Sunday, November 23, 2008
ဒီကဗ်ာေလးက ေအာင္ေၾကြတင့္ ဆိုတဲ့ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ကဗ်ာပါ။ သူ႔ကဗ်ာေတြကၽြန္မမွာ ၂ပုဒ္လားပဲ႐ွိတယ္။
အေတြ႕ရနည္းတယ္လို႔ထင္တာပဲ။ဖတ္ၿပီးတာနဲ႔ ဘာၿဖစ္သြားမွန္းေတာင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုမသိဘူး..မ်က္ေၿဖလကၤာ
ပဲေၿပးသတိရရေတာ့မလိုလို မဆိုင္ပဲမဆိုင္သလိုလို ဘာမွန္းကိုမသိတာပါ...
ဒါနဥၥ
မိုးစက္ေ၀
ေအာ္
အေဖာ္ေခၚ
ဖားအတြက္ေပ်ာ္စည္ေတာ္။
တုတ္ခ်က္ေမႊ
ေဆာ္
အေနေတာ္
ဆြမ္းခြက္အမီေၾကာ္..။ ။
ေအာင္ေၾကြတင့္
Posts
5 Comments:
ကဗ်ာေတြကို ေကာမန့္ေရးရဲပါဘူး..
ဒါေလးေတာ့ၾကိဳက္တယ္လို႕ လာေျပာတာ....:P:P
ေအာက္က ၾကည္ေအာင္ ကဗ်ာ ၂ ပုဒ္လည္းၾကိဳက္တာပဲ...
ေအာ္မေခၚရဲေတာ႔ဘူး
ဟင္းအိုးထဲေရာက္တြားမွာစိုးလို႔
ကိုယ့္ အတြက္
သူတပါး အတြက္ ...
ေအာ္ ခဲ့ သူေတြ
ေအာ္ ေန သူေတြ
ေအာ္ မယ့္ သူေတြ အတြက္ ...
ေသခ်ာဖတ္ၾကည္႕မွ .. ဖားရုိက္ၿပီး ... ဆြမ္းခ်က္တယ္လို႕ နားလည္တယ္ ...
ဟုတ္တယ္မလား အစ္မ :)
တကယ္လို႔ ဒီလိုသာဆိုရင္ ....
ဒါနမေျမာက္ပဲ အကုသိုလ္ပဲရမယ္ ...
ေသေစခ်င္တဲ႔ ဆႏၵက လွဴခ်င္တာထက္ အမ်ားႀကီး ပိုၿပီး အကုသိုလ္မ်ားေနၿပီ ...။
ၿပံဳးစရာေကာင္းတဲ႔ ကဗ်ာေလးလို႕ခံစားရတယ္ ... ။
ကဗ်ာေလး တိုတို ေလးနဲ ့အရမ္းထိမိတယ္ဗ်ာ။
Post a Comment