ကဗ်ာဆိုတာ
ႏွလံုးေသြးတစ္စက္နဲ႔ ေခတ္အဆက္ဆက္ စီးဆင္းႏိုင္တဲ့ ၿမစ္ ၿဖစ္တယ္။ စၾကဝဠာထဲမွာ (ဒါမွမဟုတ္) လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ရႈမဆံုးေအာင္ ရုန္းကန္လွပေနတဲ့ သဘာဝတရားငယ္တစ္ခုလို႔ ... ကဗ်ာကို ... ေၾသာ္ .. ဘယ္သူေတြမ်ား ခ်စ္ႏိုင္ပါလိမ့္ ..။
ေမာင္သိန္းေဇာ္

ကဗ်ာ
ကမၻာေၿမၿပင္ရဲ႕
ေသၿခင္းမဲ့အသည္းႏွလံုး
ငါ့အခ်စ္ဆံုးေပါ့
သစၥာတရားကို တိုက္ရိုက္ဘာသာၿပန္ထားတာၿဖစ္တယ္။
မင္းဆက္ၿငိမ္း

ပထမပင္လယ္

Monday, September 27, 2010

မစၥတာ ဒဗလ်ဴကလက္ရဲ႕ မွတ္တမ္း

ဘဝဟာ
ေဆးဆိုးပန္းရိုက္ ပိတ္သားစ တစ္စတဲ့
မစၥတာ ဒဗလ်ဴကလက္ရဲ႕ မွတ္တမ္းအရ ..။
လူေတြရဲ႕ အထင္ေသးမႈကို ခံယူပါ
(ဒါဟာ လူၿဖစ္ေၾကာင္း သိေအာင္ ၾကိဳးစားခဲ့တာလို႔
ေၿပာၿပလုိ႔ရေသး)
အဲလို .. ကိုယ့္အေပၚ အထင္ေသးမႈေတြကို
ေပးေခ်
ၿပီးရင္
ကိုယ္ရသင့္တာ ကိုယ္ၿပန္ယူခဲ့ႏိုင္ၾကဖို႔ပဲ။
မစၥတာ ဒဗလ်ဴကလက္ရဲ႕ မွတ္တမ္းအရ ..
အခ်ိဳ႕လူေတြ လူမုန္းခံရတာကိုက သူ႔အတြက္
ကိုယ္ရသင့္တာ
ေငြေတြ ေသာက္ေသာက္လဲ ရေစခဲ့သတဲ့။
မစၥတာ ဒဗလ်ဴကလက္ရဲ႕ မွတ္တမ္းအရ။
မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေအာင္ၿမင္မႈဟာ
အရက္တစ္လံုးေတာင္မွ
မၿဖစ္ခဲ့ ဖူးဘူးတဲ့
မစၥတာ ဒဗလ်ဴကလက္ရဲ႕ မွတ္တမ္းအရ။
ကမၻာၾကီးမွာ “ ထီး” နဲ႔ “ ေသာ့” ဟာ
အလိုနဲ႔ အလုပ္ကို လုပ္ၾကတယ္
ေသခ်ာတယ္
မစၥတာ ဒဗလ်ဴကလက္ရဲ႕ မွတ္တမ္းအရ။
ကိုယ့္အိမ္က တန္ဖိုးအရွိဆံုး ပစၥည္း
ဒီပစၥည္းမွ အမိအရ ခိုးသြားႏိုင္သူ
ဒီ သူခိုး
ဒင္းကို
အတိအက် ေက်းဇူး ဥပကာရ တင္ရွိရမယ္။
သိၾက
ကိုယ့္ဂုဏ္သိကၡာၿမင့္မားေအာင္
ၿမွင့္ေပးတယ္ လို႔ေပါ့။
မစၥတာ ဒဗလ်ဴကလက္ရဲ႕ မွတ္တမ္းအရ။
ႏွင္းဆီဟာ
ေသာက္လို႔ေကာင္းတယ္
လမင္းဟာ
ေဆးစပ္ေကာင္းတယ္
ႏြားဟာ
ေဆးစပ္ၿပင္းၿပင္းနဲ႔ ေသာက္လို႔ေကာင္းတယ္။
လမ္းမေတြဟာ
သင္ခန္းစာေတြၿဖစ္တယ္
သင္ခန္းစာေတြဟာ
လမ္းမေတြၿဖစ္တယ္
မစၥတာ ဒဗလ်ဴကလက္ဟာ
ခ်ည္မွ်င္နဲ႔ အထည္ကို မွတ္တမ္းတင္ခဲ့တယ္ေပါ့။
ဘဝနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ အသက္ရွင္မႈဟာ
လူေတြက လူ႔မ်က္ႏွာကို မၾကည့္ခဲ့တာဟာ
ခ်ည္မွ်င္နဲ႔ အထည္ကိစၥဆိုတာကို မသိခဲ့။
ဒါေၾကာင့္ပဲ
မစၥတာ ဒဗလ်ဴကလက္နဲ႔
မစၥတာ ဒဗလ်ဴကလက္ရဲ႕ မွတ္တမ္းကို
မွတ္တမ္းတင္လုိက္မိပါရဲ႕။ ။

