အေရွ႕ၿမိဳ႕ရိုးေပၚက နံနက္ခင္း ..ကဗ်ာၿပပြဲ

Tuesday, August 4, 2009

ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ ၀ိညာဥ္ေတာ္ဟာ ကဗ်ာေတြကို ဆာေလာင္ေနပါလိမ္႔မယ္ ...။ တိတ္ဆိတ္ .. အရိပ္ထဲမွာသစ္ရြက္ေလးေတြ လႈပ္ယိမ္းေနသလို ... ကဗ်ာကို ခ်စ္ျခင္းမွာ လႈပ္ယိမ္းတုန္ခါ လင္းလဲ႔ေနမယ္႔ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ကဗ်ာ အေပၚတြယ္တာျခင္းေတြ အတြက္ ... ကဗ်ာေရးသူေတြရဲ႕ ဒီကဗ်ာျပပြဲေလးဟာ ေျဖေဆးတစ္ခု ျဖစ္ႏိုင္ေကာင္းပါရဲ႕ ...။ ျမင္းသည္ေတာ္တို႕ မမီႏိုင္ေသာ အရပ္သို႕ ေရာက္ႏွင္႔ေသာ ကဗ်ာဆရာ ... သင္႔ထံသို႕ ပို႕သအပ္ေသာ အမွတ္တရလက္ေဆာင္မ်ားကို သင္ရလိမ္႔မည္ဟု ကြ်ႏု္ပ္တို႕ယံုၾကည္စြာ ျဖင္႔ ....။

ပန္းခ်ီထိန္လင္း၊အိၿႏၵာ၊အမရာ၊သစ္ေကာင္းအိမ္၊Zephyr၊
ကမာပုလဲ။လင္းဆက္၊တင္မင္းထက္၊ေနဆူးသစ္
လင္းဒီပ၊လူေဇာ္သစ္၊အိုင္လြယ္ပန္၊သွ်င္ေႏြခ၊ Xanthos။











သင့္ကို နံနက္ခင္းထဲက ထြက္ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး

ေဟာဟို႔က
ေရႊသားေရြေရာင္နဲ႔
ဘယ္ေတာ့မွ တိမ္ဆိုင္မဖံုးတဲ့
လူ၀င္စားၾကယ္တစ္စင္းက.
မင္းေဖေဖေပါ့...ေခတ္ေန..

သူ႔ကိုယ္သူ
ဘယ္တန္ေၾကးတပ္ရမွန္းမသိတဲ့
ေက်ာက္မ်က္လည္ရြဲလို..
သူ႔ပရိတ္သတ္ရဲ႔ လည္တိုင္မွာ..
တဖ်တ္ဖ်တ္လင္းပခဲ့တယ္ ေခတ္ေန...

သူက စကားလံုးေတြကို..
သူ႔ ေမွာ္အတတ္နဲ႔ ျပဳစားက်ံဳးသြင္းျပီး..
အဲဒီ့စကားလံုးေတြနဲ႔
လူေတြကို ညွိဳ႕ ပစ္ခဲ့တာ..ေခတ္ေန...

သူက ပန္း၀တ္မႈန္ခ်င္းထိမိခိုက္မိတာက အစ
အိုဇုန္းလႊာအေပါက္အျပဲကို.ဖာခ်င္ေထးခ်င္တာအဆံုး..
ရင္ဘတ္နဲ႔တစ္လံုး..
ခံစားတတ္သူေပါ့..ေခတ္ေန..

သူက သူ႔နွလံုးအိမ္ရဲ႔ေထာင့္စြန္းမွာ..
ဆိတ္ဖလူးပန္းရဲ႕ရနံ႔ေတြကို...
တယုတယပ်ိဳးေထာင္ ထိန္းေက်ာင္းခဲ့တယ္ ေခတ္ေန

ေခတ္ေန..ေရ..
ပညာရွိေတြဟာ..သတိျဖစ္ခဲၾကသတဲ့..
တစ္ခါတစ္ခါ မင္းေဖေဖဟာ..
ငါတုိ႔တန္ဘိုးထားမိသေလာက္..
သူ႔ကိုယ္သူတိုက္ရိုက္အခ်ိဳးနဲ႔ ေမ့ခဲ့ေလ်ာ့ခဲ့ထင္ပါရဲ႕....

