ဖန္မီးအိမ္စိမ္းနဲ႔ႏွလံုးသားမီးလွ်ံ

Thursday, May 21, 2009

ဖန္မီးအိမ္းစိမ္း

မလိုခ်င္ဘူးကြယ္
မ်က္ေစ့လည္လာၿပန္ၿပီထင္ရဲ႕
ဧည့္သည္ေတာ့မဟုတ္တန္ပါဘူးေနာ္။

ထားရစ္ခဲ့စမ္းကြယ္
အဲသည္အရိပ္မဲတခ်ိဳ႕
မႏွစ္ၿမိဳ႕လိုက္ပံုမ်ား
စိတ္ထဲမွာ ကသိကေအာက္နဲ႔။

ဘယ္မွာအသက္ရွဴခြင့္ရလို႔လဲ
ေဟာသည္ ၂၄ နာရီလံုးလံုး
ေလွခါးထစ္ေတြကိုေခါင္းအံုးၿပီး
လိေမၼာ္သီးေတြခူးဆြတ္ေနလိုက္တာ
တစ္လံုးၿပီးတစ္လံုး
သကၠရာဇ္ေတြကိုေရႊခ်ဖို႔အတြက္ေလ။

လြမ္းဆြတ္မိပါရဲ႕
သတၱမေၿမာက္ေန႔ကေလးမ်ား
ထားေပးပါဦး
စီးကရက္ေသာက္ပါရေစဦး
သီခ်င္းဆိုပါရေစဦး
ဖန္မီးအိမ္စိမ္းကေလးလည္း
ထြန္ညွိေပးစမ္းပါဦး။

ေစာင့္ပါဦးေတာ့ကြယ္
ခုမွ
ကၾကီးကေခြးေရးဖို႔
ေက်ာက္တံေသြးတုန္းပါ
ဒါေပမယ့္
ငါ့ရဲ႕ႏွလံုးစက္ေပၚမွာ
မင္းကေလးလမ္းသလားေနေလေတာ့
ေရာမအကၡရာမွာမိန္းမူး
(စိတၱရေလခါေရ..)
ဒီေကာင္ရူးေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ႕။

ေဟာ
ေဇာ္ဝင္းထြဋ္ေတာ့
ရြက္ကုန္လႊင့္ေနၿပီ
ေရ လိုတယ္ေဟ့…
ေသာက္ေရေအးေအးတစ္ခြက္နဲ႔
ငါ့မ်က္မွာကိုပက္ဖ်န္းလိုက္သလိုေပါ့
ခ်ိဳၿမတဲ့အၿပံဳးမ်ား
မင္း…(ဘယ္ေတာ့မွ)
ၿပန္ယူမသြားရဘူးေနာ္။ ။
ေမာင္သင္းေဝ

အလုပ္ေတြေခါင္းမေဖာ္ႏိုင္ေအာင္ရႈပ္လာၿပီး ဒါေတြကလည္း မလုပ္မၿဖစ္ေတြဆိုတာ သိေန တဲ့အခါ ၾကိဳးစားလုပ္ပစ္လုိက္ရင္း ဒီကဗ်ာေလးကို ခပ္ဖြဖြရြတ္မိတယ္။ တစ္ေနရာပါ…။
ဘယ္မွာအသက္ရွဴခြင့္ရလို႔လဲ
ေဟာသည္ ၂၄နာရီလံုးလံုး
ေလွခါးထစ္ေတြကို ေခါင္းအံုးၿပီး
လိေမၼာ္သီးေတြခူးဆြတ္ေနလိုက္တာ
တစ္လံုးၿပီးတစ္လံုး
သကၠရာဇ္ေတြကိုေရႊခ်ဖို႔အတြက္ေလ
လြမ္းဆြတ္မိပါရဲ႕
သတၱမေၿမာက္ေန႔ကေလးမ်ား
ထားေပးပါဦး
……..
…….
ဖန္မီးအိမ္စိမ္းေလးည္း
ထြန္းညွိေပးစမ္းပါဦး…….
ဆိုတဲ့ေနရာေပါ့………။


သုခုမေရႊ
တံေထြး
မရြံလည္းေထြး
ရြံလည္းေထြး
တံေထြးဆိုတာ ေထြးတိုင္းရ
ေထြးခ်င္သေလာက္ေထြးလိုက္ၾက။
မ်က္ရည္ေရႊစက္
တစ္စက္ႏွစ္စက္
သံုးေလးစက္
ေလးနက္ေပါက္ဖြား၊ႏွလံုးသား၏
ခံစားမႈမွ ယိုစိမ့္စီးက်
အတုလုပ္မရ။ ။
ေမာင္သင္းေဝ