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္



လိုေနတဲ့ညေန

ပုလင္းကိငွဲ႕ခ်လုိက္ေတာ့လည္း
တကၽြိကၽြိ ဘရိတ္နင္းသံေတြသာ ထြက္က်လာခဲ့
အရက္ မရွိေတာ့ဘူး တဲ့။

ခလုတ္ပိတ္လိုက္တဲ့ လက္ညိႈးတစ္ေခ်ာင္းေၾကာင့္
စည္းလိုက္ေနတဲ့ တၿခားလက္ညိႈးတစ္ေခ်ာင္း
အရွက္ရသြားရွာေပါ့။

ဒီဓာတ္ေငြ႕ မီးၿခစ္စုတ္ေၾကာင့္
စိတ္အေႏွာက္အယွက္ၿဖစ္ရ
အရက္ မရွိေတာ့ဘူး တဲ့။

အရက္မရွိေတာ့လို႔
တကယ့္ မိတ္ေဆြစစ္ကလည္း ေပ်ာ့စိစိ
မာန စစ္ၾကီး မ်က္ႏွာငယ္လို႔
ေစ်းဆစ္လုိ႔ မရတဲ့ ႏွစ္ဆယ့္ ေလးနာရီကသာ
အီလည္လည္နဲ႔ တင္းခံေနရဲ႕ ။

ဒီကိစၥ
အားလံုးေပၚ ပံုခ်ခဲ့
ရာသီဥတု ရပ္ကြက္ ေသာၾကာေန႔
ကမၻာၾကီး လည္ပတ္ႏႈန္း ေနရာလြတ္
ၾကက္ေၿခေထာ္ကရိုး ၊ ဆိုက္ကား ၊ မိန္းမ
ေရ၊ ေယာက်ာ္းေဆာင္းထီး၊ စီးကရက္
ေသာက္သံုးသူမ်ား၊ ဆံုးမ စကား၊

ကဲ - အခုေတာ့
အရက္ မရွိေတာ့ဘူးတဲ့။

လြယ္လြယ္ကေလးကိုေတာင္မွ
အၿငင္းခံလုိက္ရသူပါ
သူ သီခ်င္းဆိုၿပီး ၿပန္လာခဲ့တယ္။ ။

ေမာင္ၿပည့္မင္း


စကား၏အလ်ား

စာလံုးေပါင္းမ်ားကို မယံုၾကည္
ဦးေခါင္းကို တစ္ၿခမ္းေစာင္း၍ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္
က်စ္လ်စ္ဆုပ္ကိုင္
တိုင္တစ္တိုင္၏ ထိပ္ဖ်ားေပၚမွာ
အခန္းအနားက်င္းပ
ဟုတ္ပါေပ့ကြယ္။

မွန္ကန္ေသာ ေရၿပင္၌ ေၿခေဆး
ေႏြးေထြးၿခင္းကို မသန္႔စင္
မ်က္ႏွာၿပင္ေပၚက ၾကြက္သားမ်ားကို
ေယာင္မွားဖြယ္ရာ တုတ္ေႏွာင္
မဂၤလာ ရွိစြာေသာ ခန္းေဆာင္တဲ့
ပုပ္အဲ့အဲ့အနံ႔ ရရွိတယ္။

ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားေလးမ်ားကိုပင္
ၿဖဴစင္ေစပါရဲ႕လား
အခမ္းအနားမစခင္
နာက်င္လုေအာင္ လက္ကိုဆြဲ
ႏႈတ္ဆက္ၿခင္းမည္တယ္။

အေကာင္းဆံုး ပထမဆုတံဆိပ္ ေပးလုိက္ပါေပရဲ႕
ေနာက္ဘက္မွာ ဘာမွမရွိ
ေပ်ာက္ဆံုးသြားသည့္ အိပ္မက္သည္ သံသရာ
ဘာဝနာကို ရိုက္ခ်ိဳး
ေအာ္ ရိုးသားၿခင္း..လား
အရွက္မဲ့စြာဟစ္ေၾကြး
မာန၏ ေဆးေကာင္းတစ္ခြက္
ေမွာက္လ်က္လဲၿပန္ေပါ့။