ငါတို႔သူကို စိတ္ဆိုးေနၾကတာ...
ဒီအသက္အရြယ္မွာ
ေသျခင္းတရားက သူနဲ႔ဘာဆိုင္ေသးလဲကြာ...

ဟုတ္တယ္..

ငါတို႔..
သူ႔ကို
နံနက္ခင္းထဲက ထြက္ခြင့္မေပးႏိုင္ဘူး......။ ။

အိျႏၵာ (၁၂.၇.၂၀၀၉)









ခုတေလာ ငါစဥ္းစားေနတာ
ဖက္ဆစ္၀ါဒနဲ႔ ခုံရုံးတင္ခံရသူ ကဗ်ာဆရာအယ္ဇရာေပါင္း

ဒီေန႔ေတာ့
လူသန္းေပါင္းေျခာက္ဆယ္ထဲမွာမွ
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ေရြးျပီး
အားနာတယ္

ထြက္ေျပးခဲ့တယ္
ငါ့ေျခေထာက္ကို ထမ္းထားရတဲ့
ငါေျပးလမ္းေတြေတာ္ေတာ္ ေမာပမ္းေနမွာပဲ
အားနာတယ္

ကုိယ္ေဖာ့ခဲ့တယ္
ငါ့ေက်ာကုိ ထမ္းထားရတဲ့ေရျပင္ၾကီး
သူ႔ပုခုံး ေလးလံေနမွာပဲ
အားနာတယ္

အာဏာရွင္စနစ္မွာ
၀ရမ္းေျပးျဖစ္ျပီး
အရင္းရွင္စနစ္ထဲမွာ
ငယ္သံပါေအာင္အလန္းျမည္ေနရတဲ့
နာရီတလုံးကုိ
အားနာတယ္

အလို..
ေခတ္ၾကီးကုိယ္ႏႈိက္ကုိက
မိန္းမတေယာက္ရဲ႕ထမိန္နား
ခုိစားလုိ႔ပါလား

ဘ၀ဆုိတာကေတာ့
အေမရိကားကေန
သခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းျဖစ္ခ်င္လို႔မရသလုိ
ပရုိပိုဆယ္ေတာအုပ္ထဲမွာလည္း
ေခ်ေဂြဗားရားလုပ္လုိ႔ေတာ့မရဘူးေပါ့ကြာ

အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို
၀ုိင္းရံဖုိ႔မေျပာနဲ႔
အုတ္လမ္းမွတ္တုိင္ေတာင္
ဘယ္ေနရာရွိမွန္းမသိတဲ့ေကာင္ပါ

ဒီေန႔ေတာ့
လူသန္းေပါင္းေျခာက္ဆယ္ထဲမွာမွ
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိေရြးျပီး
အားနာတယ္။ ။

သစ္ေကာင္းအိမ္ (၁၂၊ ဇူလုိင္၊ ၀၉)




ရွင္သန္ေနဆဲ …


-အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက
ငါလည္း လက္နက္ကိုင္သူပုန္ မျဖစ္ေသးဘူး
မင္းလည္း တာရာမင္းေ၀ မျဖစ္ေသးဘူးေပါ့ …။

-ႀကံသကာျပားကေလးေတြေပၚမွာ
မင္းကိုယ္တိုင္
အပ္ဖ်ားကေလးနဲ႔ တိုက္ပြဲ၀င္ကဗ်ာေတြေရးျခစ္
၇- ဇူလိုင္
ဂၽြန္- ၂၁
ရွစ္ေလးလံုး
…………….
လွ်ဳိ႕၀ွက္ အေရးေတာ္ပံု အခမ္းအနားေတြ
အင္းစိန္အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ… ျဖစ္ခဲ့တယ္။

-အိပ္ေဆာင္ေရွ႕က ေတာင္ယာထဲမွာ
အေဆာင္ေရကန္ေရွ႕က သစ္ပင္ရိပ္မွာ
မင္းက
တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ သတင္းစာတေစာင္ ထုတ္ခ်င္တယ္၊
ကိုထက္မိုးက
အမ်ဳိးသားစာၾကည့္တိုက္စစ္စစ္တခု ထုဆစ္ခ်င္တယ္၊
ငါ
ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚက ေတာသားခမ်ာမွာေတာ့
မင္းတို႔ေျပာသမွ်
ပါးစပ္ အေဟာင္းသားနဲ႔ သေဘာေတြက်လို႔ေပါ့ကြာ။

မင္း အဲဒီတုန္းက
ခပ္တိုးတိုးေလး ဆိုဆိုေနက်
“ရွံတဘက္ကေလး ပခံုးထက္တင္ကာ … အို၀ိသာခါ”
ငါ … ၾကားၾကားေနမိတယ္ကြာ။

-တစ္ခါ … တစ္ခါ
မင္းရဲ႕ ေက်ာင္းအမ
၀ိသာခါရဲ႕ ဘ၀စာမ်က္ႏွာ
အလည္ေရာက္ေရာက္သြားပါတယ္
သူ တေလာကေလးတင္က ေရးလိုက္တဲ့ ေ၀ဒနာ
အလြမ္း ဆိုတဲ့ ကဗ်ာဟာ
မင္းကို ထာ၀ရ
သစၥာရွိရွိ … တမ္းတေနသလိုပဲ။ ။

ကမာပုလဲ ဇူလိုင္- ၂၀၀၉။





စကားလံုးမ်ားျဖင္႔ရက္ေသာေတာင္ပံ

ဆိတ္ညံမႈအသံသီးသီးသန္႕သန္႕
သင္ႏွင္႔ သင္၏ဟာမိုနီ
သင္႔ဟာမိုနီႏွင္႔ သင္႔ အလင္းရိပ္။
စိတ္နဲ႔တုိင္း၍ရက္ထားေသာပကၠလာ ..
သင္ျဖိဳခဲ႔ေသာ ပန္းပြင္႔သကၠရာဇ္မ်ား
နာက်င္စိ္မ္းျမလဲျပိဳစြာ ...။

မာယာ၏ဒုတိယအမည္နာမကင္းပစြာ
တတိယတန္းစားလူတစ္ေယာက္
အဆင္႔အတန္းမရိွစြာ ရံွဳးနိမ္႔ျခင္းသည္သာ
ပေရာဖတ္တစ္ရာ၏ က်ဆံုးခန္းျဖစ္လိမ္႔မည္။

စိန္စီထားေသာ မနက္ျဖန္မ်ားကို
ေျမမႈန္လိိုခါခ်လိုက္သည္ ...
မနက္ျဖန္၏တန္ရာတန္ေၾကးအစစ္ကို
(အခ်စ္အလြမ္းကံတရားဘုရားသခင္ေမွာ္ပညာစိတ္ခံစားခ်က္ႏွင္႔
ကဗ်ာအတတ္ပညာ စသျဖင္႔ျဖားေယာင္းမႈမစိုဆြတ္ေသာ )
ကဗ်ာမ်ားျဖင္႔သာေပးေခ်ေစလိုသည္ ...။


စိတ္ထားေကာင္းျဖင္႔လာခဲ႔၍ ေျမမ်ိဳျခင္းမဟုတ္ေၾကာင္း
အရွင္ေဒ၀ဒတ္သိပါလိမ္႔မည္ ...
အ၀ါေရာင္စာမ်က္ႏွာမ်ားမွတဆင္႔
ကြ်ႏု္ပ္၏ အမွန္တရားကို ျပန္တူးယူမလိုေတာ႔ပါ။
မိုးရာသီသစ္ေတာႏွစ္ေတာစာ
စိုက္ပ်ိဳးခဲ႔ေသာကဗ်ာ ...
သင္ဆာေလာင္သည္႔အခါ
ခြင္႔မေတာင္းဘဲခူးဆြတ္စားေသာက္ႏိုင္စိမ္႔ငွာသာ ...။

ဤအရာမ်ားသည္
ႏွလံုးသြင္းမမွန္ကန္ေသာ
စိတၱာႏုပႆနာမွ်သာ။ ။

Zephyr



ၾကယ္ တစ္စင္းသို႔ … ကဗ်ာ

လင္းလက္ေနတဲ႔ ၾကယ္ေတြ
ကမၻာရဲ႕ ၿမင္ကြင္းက ဖဲ႔ထြက္
ၿငိမ္းခ်မ္းရာဆီ ထြက္ထြက္သြားတာ
မ်ား…ၿပီ …။