ေနာက္ထပ္ ေမာင္သင္းေဝ ကဗ်ာေတြရွိသူေတြမ်ားရွိရင္ မွ်ေဝေပးပါလို႔လည္းေတာင္း ဆိုလိုက္ပါတယ္။

ကၽြန္မ ကဗ်ာစာအုပ္ေတြကို တစ္ခါ စိုင္းဝင္းၿမင့္ ကိုငွားလိုက္ဖူးပါတယ္။တစ္သက္နဲ႔တစ္ ကိုယ္ ပထမဆံုးနဲ႔ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ငွားဖူးတာပါ။ကဗ်ာကိုေသခ်ာတန္ဖုိးထားတဲ့သူေတြဆို တာသိလို႔ငွားလိုက္တာလည္းၿဖစ္ပါတယ္။တစ္ပတ္ေနာ္ လို႔ ေၿပာေတာ့ တကယ့္ကို တစ္ ပတ္ၿပည့္ခ်ိန္မွာ ၿပန္လာေပးသြားပါတယ္။အဲဒီမွာသူက ကၽြန္မကိုေမးတယ္ ။ဒီကဗ်ာေတြက အားလံုးၾကိဳက္လို႔ကူးထားတာလားတဲ့။အကုန္လံုးက ၾကိဳက္လြန္းလို႔ဆိုတဲ့ကဗ်ာေတြခ်ည္း သက္သက္မဟုတ္ဘူးလို႔။ ထူးၿခားတဲ့၊ စာမ်က္ႏွာထက္လူေၿပာသူေၿပာမ်ားတဲ့ကဗ်ာေတြဆို ရင္လည္း ကူးထားလိုက္တယ္။မွတ္တမ္းတစ္ခုအေနနဲ႔ လို႔ေၿပာၿပီးသူ႔ကိုဘယ္ကဗ်ာကၿဖင့္ ဘယ္လိုဆိုတာ ဥပမာနဲ႔ရွင္းၿပခဲ့ဖူးပါတယ္။
ကဗ်ာေတြက တစ္ပုဒ္နဲ႔တစ္ပုဒ္မတူသလို ကဗ်ာဆရာေတြကလည္း တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ ေယာက္လက္မတူပါဘူး။ဖတ္ေနက်လူကေတာ့ ဖတ္လိုက္တာနဲ႔ေအာက္ကနာမည္ကိုေသ ခ်ာဖတ္စရာမလိုပဲ ဘယ္သူ႔ကဗ်ာဆိုတာ မွန္းလို႔ရေနတတ္ပါတယ္။အဲဒီလို ထူးၿခားတဲ့ေလ သံတစ္မ်ိဳးနဲ႔ေရးတတ္တဲ့ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ကေတာ့ ေဇာ္(ပ်ဥ္းမနား)ပါ။ပ်ဥ္းမနားဆို တာကလည္း ကဗ်ာဆရာထြက္ရာၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕လို႔ေၿပာလို႔ရေလာက္ေအာင္ ကဗ်ာဆရာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ေမာင္သင္းခိုင္ တို႔လို ဆရာၾကီးေတြကအစေပါ့။ေနာက္ဆံုး ကတၱီပါ လမ္းေတြခြဲၾကၿပီးေနာက္ပိုင္း ေဇာ္(ပ်ဥ္းမနား)ရဲ႕ကဗ်ာေတြလည္းမေတြ႕ရေတာ့ပါဘူး။ခု ေတာ့သူလည္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ နည္းနည္းေထ့ေတ့ေတ့ေလသံေတြနဲ႔ သူ႔ကဗ်ာတစ္ခ်ိဳ႕ကို မွ်ေဝေပးလုိက္ပါတယ္။

