တစ္မိုးတည္းေအာက္မွာ

Sunday, December 14, 2008

နပိုလီယန္
ကေလးတို႔နပိုလီယန္ဘိုနာပတ္ကို
ဘယ္တုန္းကေမြးတာလဲ
ဆရာကေမးတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ေက်ာ္ေလာက္ကပါ
ကေလးေတြကေၿဖတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္းတစ္ရာေက်ာ္ေလာက္ကပါ
ကေလးေတြကေၿဖတယ္
ဘယ္သူမွမသိၾကဘူး။

ကေလးတို႔နပိုလီယန္ဘိုနာပတ္
ဘာေတြလုပ္ခဲ့လဲ
ဆရာကေမးတယ္။

စစ္ပြဲတစ္ပြဲေအာင္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္
ကေလးေတြကေၿဖတယ္။
စစ္ပြဲတစ္ပြဲ႐ွဴံးနိမ့္ခဲ့ပါတယ္
ကေလးေတြကေၿဖတယ္
ဘယ္သူမွမသိၾကဘူး။

ကၽြန္ေတာ္တို႔အသားသည္က
နပိုလီယန္လို႔ေခၚတဲ့ေခြးတစ္ေကာင္ကိုေမြးထားတယ္တဲ့
ဖရန္ကီးကေၿပာတယ္
အသားသည္ကေခြးကို႐ုိက္ေလ့႐ွိတယ္
လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ႏွစ္က
ေခြးဟာအစာငတ္ၿပီးေသသြားတယ္။

ခုေတာ့ကေလးေတြအားလံုးက
နပိုလီယန္ကိုသနားေနၾကေလရဲ႕။

Napoleon by Miroslav Holuv Czchoslovakia
ဘာသာၿပန္သူ
ညီဆင္းသစ္


အမွန္နဲ႔အမွား
အမွန္တရားမွာ
အၿဖဴေရာင္ဦးေခါင္းတစ္လံုး႐ွိခဲ့တယ္။
အမွားကေတာ့
အဲဒီဦးေခါင္းရဲ႕ဦးေႏွာက္ကိုေဖာက္စားၿပီး
ပဥၥလက္အတတ္နဲ႔ဖုတ္သြင္းထားခဲ့တယ္။

အမွန္တရားဟာ
ဦးေႏွာက္မပါတဲ့သူ႔ဦးခြံနဲ႔
သိကၡာေတြအဖတ္ဆယ္ရင္း
အမွားရဲ႕စားၾကြင္းစားက်န္ေတြထဲ
ေခြး၀ဲစားတစ္ေကာင္ၿဖစ္သြားခဲ့တယ္။

အမွန္တရားဟာ
ႏွစ္ခ်ိဳ႕အဘိဓမၼာေဟာင္းေတြနဲ႔
ဂႏၳ၀င္သစ္ပဲ့တင္ေစရင္း
အမွားရဲ႕ေခတ္ေပၚဗန္းစကားေၾကာင့္
ေလဟာနယ္ေတြသာပိုင္ဆိုင္ခဲ့တယ္။

အမွန္တရားဟာ
ေလာကရဲ႕ေလစီးေၾကာင္းထဲ
အၿပင္းစားစိတ္ကူးအိပ္မက္ေတြေပါေလာေမ်ာပါခဲ့
အမွားရဲ႕အဖတ္ဆယ္တင္မႈေၾကာင့္
အမွ်င္မၿပတ္တဲ့အသက္႐ွဴေငြ႔ေတြ
ေသြးသားယိုစိမ့္ခ်ိနဲ႔လာခဲ့တယ္။

ဒီလိုနဲ႔
အမွန္တရားဟာ
အမွားကိုအၾကိမ္ၾကိမ္႐ွံဴးနိမ့္ၿခင္းေၾကာင့္
အမွားကိုအထင္ၾကီးစြာနဲ႔
အမွားကိုအမွန္ၿဖစ္ေစခဲ့တယ္။

အမွားကေတာ့
အမွန္တရားကုိထိပ္ပုတ္ေခါင္းပုတ္လုပ္ၿပီ
အမွန္တရားရဲ႕ညံ့ဖ်င္းမႈကိုကဲ့ရဲ႕ရင္း
အမွားေတြဘယ္လိုေအာင္ၿမင္လာတယ္ဆိုတာ
အခန္႔သား႐ွင္းၿပေနေလရဲ႕။ ။
ေနဆူးသစ္
ဒါလည္းမၾကာခဏသတိရေနမိတတ္တဲ့ကဗ်ာေလးပါပဲ...
သတိရစရာအေၾကာင္းကလဲမ်ားတာကိုး...