အဲဒီအထဲကမွ
ၾကယ္တစ္စင္း (ဝါ ) လူငယ္တစ္ေယာက္ဟာ
ေကာင္းကင္အေၾကြေကာက္တဲ႔လက္နဲ႔
ေက်ာက္ထြင္းရာဇဝင္ကိုထြင္းခဲ႔
ေသးငယ္တဲ႔ အယူအဆ အစက္အေၿပာက္သေဘာေတြနဲ႔
ကမၻာေၿမ ကို ေၿမဆိုင္ေၿမခဲေတြလို တူးေဖာ္ခဲ႔
မီးအိမ္တစ္လံုးနဲ႔ သစၥာတရား ႐ွာခဲ႔
ယံုၾကည္ခ်က္နရီေတြ ၿပိဳင္ၿမင္းတို႔ရဲ႕ ခြာသံလို ညံခဲ႔
နဂါးေငြ႔ တန္းလို ဖမ္းရခက္တဲ႔ ၾကယ္ၿမင္လၿမင္ေလာကဓံကို
မိမိရရ ဖမ္းဆုပ္ခဲ႔
ၿပီးေတာ႔ကာ
အႏုပညာ လြတ္လပ္ခြင္႔မွာ
အသစ္တည္႐ွိမႈ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ရပ္ကို
ေၾကးသြန္း သြားခဲ႔တယ္ ။

“ေသသူေတြရဲ႕အ႐ိုးက
႐ွင္သူေတြ ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုၿပီး
အံ႔ခ်ီးဖြဖြ ေဖာ္က်ဴးၿပေနတာကို
သမိုင္းလို႔ေခၚတယ္ ”…
ၾကယ္က ဆိုရဲ႕ …
ငယ္ငယ္ဝံ႔ဝံ႔ ေလာကဓံနဲ႔
ေဆာင္းဦးေလၿပည္ကို ပန္ခ်င္တဲ႔
ရင္ဘတ္ထဲ မီးပြင္႔ဖဲခ်ပ္ေတြ တစ္ထပ္ၾကီးနဲ႔
အဲဒီၾကယ္ေပါ႔
သူ႔ ဝိဥာဥ္ထဲက မီးခိုးေပ်ာ႔ေပ်ာ႔သံေတြဟာ
အခုထိ …
အႏုပညာ ဝန္းက်င္တစ္ခုလံုးမွာ
နကၡတ္ဦးလို ပ်ံ ေန တုန္း ။

လင္းလက္ေနတဲ႔ ၾကယ္ေတြ
ကမၻာရဲ႕ ၿမင္ကြင္းက ဖဲ႔ထြက္
ၿငိမ္းခ်မ္းရာဆီ ထြက္ထြက္သြားတာ
မ်ား…ၿပီ …
ဝင္သက္ႏွင္႔ယူခဲ႔သမွ်
ထြက္သက္ႏွင႔္ၿပန္ေပးရမည္
ဒါ ကမၻာအစရဲ႕
ပထမ သီအိုရီပဲၿဖစ္သည္ တဲ႔
လင္းလက္ေနတဲ႔ ၾကယ္ေပါင္းမ်ားစြာထဲက ၾကယ္တစ္စင္း
အႏုပညာဟင္းလင္းၿပင္မွာ
တာဝန္ေၾက သြား...ႏွင္႔...ခဲ႔...ေပါ႔ ။။

အိုင္လြယ္ပန္
(ဆရာတာရာမင္းေဝရဲ႕ ကၽြန္ေတာ္အႏွစ္သက္ဆံုး စကားလံုးမ်ားၿဖင္႔ အမွတ္တရေရးဖြဲ႔ ပါသည္ )
္



လူဆန္တဲ့သီခ်င္း
ကံရွိသလို ျဖစ္ထြန္းတဲ့ ဘဝေျမဆီလႊာပါ…
ေရြးခ်ယ္မႈေပၚတည္ျပီး သီးပံု ပြင့္ပံု ကြာတယ္။

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျဖဴတယ္လို႕ေတာ့ မဆိုလိုပါဘူး
ရွင္သန္ျခင္းမွာ တို႕ေတြဟာ ကိုယ္ပိုင္အေရာင္ေတြနဲ႕ကြဲလြဲလို႕။