အစသည္ အဆံုးမဟုတ္သမုိ႔
သည္လို မဟုတ္ခဲ့ေလပါ
ခ်ီးက်ဴးမိၿပန္တယ္
ငါးတုိ႔ ေပ်ာ္ရာ ေရကန္သာမွာ
ေရညွိေမွာ္ဒိုက္မ်ားဟာ အစာအာဟာရ
ဘဝၿဖစ္တည္သည္။

ေသာက္သံုးပါဦး
ကၽြႏု္ပ္အသံမဲ့စြာ ေစာင့္ၾကည့္ေနၿပီး
အဓိပၸာယ္ သိၿပီးေသာ ခက္ခဲသည့္
ၿဒပ္မဲ့ ပန္းခ်ီကို ခံစားလ်က္ပင္။

ေနၾကာပြင့္
ေၿပာင္းပင္မ်ား
ေၿမပဲႏွင္ ့ႏွမ္းခင္းမ်ား
ၿဖတ္သန္းသြားတိုင္း လမ္းကေလးမွာ အမ်ားၾကီး
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

သာမန္ကာလွ်ံကာ ညွိထိုး
လမ္းဆိုးမ်ား ထူးၿပီးမေကာင္းေအာင္
ဝတ္ေက်တမ္းေက်
မိမိရင္ထဲမွ လဟာၿပင္သည္ က်ယ္ၿပန္႔လာေခ်၏။

လက္ထဲမွာ တန္ဖိုးအၾကီးဆံုးအရာ
ဘာပါလိမ့္
အစိုင္အခဲ သို႔မဟုတ္ လက္ဝါးၿပင္
ထို႔ေနာက္
ေလ၏ ……….။ ။

ေမာရူးဆိုး


ဆင္ေၿခဖံုးအစ ၁၇-၁၁-၉၀

တစ္ေန႔ထက္ တစ္ေန႔ ထူလာတဲ့ ႏွင္းေတြ
တမာ မန္က်ည္းနဲ႔ မဲဇာလီေတြေပၚမွာ
ဖြဲဖြဲလြင့္လြင့္
ရပ္ေနသင့္သလား
ဆက္ေလွ်ာက္သင့္ေသးသလား
အသံဟာ အဖ်ားခတ္ တုန္ခါသြားတယ္။
တစ္ကိုယ္ေတာ္ စြန္႔စားခန္းဆန္ဆန္
အေဝးေၿပးလမ္းမေပၚက ခႏၶာဝန္တစ္ခု ေလးလံေနပံုဟာ
အားရပါးရ ရယ္ခ်လိုက္ဖို႔ ခက္လွေလရဲဲ႕။

ဘဝေတြ တၿပံဳတမၾကီး
အနားက ဝွီးကနဲ ၿဖတ္ေက်ာ္သြားေတာ့မွ
အသက္ဝဝရွဴဖို႔ သတိရကာ
ေခါင္းကိုေမာ့
ရင္ဘတ္ၾကီးကိုလည္း ေကာ့ပစ္လုိက္တယ္။
အဲဒီေန႔က
ေနလံုးၾကီး ေၿမာက္တက္မလာခင္
ကမန္းကတန္း အိမ္ထဲၿပန္ဝင္ခဲ့မိ။ ။

ခင္ေအာင္ေအး



ပင္လယ္မိန္းမ

ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္မႈ မရွိတဲ့ ပင္လယ္
ၾကယ္ေတြကို မ်ိဳခ်ဖို႔
အဲသည္မွာၾကည့္ ပက္လက္ၾကီး
ပင္လယ္နဲ႔ ေကာင္းကင္
ညိႈ႕ငင္ၿခင္း ကိစၥ
ညက ေစာင့္ၾကည့္တဲ့အခါ
ေနာက္ဆံုး
ၾကယ္ေတြ ေဝါကနဲ ေဝါကနဲ
ေရတံခြန္တစ္ခုလိုထိုးက်
ပင္လယ္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းဝနဲ႔
ရင္သား လိႈင္းအိေတြၾကား
ၿပီး…. နက္ရိႈင္း ေၿခဖဝါးေအာက္မွာ
ေဟာ .. ၾကည့္စမ္း
မ်က္ေတာင္ပုတ္ခတ္
တလက္လက္နဲ႔
ေသြးေအးလွတဲ့ ပင္လယ္
လမင္းကို ထပ္မ်ိဳဖို႔
ေတြ႕လား …
ဟိုမွာ အၾကီးအက်ယ္ ၿပင္ဆင္
အားထုတ္ေနတာ ..။။ ။

ခရမ္းၿပာထက္လူ





0 Comments: