အမည္မရွိေရတံခြန္ကဗ်ာတင္ဆက္မႈ

Saturday, September 26, 2009

အလြမ္း

၁၉၇၃တုန္းက
ငတ္ငတ္ၿပတ္ၿပတ္နဲ႔
ကၽြန္ေတာ့္ၿမိဳ႕ကေလးရဲ႕
ေအာင္မဂၤလာေစ်းေလးထဲမွာ
စားခဲ့ရတဲ့ေကာ္ရည္ေခါက္ဆြဲအရသာ
ဘယ္မွာမွမရေတာ့ဘူး။

ေလာကတလႊား
အရသာ ဒီေလာက္ရွားသလား။

(ဆန္းဆန္းၿပားၿပားေတြကေတာ့
အမ်ားသားေပါ့)

အၿဖဴေရာင္ဝတ္စံုေလးကို
မီးပူမတိုက္ႏိုင္ပဲ
ေခါင္းအံုးေအာက္မွာ
ထားအိပ္ခဲ့တဲ့
အိပ္မက္ေတြ
အခုထိအရသာ ရွိတုန္းပဲ။ ။


၃၄" x ၄၂"

၂၀၀၁ ခုႏွစ္က
(ပန္းခ်ီဆြဲဖို႔) ေဘာင္က်ပ္ထားတဲ့
ကင္းဘတ္ဆယ္ခ်ပ္
ဘာမွမဆြဲပဲထားရတဲ့အရသာ
ဘာနဲ႔မွ မလဲႏိုင္ခဲ့ပါလား။

ဆြဲလိုက္ခ်ိန္မွာ
ကမၻာေက်ာ္လိမ့္မယ္
ေဒၚလာေတြရလိမ့္မယ္
(ေသလြန္သည္အထိ)
အဓိပၸာယ္ဖြင့္ခ်ီးက်ဴးၾကလိမ့္မယ္
ထိုအခ်ိန္မွာ
အရသာအားလံုး ဆံုးရံႉးသြားၿပီၿဖစ္ေၾကာင္း
ေၿပာၿပခဲ့ပါတယ္။ ။


ေနာက္ဆံုးတစ္နည္း

လၻက္ရည္ကိုအေယာင္ၿပၿပီး
ဘာေတြကိုမ်ား
ေမာ့ေသာက္ခဲ့မိပါလိမ့္။

အရသာမရွိဘဝၾကီးကို
အရသာရွိခ်င္ေယာင္ေဆာင္နည္းေတြထဲက
ေနာက္ဆံုးတစ္နည္းပါပဲလား..။ ။

သုခမိန္လိႈင္

(သုခမိန္လိႈင္ရဲ႕ အမည္မရွိေရတံခြန္ကဗ်ာတင္ဆက္မႈ ၿဖစ္ပါတယ္။)