နံပါတ္တစ္ မျဖစ္ခ်င္ခ့ဲဘူး
ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ျဖတ္သန္းမႈထဲမွာ ဘယ္လိုဂုဏ္သတၱိေတြ ပါမလဲ…
ထည့္သြင္းစဥ္းစားရင္း
ျဖည့္စြက္ျပင္ဆင္ရင္း
ကိုယ့္ကိေလသာယႏၱရားၾကီးက သူမ်ားေတြထက္ သြားႏႈန္း ေႏွးေနတာ ။

ခ်င္ျခင္းေတြကို “ခ်ဥ္”လို႕ မရေသးတဲ့ ေျမေခြး
ေဆးေရာင္စံု စပ်စ္သီးေလးေတြ ေတြ႕တိုင္း
ထထ ခုန္တတ္တဲ့အက်င့္ ျပင္မရေသးဘူး။

တခါတေလ အလြမ္းေတြ လမ္းကူးမွားတဲ့အခါ
ကိုယ့္လမ္းဟာ အေဆြးေရာင္သန္းခ်င္လည္း သန္းမွာေပါ့။

ဘဝကို အေႏွးျပကြက္နဲ႕ ျပန္ၾကည့္ရင္
အရင္က ကိုယ္ပါဝင္တဲ့ အလြမ္းဇာတ္
မ်က္ရည္ရႊဲဲေအာင္ ငိုခဲ့ဖူးတာေတြ
အခုေတာ့ မ်က္ရည္ထြက္ေအာင္ ရယ္ေနရ…။

အလြဲၾကီးလြဲခဲ့တဲ့ ကိုယ့္အိပ္မက္ေတြကို ေခါင္းအံုးအိပ္
ေနာင္တတန္းလန္းနဲ႕ လက္က်န္ဘဝၾကီးကို ဆုတ္ကိုင္ထားရင္း
အေနအထိုင္မတတ္တဲ့ စိတ္ကေလး ရွိေနေသးတာကိုပဲ
ကိုယ့္ကိေလသာယႏၱရားၾကီး လူဆန္ေနတုန္းလို႕
ရိုးရိုးေလး ေတြးမိပါတယ္ ။
လင္းဒီပ ၂၆.၇.၀၉





ကမ္းေျခ

ေရပန္းဆိုတာကို စျမင္ဖူးေတာ့
မွင္သက္ေငးေမာေနမိ
ေရမႈန္စိန္စ လင္းလက္တဲ့
ငယ္ဘဝရဲ႕ ပြဲေတာ္ညတခုမွာ။

ပင္လယ္ကို ေရာက္ခဲ႔တာလား
နယ္ေျမသစ္ မေတြ႔ခဲ႔ေပမယ့္
ငါးမန္းေတြဘာေတြနဲ႔ ေတြ႔ခဲ႔
ကမ္းေဝးတဲ့ေန႔ေတြ။

လက္ယက္သဲတြင္းေလးေဘးမွာ
ေရၾကည္ေအးျမ
အနည္က်ေအာင္ေစာင့္ၿပီး
သူ႔ကို တိုက္ခ်င္ပါေသးတယ္။

တင္မင္းထက္ (၂၂.ဝ၇.ဝ၉)




ထို႔ေၾကာင့္ ေရႊဘသည္ ကို္ယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေသေၾကာင္းႀကံစည္ခဲ႔ဘူးသလား