ေက်ာရိုးမရွိတဲ့ႏႈတ္ခမ္းမ်ား
မာနတဲ့
ဟာသ တစ္ခုေကာက္ရတယ္
ေဆးမစားမီပံုကေလးေပါ့
လက္ကေလးေနာက္ပစ္
ေလာကၾကီးကိုသူသာခ်စ္သတဲ့
မလင္းၿပာအပ်ိဳၿဖစ္ကာမွ
ေနာက္လွ်ာအသစ္နဲ႔နတ္သံေႏွာ
..အစက က်ဳပ္မေၿပာလားဗ်ာ…
ကြယ္..သူကလည္း
..လွ်ာေသြးလိုက္ ႏွာေစးလိုက္ နဲ႔
ဒါေရးဖုိ႔အသက္ရွဴတာဆိုပဲ
ကာဗြန္စကၠဴက သီခ်င္းဆိုၿပတယ္
ရယ္ရတယ္ေနာ္။
သိလား
လတၱာမန္ဂစ္ရွကား၊အာရာဒါးနား
ခုအသံက အဒိႏၷဒါနားလား
ဆားမပါတဲ့ႏႈတ္ခမ္း
ခြက္ထိုးခြက္လန္လြမ္းေလာက္ပါတယ္။
ဒီလိုေပါ့ေလ
အေၾကြးေရာင္းမိတဲ့ပံုကို
အေၾကြးမေရာင္းတဲ့ပံုက ၿပံဳးပံုမ်ိဳး
ၿပံဳးသြားႏိုင္ကာမွ
ေလာကၾကီးကို မာန တဲ့
မီးကိုခ်စ္တဲ့
ဖီးနစ္ႏြယ္ဖလံပိုး
အေတာင္က်ိဳးေလာက္မွ
မီးနဲ႔ေရခ်ိဳးဖူးပါစ
ေနၾကာပန္းေဝဒနာနဲ႔
အာဆူလာအတြက္
စကၠဴနဲ႔ထုပ္ လက္ေဆာင္လုပ္ဖုိ႔
ၿဖဳတ္ယူလာတဲ့
နားရြက္ေလာက္မွ
အသက္ဓါတ္ပါပါစ
လူပ်က္ခ်င္း ပုဆိုးမ
တို႔ေလာကမွ ရယ္ရတယ္
ကိုယ့္ေက်ာကိုသပ္
ကဗ်ာစပ္သတဲ့
အိမ္း..ႏွာေစးတတ္တာ
လြန္ပါေရာကြယ္။ ။
ေဇာ္ (ပ်ဥ္းမနား)
၁၉၉၀ ၾသဂုတ္ မေဟသီ


ညီမေလးသိတယ္မို႔လား
သိတယ္မဟုတ္လား
အခ်စ္ဆိုတာ တေစၦ
တေစၦ နဲ႔တူတာ အခ်စ္ တဲ့
စကားအၿဖစ္နဲ႔ေမာ
ေၿပာလို႔သာေၿပာၾကတာ
ေတြ႕ဖူးတဲ့သူရွားလိုက္တာ……..တဲ့။

သိတယ္မဟုတ္လား
ဒီမွာ..မသူဇာ
နင္ဟာ ငါ့အဖို႔ ပတၱၿမား
ဘာလဲ ေၾကာက္သြားသလား
ငါ့လက္ထဲေရာက္လို႔
ဓါးေသြးေက်ာက္လုပ္မယ္ထင္လို႔လား
လည္ပင္းမွာဆြဲထားမွာပါဟာ…တဲ့။

တစ္ခါသားက (ရမ္ဘိုမဟုတ္)
ဗန္တိုလူေလးရဲ႕ဇာတ္ဝင္ခန္း
လြမ္းလို႔သာလြမ္းၿပတာ
ေက်ာခ်မ္းစရာဇာတ္ကားေနာ္။ ။
ေဇာ္(ပ်ဥ္းမနား)

ေၿမြေဟာက္
ထိုေန႔ညက
ခပ္ဖြဖြ ရန္ၿဖစ္တယ္
ဒီလိုေပါ့ဗ်ာ တစ္ခါတစ္ခါ
အသက္တစ္ရာေနခြင့္လည္းရ
အၾကိမ္တစ္သန္းသာေၿပာခြင့္ရရင္
(သူလာရင္
မုန္တိုင္းတစ္ခုဝင္လာသလို..ဆိုတဲ့)
ေဘာ့ဒိုင္လင္ လိုအာေခါင္ၿခစ္ခ်င္တယ္။

ၾကားဖူးမွာပါ
(ဟိတ္..လမ္းမေပၚမွာ
ဖန္ခြက္ကိုဘယ္သူခြဲတာလဲ
ဘယ္သူခြဲတာလဲ..ဘယ္သူခြဲတာလဲ..တဲ့)
ပဲၿခမ္းဝက္ေလာက္အသံက မထြက္

တစ္ရက္တစ္ရက္နဲ႔ေလ
မ်က္မွန္ေလးတစ္လက္
လက္က်န္ေလးတစ္ခြက္နဲ႔
အသက္ကိုဥာဏ္ေစာင့္
အဲ..သစၥာကိုလင္ငယ္ေစာင့္ ..သတဲ့
အေလ်ာင့္ဆိုင္ေလးထဲက ဟာသ
ရယ္ခဲ့ရေပါင္းမ်ားၿပီ။