ကႏၱာရမိုး
ေအးစက္…
ခၽြန္ထက္…
ရက္စက္တဲ့ဆူးတစ္ေခ်ာင္း
ေရခဲတူးဆြတဲ့သံေခ်ာင္းလို
ခပ္နက္နက္စူး
အ႐ူးအမူးၿဖစ္ေစ။

တစ္စက္…ႏွစ္စက္
ရက္ဆက္
ပ်က္ကြက္ရင္ေတာင္
ေလွာင္သံနဲ႔႐ြာရက္
အသက္ဆက္ရေအာင္
အေယာင္ေဆာင္ၿဖစ္ၿဖစ္ေပါ့…။ ။
ေနလင္း


အစိမ္းေရာင္ညိွဳ႕ငင္ၿခင္း

ငါ့ေနေရာင္ကို
မင္းမ်က္၀န္းထဲထည့္။

ငါ့လေရာင္ကို
မင္းအာ႐ံုထဲထည့္။

ငါ့ဒီလိႈင္းကို
မင္းလြင္ၿပင္ထဲထည့္။

ငါ့ေရတံခြန္တစ္ခုလံုး
မင္းႏွလံုးဆံုခ်က္ထဲထည့္။

ငါ့ပုလဲေတြ
မင္းသြားေတြထဲထည့္။

ငါ့ၿမင့္ၿမတ္ၿခင္းေတြ
မင္းဆံပင္ထဲထည့္။

ငါ့မူးရစ္မႈေတြ
မင္းဖန္ခြက္ထဲထည့္။

ငါ့အတၱေတြ
မင္းဆႏၵထဲထည့္။

ကဲ..ငါ့ဘ၀ကိုလည္း
မင္းအစိမ္းေရာင္ထဲထည့္လိုက္..။

မင္းအစိမ္းေရာင္ေတြကိုေတာ့
ေက်ာက္႐ုိင္းတုံးတစ္တံုးထဲထည့္။

ၿပီးမွ
အဲဒီေက်ာက္႐ုိင္းတုံးကို“
(ဆင္ၿခင္မႈမဆံုးပါးရေအာင္)
ငါ့ဦးေႏွာက္ထဲထည့္ခဲ့ၿပီ။ ။
သားမႊန္း

(သားမႊန္းဆိုတာ ကိုရ ပါပဲ..)

ဒါ၀င္ရဲ႕ဇာတာကိုစစ္ေဆးၿခင္း

“ရင္၀ကိုၿမားတစ္စင္းစိုက္ရင္
လားရာအရပ္ကိုစူးစမ္းမယ့္အစား
အဲဒီၿမားကိုအရင္ႏႈတ္လိုက္ပါ” တဲ့
ဗုဒၶရဲ႕စကားငါၾကားဖူးေလရဲ႕။

ငါ့ရင္ခြင္တစ္ခုလံုးမွာေတာ့
ၿမင္မေကာင္းေအာင္
ေယာင္ကိုင္းဖူးပြေနတဲ့ၿမားဒါဏ္ရာေတြနဲ႔
ဘယ္ေတာ့မွဆြဲႏႈတ္လို႔မကုန္ႏိုင္မယ့္
ဒုကၡရဲ႕အဖူးအငံုေတြရယ္ေပါ့။

အခြံမာသစ္သီးတစ္လံုးကို
ေဖ်ာ္ရည္စက္ထဲမွာထည့္ၾကိတ္ေတာ့
ၿငီးတြားသလိုမ်ိဳး
ခ်စ္ေမတၱာဆိုတာေတြလဲ
ဒုကၡစက္ထဲမွာ
တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔ကြဲအက္ေၾကမြ
တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔အရည္ေပ်ာ္
ေနာက္ဆံုးေတာ့အားလံုးဟာအေငြ႕ပ်ံ
ခြက္ထဲမွာလဲဘာမွမက်န္ေတာ့
အဲဒီအခါမွ
ငါဟာ …အငမ္းမရေမာ့ေသာက္။

ဘ၀ဟာ
အခ်ိန္႐ွိသေ႐ြ႕
႐ွံဴးနိမ့္ေနရၿခင္းဆိုရင္
အပင္ပမ္းခံၿပီး
ငါ၀င္ၿပိဳင္မေနခ်င္ေတာ့ဘူး
ခပ္ေစာေစာသာအလံၿဖဴၿပလိုက္ၾကပါေတာ့။

သီအိုရီထဲမွာ
ေမ်ာက္ေတြဟာလူၿဖစ္ႏိုင္ၾကၿပီး
လက္ေတြ႕မွာ
လူေတြဟာေမ်ာက္ၿဖစ္ေနတာကိုေတာ့
အားလံုးဟာဘယ္လိုမွမတားဆီးႏိုင္ခဲ့။

မာလုက်ပုတၱေရ..
လာ..
သင္နဲ႔ငါ..
ေခ်ာက္ထဲကိုခုန္ခ်လိုက္ၾကစို႔ရဲ႕။ ။
သရ၀ဏ္(ၿပည္)