မသိခဲ႔ပါ။
ေသာင္ျပင္လႊတ္ေသာ ေခြးမ်ား၊ အနံ႔မရွိေသာ ပန္းမ်ား၊ ေလဟုန္စီးေသာ စြန္မ်ား။
ဖ်က္၍ ျပင္၍ရေသာ ကင္မရာမ်ား၊ ဥတုသံုးပါးညီစြာ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ႏိုင္ေသာ တယ္လီဖုန္းမ်ား၊ မွန္သားျပင္ကို ၾကည့္၍ အျခားသူမ်က္ႏွာႏွင့္ စကားေျပာရေသာ အင္တာနက္ ခ်က္တင္မ်ား။
အေမရိကန္ ပထမဆံုးလူမည္းသမၼတ အိုဘားမား၏ ေခတ္မွီကားသစ္ႀကီး၊ သံုးဘက္၊ ေလးဘက္ျမင္ အေမွာင္ဓါတ္ခန္းမွ ေရာင္စံုရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားမ်ား၊ ၿဂိဳလ္ေဟာင္း တစ္လံုးေလွ်ာ့ၿပီး၊ ၿဂိဳလ္သစ္ တစ္လံုးတိုးသည့္ ၿဂိဳလ္ကမၻာအေၾကာင္း။
ေလးျဖဴ၏ အလင္းေရာင္ႏွင့္ စိုင္းစိုင္း၏ ေတာေဂၚလီ၊ နန္းတြင္းအရႈပ္ေတာ္ပံု ကိုရီးယား ဇာတ္လမ္းတြဲမ်ား၊ Counter Strike ကြန္ျပဴတာဂိမ္း။
ဟာသမေျပာႏိုင္သည့္ လူေတြ၊ ခ်န္ပီယံအၿမဲျဖစ္ေနေသာ အသင္း၊ စီးပြားပ်က္ကပ္ႏွင့္ အေႂကြး၀ယ္ခြင့္ ကဒ္ျပား။
မုန္တိုင္း၊ ငလ်င္၊ ေတာမီး၊ မီးေတာင္ေပါက္ကြဲမႈ၊ သူေတာ္ေကာင္းအျဖစ္ အေသခံ ဗံုးခြဲျခင္း။
ပတ္၀န္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရး၊ ကမၻာေျမစိမ္းလန္းျခင္း၊ ၾကက္ငွက္တုပ္ေကြး၊ H1N1၊ ေနာက္ထပ္တိုးလာေသာ လူဦးေရ၊ အေကာင္း၊ အဆိုးျဖင့္ နာမည္ႀကီးသူမ်ား။
အစရွိသျဖင့္……….။
ေသသြားၿပီးသူမ်ား အေၾကာင္းေတြးရင္း၊ မေသသင့္ေသးသူမ်ား အေၾကာင္းေတြးရင္း၊ ေသေန႔ေစ့သင့္ သူမ်ား အေၾကာင္းေတြးရင္း၊ ေနတတ္ဖို႔ အေၾကာင္းေတြးရင္း၊ ေသတတ္ဖို႔ အေၾကာင္းေတြးရင္း။
မသိျခင္းမ်ားကို မသိသည့္ အတိုင္းထား၍၊ သိျခင္းမ်ားကို သိသလိုေနခဲ႔ၿပီးသည့္ေနာက္၊ မသိသလို သိသလို သိသြားေသာအခါ။
ေနဆူးသစ္




ေနၾကတ္ျခင္း

မ်က္လွည့္ဆရာ ပါးစပ္ထဲ ၿမိဳခ်လိုက္သလိုမ်ိဳး
မီးေတာက္ဟာ ရုတ္တရက္ ကြယ္ေပ်ာက္သြား
ဖူးပြင့္ေတာ့မယ့္ ပန္းကေလးတစ္ပြင့္ေတာင္
ထိတ္ခနဲ လန္႔ျဖန္႔ၿပီး ျပန္ငံုသြားရရွာတယ္
ေနၾကတ္ၿပီေမေမ
စၾကဝဠာေတာအုပ္ေတြထဲက
ေတာရဲတိရစၧာန္ေတြအားလံုး
ေဝါခနဲ တိတ္ဆိတ္သြားၾက
အားလံုးရဲ႕ အၾကည့္ဟာ ေပ်ာက္ဆံုးသြားေသာအရာ
တစ္သက္လံုး လင္းခဲ့သမွ် ခဏေလး အေမွာင္က်သြားခဲ့တာပါ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ မခံႏိုင္ခဲ့ၾကဘူး
လႈပ္ရွားေနတဲ့ အရာေတြ တစ္ခ်ိန္မွာ ရပ္တန္႔သြားမယ္
ၿငိမ္သက္ေနတဲ့ အရာေတြလည္း တစ္ခ်ိန္မွာ လူးလြန္႔လာမယ္
ရေနတာေတြအားလံုး တစ္ခ်ိန္မွာ ေပ်ာက္ဆံုးၿပီး
မရခဲ့ေသးတာေတြအားလံုး တစ္ခ်ိန္မွာ ေပၚလာမယ္
ေနၾကတ္ၿပီ
နဂါးေငြ႕တန္းရဲ႕ အခန္းထဲမွာ
ကမ႓ာရဲ႕ ၿဂိဳဟ္ရံလကို ၿခံဳလႊာလိုအကာအကြယ္ယူၿပီး
ေနဟာ ေႁမြတစ္ေကာင္လို အေရခြံလဲခဲ့ၿပီ။

