ပါေလ။

* * *

ဥာဏ္ပညာ

ဗဟုသုတၾကြယ္သူေတြ

ေရွးေဟာင္း ေႏွာင္းၿဖစ္မ်ား ေၿပာၾကတဲ့အခါ

ေနာက္ဆံုးမွာ

ငါ့အမည္ကို ေရရြတ္ပါေစ။

* * *

ႏွစ္ေတြလြန္ေတာ့

ေမ့ေလ်ာ့ၿခင္းဟာ

ကမၻာေၿမ တစ္ခုလံုးကို အတိၿပီးေအာင္

ဖံုးလႊမ္းသြားတဲ့အခါ

တစ္ေန႔မွာ

ငါ့အမည္ဟာ

သစ္ပင္ကေလးတစ္ပင္အၿဖစ္နဲ႔

ကမၻာေၿမေပၚ ထိုးေဖာက္လုိ႕

အသစ္ရွင္သန္ ေပါက္ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။            ။

ေနမ်ိဳး

ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၀၀၅

လွ်ိဳ႕ဝွက္ထားတဲ့ ေသတၱာ

ကမၻာၾကီးေပၚက

ဘုရားသခင္ ၿပန္ၾကြသြားတဲ့အခါ

ေသတၱာတစ္လံုး ေမ့က်န္ခဲ့တယ္။

ေသတၱာထဲ ခပ္ညံ့ညံ့ ၿပက္လံုးတစ္ခုက ၿငိမ္ကုတ္လုိ႕

ၿပက္လံုးက အေရအတြက္ ေလ်ာ့ေနတဲ့ ဖဲထုပ္တစ္ထုပ္ကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ဆုပ္ကိုင္လုိ႕

ဖဲထုပ္က ကလိန္ကက်စ္ဆန္ေသာ တတိယကမၻာစစ္ကို ေႏြးေထြးေစ်းပ်စ္စြာ ဝွက္သိမ္းလုိ႕။

အခုထိ

လူပီသဖုိ႕ ၾကိဳးစားေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ေပၚမွာ ခပ္ညံ့ညံ့အေရၿပားက ၿငိမ္ကုတ္လို႔

အေရၿပားက သူ႕ရဲ႕ ညစ္ညမ္း ေပေရေနတဲ့ ဘဏ္စာရင္းေတြကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ဆုပ္ကိုင္လုိ႔။

ဘဏ္စာရင္းေတြက စာရင္းေပ်ာက္ေနတဲ့ ေသာ့တစ္ေခ်ာင္းကို ေႏြးေထြး ေစးပ်စ္စြာ ဝွက္သိမ္းလုိ႔။

ေသတၱာက

ပင္လယ္နက္ထဲ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ေတြထဲမွာပဲမုိ႕

ခုထိ

ၿပက္လံုးကိုလည္း ဘယ္သူမွ မရယ္ၾကရေသးဘူး

ဖဲထုပ္ကိုလည္း ဘယ္သူမွ မကစားၾကရေသးဘူး

တတိယကမၻာစစ္ကိုလည္း ဘယ္သူမွ မေၾကညာရဲေသးဘူး။              ။

ႏိုင္မြန္ေအာင္သြင္

ေအာက္တိုဘာ ၂၀၀၅

မိုးေတြ ကၽြန္ေတာ့္မိသားစုကို ပူၿခစ္ေနေအာင္ ရြာတဲ့ေန႔က

စိတ္ကူးက တလင္းေခါင္ေခါင္ ငွက္ပစ္ကြင္း

ဘဝကို ဘယ္အေနအထားနဲ႔ ဆင္းသက္နားခုိရမလဲ

မသိ။

ထမင္းဆီဆမ္းစားဖူးတယ္

ေရႊလင္ပန္း မၿမင္ဖူးဘူး

ေအးစက္စက္ ထံုအအ ႏွလံုးသားကိုေမးၾကည့္။

မ်က္လံုးက မ်က္ရည္က်တာ

ႏွလံုးသားကမွ မဟုတ္တာ

ခံစားခ်က္မ်ား အနက္ေရာင္ဆီးႏွင္းခဲ

လူနဲ႔ေငြဟာ သင္းကြဲ

အေမွာင္ေတြစဲသြားရင္ ၾကယ္ေတြလည္း မရွိတာ

ေသခ်ာ။

အမိ၊ အဖကို မလိမ္ညာၿခင္း

ရိုးအီေနေသာ ထြက္ဆိုခ်က္မ်ားသာ

ကမၻာ။

မိသားစုေလးမွာ အာမခံခ်က္ အၿပည့္နဲ႔ မြဲေတလုိ႕

စိတ္ညစ္စရာရွိရင္ေတာင္ စိတ္မညစ္ခ်င္ေတာ့ ….