ဒီလိုေပါ့ဗ်ာ
ကမၻာဦးက်မ္းလာမွာ
လြမ္းစရာေကာင္းေအာင္ ေဆတန္က
ဧကန္သူသာလ်င္
အၾကြင္းမဲ့ၿမတ္တရားတဲ့
အလင္းရဲ႕နတ္သားပါဆိုကိုး…
ဗ်ိဳး..ကိုသစၥာၿပီး ကိုသစၥာ
အာပါပါး…မ်ားလွေခ်ကလား
အမွန္တရားၿပီး အမွန္တရား
တစ္လံုးတစ္လံုး တစ္ပိႆာငါးဆယ္သား
က်ဳပ္တို႔လည္းနည္းနည္းေလာက္မွ်ပါလား
ဗာလနံမဟုတ္
လူမိုက္လုပ္…..သတဲ့
ကဗ်ာနဲ႔စာခ်ဳပ္
သူအရိုးထုတ္ခဲ့တာၾကာေပါ့။ ။
ေဇာ္(ပ်ဥ္းမနား)
၁၉၉၀ ဒီဇင္ဘာ ေပဖူးလႊာ


ကၽြႏု္ပ္စားတဲ့ႏွလံုးသားမီးလွ်ံ
ဤသို႔ၿဖင့္
ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္မွာသံမိႈသံုးေခ်ာင္းၿဖစ္ခဲ့တယ္။

(ဝီရ ရသပန္းကံုး
ဇာမုန္းတဲ့နာမည္
အဆိပ္ရည္ေသာက္မိတဲ့အခ်စ္ပင္) တဲ့
သည္လိုပါ သည္လုိပါ
ပေလတိုရဲ႕အခ်စ္မွာ ကဗ်ာဆရာမပါ တဲ့
အလကဇႏၵား ပြတ္ရွကင္ကိုမသိလုိ႔ပါ။

(ေသၿခင္း၏ကင္းရာတြင္
ကၽြႏု္ပ္သည္ေသခ်င္ဘိတကား.) တဲ့
သည္လုိပါသည္လုိပါ
ပေလတိုရဲ႕အလွမွာ ကဗ်ာဆရာမပါ တဲ့
ရာဘင္ၿဒာနသ္ တဂိုးကို မသိလုိ႔ပါ။

(ၿပည္သူေတြၾကားမွာ ဆား ေတြရွိတယ္
စားမိပါစ..) တဲ့
အလ်ားရွိတယ္ေနာ္
သည္လိုပါသည္လိုပါ
ပေလတိုရဲ႕က်မ္းမွာ ကဗ်ာဆရာမပါ တဲ့
မာယာေကာ့စကီးကို မသိလို႔ပါ
မသိလုိ႔ပါ သိမသြားလို႔သာပါ။ ။
ေဇာ္(ပ်ဥ္းမနား)
၁၉၉၁ ဇန္နဝါရီ မေဟသီ


ဆံပင္ၿဖဴၾကၿခင္းအေၾကာင္း
ေဝဖန္ပါ ေဝဖန္ပါ
တစ္ခုေတာ့ ရွိပါတယ္
ဒ႑ာရီအလို ဆင္အဆိုေတာ့
က်င္ငယ္စြန္႔တာေပါ့ေလ….

အဲ..ပုရြက္ဆိတ္မွာသာ
မ်က္ႏွာပ်က္ မ်က္လံုးဝိုင္း
လိပ္ပက္လက္ခိုင္းသလို တဲ့
ကိုင္း..စဥ္းစားသာၾကည့္ေရာ့…ေလ။

ေဝဖန္ပါ ေဝဖန္ပါ
တစ္ခုေတာ့ရွိပါတယ္
ဟားစရာမင့္
အမွားၾကာရင္ အမွန္ၿဖစ္သတဲ့
ဒ႑ာရီေတြ
ဆံပင္မၿဖဴေစသင့္ဘူး။ ။
ေဇာ္(ပ်ဥ္းမနား)


မဆံုးႏိုင္တဲ့ပံုၿပင္ၾကီး
ဤသို႔ၿဖင့္
သံလြင္ငွက္ကိုလည္းမေတြ႕ရ
ဘုရားသခင္အလိုေတာ္အရ
သေဘာၤေပၚကလည္း
မဆင္းရေသး….တဲ့
ကမၻာဦးက်မ္း
လို….တစ္သန္းနဲ႔
ဆီမန္း..မန္းခဲ့တာ..ၾကာၿပီ။

ရပါတယ္
ရပါတယ္
မေက်နပ္ရင္
ေဒဝဒတ္မ်က္လံုးငွား
ေမရီအင္တြိဳင္းနက္မ်က္လံုးငွား
အထင္ေသးမလား
ရတယ္။

ငါ ကဗ်ာဆရာ
ေၿမၾကီးရဲ႕ေနရာ
ေကာင္းကင္သာဆို
ကဗ်ာဆရာ
ဘာမွေၿပာစရာမရွိ။ ။
ေဇာ္(ပ်ဥ္းမနား)
၁၉၉၂ ၾသဂုတ္ မေဟသီ