လင္းဆက္
July 27, 2009 Special Memoir to Ko Taryar Min Wai





အေဝးကအေငး
ေလေကာင္းေလသန္႔ရွဴရႈိက္ဖို႔
ၿပတင္းတံခါးကိုအသာဖြင့္
အာရံုေတြကိုလမ္းေတြေပၚပစ္ခ်ထားလုိက္တယ္
အၾကိဳအၾကား
မေမ့ႏိုင္စရာပံုရိပ္မ်ား
လမ္းသြားလမ္းလာကိုအေဖာ္ၿပဳလို႔
အစြဲအလန္းမ်ားတဲ့လိေမၼာ္ေရာင္ေတြ
ခ်ိန္ဆေနရတဲ့ၾကံဳးဝါးသံေတြ
လူေတြလည္းလူေတြအေလ်ာက္
ေခြးေတြလည္းေခြးေတြအေလ်ာက္
ဆာေလာင္မႈဟာ ညၾကီးသန္းေခါင္ ထထ အူရတယ္
ၿမင္ကြင္းထဲ
အနာဂါတ္ဟာ
ခင္ဗ်ားတုိ႔က်ေပ်ာက္သြားတဲ့ ကစားကြင္းတစ္ခု။။
ရွိေနခဲ့ပါတယ္
မႈန္ဝါးသြားခဲ့ပါတယ္။
အသံမ်ားနဲ႔လမ္းေတြဟာ အမွန္တကယ္တည္ရွိခဲ့ပါတယ္။
အခုအေရြ႕ေပၚ
သစ္ပင္ေတြေနာက္တစ္ဖန္ အရြက္ၿပန္ေဝႏိုင္ဥိးမလား
အခု
နားေသာတဆင္စရာ
ဒိထက္ပိုမၾကားႏိုင္ေတာ့ဘူးလား။
လူေဇာ္သစ္



ရင္ထဲက အေၾကာင္း
လိုက္လိုက္ေကာက္ေနရတဲ႕အိမ္မက္အပိုင္းအစတခ်ိဴ႕
လြင္႔လြင္႔သြားတဲ႔ေမွ်ာ္လင္႔ၿခင္းတခ်ိဴ႕
အသက္ရႈၾကပ္ေစမယ္႕ကဗ်ာအတိုတထြာတခ်ိဳ႕
ဝင္သက္ထြက္သက္မမွန္ရွာတဲ႔စကားလံုးၾကမ္းတခ်ိဳ႕
ေတာင္တစေၿမာက္တစအေတြးတခ်ိဳ႕
မေန႕ကၿမင္ခဲ႕တဲ႕ရက္စက္တတ္တဲ႕အၿပံဴးတခ်ိဳ႕
ေၿပာၿဖစ္ခဲ႕တဲ႕အရာမဝင္တဲ႕စကားတခ်ိဳ႕
မမွ်တတဲ႕အေရာ္အစားတခ်ိဳ႕
မတန္လို႕ပယ္ဖ်က္ခံရတဲ႕အရင္းအႏွီးတခ်ိဳ႕
တဘဝစာလံုးနီးပါးရမယ္႕က်ိန္စာတခ်ိဳ႕
အခ်ိန္အတန္လြန္လြန္းေနတဲ႕ရင္႕ေရာ္မႈတခ်ိဳ႕
ခပ္ပါးပါးလြမ္းမိတဲ႕ပါးၿပင္ေပၚကမိုးစက္တခ်ိဳ႕
ကုိယ္႕အတြက္ကုိယ္ၿပန္ေလွာင္ရီဝ႔ံတဲ႕ေလွာင္ရီသံတခ်ိဳ႕
မာနေပ်ာက္ရွခဲ႕တဲ႕သကၠရာဇ္တခ်ိဳ႕
အိပ္မေပ်ာ္သူမ်ားရဲ႕အေၿခာက္ၿခားဆံုးညတခ်ိဳ႕

ဒီလိုတခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေပါင္းမ်ားစြာေတြရဲ႕ဆြဲေဆာင္မႈေနာက္ကုိ
ေၿပးေၿပးလိုက္ေနတဲ႕တခ်ိဳ႕တခ်ိဳ႕ေသာလူတခ်ိဳ႕
ငါကုိယ္တိုင္ဟာလည္းတခ်ိဳတခ်ိဳ႕လူၿဖစ္လို႕။

အမရာ




သကၠရာဇ္ေတြထုဆစ္ခဲ့သူ

သတိရၿခင္းကိုေၿပာဖို႔
အလြမ္္းဆိုတာကို
သကၠရာဇ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
သူတည္ေဆာက္ဖူးတယ္။

သူဟာေမွာ္ဆရာေလ
ဒီေလာက္ေတာ့ တတ္ႏိုင္ရမွာေပါ့၊၊၊၊၊၊၊

သူကေၿပာတယ္
ပိုင္ဆိုင္ၿခင္းမ်ားစြာကို ၿပပါဆိုရင္
’ သတိရၿခင္းေတြက’ တန္ဖိုးအရွိဆံုး.....

လက္တဖက္ဟာ ေကာင္းကင္ေၾကြ ေကာက္ေၾကးွဆို
သတိရၿခင္းေတြက က်န္လက္တဖက္က ၿပဳတ္က်လို႔။

ေတေလမွတ္တိုင္ ဘ၀နဲ႔
ေမွာ္ဆရာ
သင္ေၿခေကာခိုင္ခဲ့ရဲ့လား......

(က်ေနာ္နက္နံခင္းနဲ႔ က်ေနာ္၀င္လာပါရေစ)
ၿပိဳင္ၿမင္းတေကာင္လို က်ေနာ္တို႔ဆက္ေၿပးၾကတာေပါ့
ယံုၾကည္ထားပါတယ္
( သင္ေၿပာသလို ေရခိုးေရေငြ႔က
ပင္လယ္ကို ထြန္ယက္ေတာ့မယ္ဆိုတာ)

ရယ္ရယ္ေမာေမာ ၀တၱဳဳေတြနဲ႔
ခမ္းခမ္းနားနား စကားလံုးေတြၾကားမွာ
ပစၥဳပၸန္ဆန္ဆန္ ေမွာ္ဆရာေရ
တခါမွာေတာ့ ဒဏ္ရာဆိုတာ
ေဆးကုရတယ္

ဘံုဘယ္ႏွစ္ဆင့္မွာ
အမွန္ သင္လြင္႔ေနခဲ့လဲ
ေမွာ္ဆရာေရ
သိုးေက်ာင္းတိုင္းေတာ့ က်ေနာ္
ဂစ္တာ တလက္ပါတယ္။။

အခ်ိန္ေလးနည္းနည္းရ
အဆင္ေလးနည္းနည္းေၿပရင္
ေမးခ်င္တာက
သူ႔ အိုးပုတ္ေလး ေမွာ္ဆရာ ၿပန္ေပးခဲ့ လားလို႔ပါ......

က်ေနာ္
အေရွ႕ၿမိဳးရိုးမွာ လည္း မိုးေတြရြာေႏၿပီ ။။

(သွ်င္ေႏြခ)




ႏႈတ္ဆက္ခ်ိန္

နာရီသံမ်ားထြက္ခြာခ်ိန္ ...
၀ိညာဥ္၏ ရွိုဳက္သံတိုးတိတ္စြာ ...
မီးပ်ိဳးထားေသာစိတ္တို႕ျဖင္႔သာ ....
ပ်ိဳးၾကဲရန္လာခဲ႔သူ .....

ဖြာရရာျပန္႕ၾကဲေနေသာေဆးစက္သည္သာ
သင္႔၌ေဆာက္တည္ခြင္႔မရခဲ႔ေသာမာယာ ..

အႏုလံုပဋိလံုနာက်င္ဆြတ္ပ်ံ႕ေမြးျမစြာ
သင္ႏွင္႔သင္ခ်စ္ေသာကမာၻ ...
ႏွင္းစက္လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင္႔တိုးဖြစြာ ...
နာက်င္ငံု႕ကိုင္းမႈန္မႈိင္းစြာ ...
သင္႔ႏွလံုးသားသို႕ ကြ်ႏု္ပ္ႏွလံုးသားမွ လြမ္းဆြတ္သည္႔ဒဏ္ရာ ....။ ။

Xanthos