ေအာ္ဟစ္စရာရွိရင္ေတာင္ မေအာ္ဟစ္ခ်င္ေတာ့ …

ဒီည … ဒီည..

မေန႔ညက အိပ္မက္ကို လက္စားေခ်ဖုိ႕

ဒီည ေစာေစာ အိပ္ရာဝင္မယ္

ဘဝဆိုတာ အသံသာပံုခ်င္း တူေနမွ

ညေနခင္းေတြမွာ

ပုဇြန္ဆီေရာင္ ယွက္သန္းပါဦးေတာ့မလား

ဗလာက်င္းလာတဲ့ မိသားစုဝင္ေငြက

ေဖေဖ့မ်က္လံုး အၿမင္ေတြကို

ဖံုးကြယ္ပစ္လုိက္တဲ့ အတြင္းတိမ္ေတြမ်ားလား

ေမေမ့မ်က္ရည္မ်ားနဲ႔ ဘဏ္တုိက္ၾကီးမ်ားက တခမ္းတနား

ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ ေငြစကၠဴေရတြက္သံမ်ားက

ညီမေလးရဲ႕ ညည္းတြား ငိုယိုသံမ်ား

ၿဖစ္ခဲ့ၾကံဳခဲ့မႈ ၿဖစ္စဥ္အတုိင္း

ပန္းရိုင္းကေလးေတြ ေအးေအးလူလူ မပြင့္မေဝခဲ့ရ

ေသာကေတြ တနင့္တပိုးနဲ႔ စြတ္စိုခဲ့ရ

လာ!

အခု မီးပြိဳင့္ၿဖတ္မယ္။

အခု မ်ဥ္ၾကားကူးမယ္

အခု ခိုစာေကၽြးမယ္။        ။

ရိုးသက္

ဇြန္၊ ၂၀၀၅

ေၾကးစား

နံၾကားကို

ဓားနဲ႔ ေထာက္ထားတဲ့ အနီးဆံုးရန္သူဟာ

ကဗ်ာပဲ။

ႏွစ္ပရိေစၦဒ လင္မယားလုိ ေပါင္းသင္းၿပီး

လိႈင္းၾကားက ပင္လယ္ဓားၿပသေဘာၤဘဝ

အနံ႕ခံခဲ့။

သမၼာအာဇီဝပါပဲ

စိတၱဇ တံတားအသစ္မွာ အၿပစ္မရွိ

လမ္းမီးမ်ား လင္းလာခ်ိန္အထိ ေစာင့္စား ေစာင့္ေရွာက္ရမယ္။

အဲဒီ

စိုထိုင္းထုိင္း လမ္းတစ္ေလွ်ာက္

စိတ္ေနာက္ ကိုယ္ပါ ဖိတ္လွ်ံဖို႕ မလြယ္ကူလဲ

သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္ထိ

သည္အေၾကာင္းပဲ ဆက္ေၿပာမယ္။

ေရွ႕ထြက္လုိ႔

သက္ေသအလြယ္တကူလုိက္မယ္

မီးရထား အခ်ိန္ဇယားအေၿပာင္းအလဲေလာက္ေတာ့

မေပါ့ပ်က္ႏိုင္ဘူး။

အေရၿပားက ေခတ္ရနံ႔ၾကိဳက္တယ္

အေသြးအသားက ေၿပာင္းၿပန္ေမာင္းႏွင္တဲ့

ဘီးေလးဘီးယက္ ေမာ္ေတာ္ကားမုန္းခဲ့။

သကၠရာဇ္ အေရာင္အဝါ ရႊမ္းစိုမႈမွာ

အႏုပညာေလာက္

ဘယ္သေဘာၤေဆးမွ တာရွည္မခံဘူး။

ဒီလို အသံထက္ၿမန္တဲ့ အေၿဖနဲ႔

သံသယအသစ္ေတြကို ေဆးလိပ္ၿပာလုိေၿခႊခ်မယ္။

ယံုပါ

ကၽြန္ေတာ့လက္မွတ္ေရးၿခစ္ထားတဲ့ အရာအားလံုးဟာ

ကၽြန္ေတာ့္ကံ ၿဖစ္ပါတယ္။

ခိုင္ၿမဲေက်ာ္စြာ

ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၀၀၃

ရန္ကုန္

ရန္ကုန္ကို စြန္႔စားရတာ သိပ္ခက္တယ္

ၿပန္က်မိုးလုိ ၿပန္ရြာတဲ့ တိမ္ေတြ

ငါ့တို႔ ေခၽြးစက္ေတြပဲ။

ေဗဒင္တြက္လာသင့္တယ္

စီမံကိန္းေတြ ေမ့ပစ္သင့္တယ္

ကဗ်ာဆရာစစ္စစ္က

ၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္သြားႏုိင္တယ္။

လမ္းေဘးေစ်းသည္တစ္ေယာက္

ဧရာဝတီအတိုင္း စုန္ဆင္းလာ

သူကေတာ့

လုပ္ကိုင္စားေသာက္ရတာ လြယ္ပါတယ္ တဲ့။

ရန္ကုန္မွာ …။             ။

လင္းတည္ဦး

ဧၿပီ ၂၀၀၅

ၾကယ္ဝင္စား

ငါ မေမြးခင္တည္းက ေသတဲ့ၾကယ္ေတြကို

ငါ ခုထိၿမင္ေနရတုန္း။

တစ္ေန႔ . . . တစ္ေန႔ . .

ၾကယ္ေတြအေၾကာင္း ကစားတဲ့ စိတ္နဲ႔ပဲ

အိပ္မက္က ေကာင္းကင္လုိ ၿပာေနရတယ္။

ခ်စ္ၿခင္းတရားဆိုတာ

ဗံုးဆင္ထားတဲ့ ကားထဲက ထြက္ေနတဲ့ ဂီတသံခ်ိဳ

ေကာင္းကင္က မခြာႏုိင္ေသးတဲ့ ၾကယ္ေတြလုိပဲ

စိတ္ထဲက အနမ္းေတြ သက္တံလုိ ညြတ္ေကြးက်ခ်ိန္

တြင္းနက္ၾကီးရဲ႕ ညိႈ႕ခ်က္ခံရတဲ့ ၾကယ္ေတြ ၿပန္လမ္းမရွိသလို

မင္းေၾကာင့္သက္သက္ ပြင့္ဖူးလာမယ့္ ပန္းကေလး

ကုိယ့္ႏွလံုးသားေတာင္ ကိုယ္ၿပန္ေၿခာက္ၿခားမိတဲ့အထိ

ၾကယ္ေတြကို ေရတြက္ၾကည့္ခ်င္ေနမိတယ္။

ခုအထိ ၾကယ္ေတြကို ေရမၾကည့္ဖူးဘူး

ကိုယ္ၿမင္တဲ့ၾကယ္ထဲမွာ ကိုယ္ပါေနသလား ေတြးမိတိုင္း

ကမၻာၾကီးကအလင္းႏွစ္ေတြ ေနာက္က်ၿပီးမွ အမွန္ၿမင္ရမယ္

ၾကယ္ေသေတြ ေပါေလာေမ်ာေနတဲ့ ေကာင္းကင္ၾကီး

နကၡတ္တာရာေတြ လမ္းမွားေနတဲ့ ေကာင္းကင္ၾကီး

ငါ့ကဗ်ာလည္း ငါ့ကမၻာအတိုင္းပဲလုိ႕ေတြးမိတယ္

ပူၿပင္းတဲ့ ေနကမၻာကို ပတ္လုိ႕

ၿပီးေတာ့ ၾကယ္ဝင္စားက ပိုၿပီး လက္လက္လုိ႕ေပါ့။

ညၾကီးထဲမွာ။                ။

ေက်ာ္ထူး

ဧၿပီ ၂၀၀၉

ေလ့က်င့္ခန္း

ထိုင္တယ္

ထတယ္

ခဏရပ္ၿပီး ၿပန္ထုိင္တယ္

ေနာက္ ၿပန္ထၿပီး အဲဒီေနရာကေန ထြက္လာတယ္

စာအုပ္စင္နားမွာ လာရပ္တယ္။

ေလွ်ာက္ဖြတယ္။

စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ဆြဲယူတယ္

ဖတ္ခ်င္စိတ္မရွိတာနဲ႔ ၿပန္ထားလုိက္တယ္။

ေရတစ္ခြက္ငွဲ႕ၿပီး တစ္ဝက္ေလာက္ေသာက္တယ္။

ေဆးလိပ္မီးညွိတယ္။

တစ္ဖြာပဲ ရႈိက္ၿပီး ေဆးလိပ္ခြက္ထဲ ထိုးေၿခလုိက္တယ္။

အိပ္ရာေပၚလွဲခ်ၿပီး နဖူးေပၚ လက္တင္တယ္

ေငါက္ခနဲ ၿပန္ထထုိင္တယ္

သက္ၿပင္းမတုိမရွည္ တစ္ခ်က္ခ်တယ္

အိမ္အၿပင္ကို ထြက္လာတယ္။

လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ကို ေရာက္သြားတယ္။

ေနာက္တစ္ဆုိင္ ၿပန္ေၿပာင္းထုိင္တယ္။

ေရာင္စံုလႈပ္ရွားမႈေတြကို လုိက္ေငးတယ္။

ေခြးတစ္ေကာင္နဲ႔ မ်က္လံုးခ်င္း စကားေၿပာတယ္

အိမ္ၿပန္လာတယ္။

ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ၾကည့္တယ္။

စိတ္ကိုေလွ်ာ့ခ်ၿပီး ေခါင္းၿပန္ငံု႕တယ္

အိမ္ေရွ႕အုတ္ခံုေလးမွာ ခဏထိုင္တယ္

မဖြယ္မရာေတြ စဥ္းစားတယ္

အိပ္မက္ၿပီးဆံုးသြားသလို အိမ္ထဲဝင္တယ္။

ဓားယူၿပီး ၿပန္ထြက္လာတယ္။

ရင္ညြန္႕တည့္တည့္ေလာက္မွာ ဓားကို ေထာက္လုိက္တယ္။

ကိုယ့္စိတ္ ကိုယ့္ဝိညာဥ္နဲ႔ ကိုယ့္ကမၻာကို အနည္းငယ္စီ ၿပံဳးၿပလုိက္တယ္

အသက္ၿပင္းၿပင္း တစ္ခ်က္ ရွဴသြင္းၿပီး ေအာင့္ထားလုိက္တယ္။

အတိတ္ၿမင္ကြင္းေတြ အစုလိုက္ အၿပံဳလိုက္ ဖရိုဖရဲဝင္လာတယ္။

အဲဒီေနာက္

ဓားကိုင္ထားတဲ့ လက္ကို အားအၿပည့္နဲ႔

ဓားမကိုင္ထားတဲ့လက္က ပုတ္ထုတ္လုိက္တယ္။

ဓားက ေၿမၾကီးမွာ မေယာာင္မလည္ သြားစိုက္တယ္။

ဒူးေထာက္ခ်လုိက္ၿပီး မိနစ္အနည္းငယ္ ေတြေဝတယ္

ဆံုးၿဖတ္ခ်က္တစ္ခု အပီအၿပင္ ဝင္လာတယ္။

ေရခ်ိဳး အဝတ္အစားလဲၿပီး

တစ္စံုတစ္ေယာက္အတြက္ ဇြတ္အတင္း အိပ္စက္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနလုိက္တယ္။        ။

ဖိုးဏီ

စက္တင္ဘာ ၂၀၀၈

ေအာက္ဒိုး

မင္းသားမဟုတ္ဘူး

လူၾကမ္းလည္းမဟုတ္ဘူး

ဇာတ္ပို႔ ဇာတ္ရံ မဟုတ္ခဲ့ဘူး

ၿဖတ္ေလွ်ာက္ခန္းမွာ မေတာ္တဆ

ပါဝင္လုိက္ရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ပါကြာ

သရုပ္ေဆာင္ခ တစ္ၿပားတစ္ခ်ပ္မွ မရပါဘူး။

ဒိုင္ေၾကာင္ေတြလည္း တစ္ခြန္း တစ္ပါဒမွ ဝင္ေၿပာခြင့္မရွိဘူး

လွ်ာလည္း ေယာင္လုိ႕ေတာင္မွ မေခ်ာင္ခဲ့ဘူး

အာလူးလည္း တစ္လံုးမွ ဝင္မဖုတ္ခဲ့ဘူး

ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ ကိုယ္ေခါင္းကုတ္ၿပီး

ပင့္သက္ အေမာေတြမႈတ္ထုတ္ရင္း

ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ …

စိတ္နဲ႔ုရုပ္မကပ္ ၿဖတ္ေလွ်ာက္သြားခဲ့မိတာပါ

ဇာတ္ညႊန္းထဲမပါလည္း ေဆာရီးေပါ့ကြာ

ဇာတ္လမ္းနဲ႔ အံဝင္ခြင္က် ၿဖစ္သြားရင္လည္း ၿပီးတာပါပဲ

မေက်နပ္လုိ႕ ထပ္မေလွ်ာက္ခိုင္းနဲ႔

ၿပန္မလာေတာ့ဘူး …

ဒီေန႔ … ဒီအခ်ိန္ .. ဒီေနရာကို

ရီဟာဇယ္မလုပ္ခဲ့ဘူး

စိတ္ကူးထဲေတာင္ ၾကံၾကံဖန္ဖန္ ၾကိဳတင္ေတြးထင္ မထားမိဘူး

တုိက္ဆိုင္မႈ သက္သက္မွ်သာ

ပိတ္ကားအထက္ေရာက္လည္း စကၠန္႔ပိုင္းေလာက္ၿဖစ္မွာပါ

ဘက္ဂေရာင္းဆိုေတာ့ ဖိုးကပ္စ္ကလည္း ဝါးဦးမွာ

အေရးမၾကီးပါဘူး …

အေရးၾကီးတာက ကိုယ့္ဘာသာ ဘာလဲ ဘယ္လဲ

အခ်ိန္တန္ အိမ္ၿပန္ရင္ လမ္းမမွားဖို႔ပဲ လုိတယ္။           ။

ၿငိမ္းေမာင္        ေအာက္တုိဘာ ၂၀၀၈