ကဗ်ာဆိုတာ
ႏွလံုးေသြးတစ္စက္နဲ႔ ေခတ္အဆက္ဆက္ စီးဆင္းႏိုင္တဲ့ ၿမစ္ ၿဖစ္တယ္။ စၾကဝဠာထဲမွာ (ဒါမွမဟုတ္) လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ရႈမဆံုးေအာင္ ရုန္းကန္လွပေနတဲ့ သဘာဝတရားငယ္တစ္ခုလို႔ ... ကဗ်ာကို ... ေၾသာ္ .. ဘယ္သူေတြမ်ား ခ်စ္ႏိုင္ပါလိမ့္ ..။
ေမာင္သိန္းေဇာ္

ကဗ်ာ
ကမၻာေၿမၿပင္ရဲ႕
ေသၿခင္းမဲ့အသည္းႏွလံုး
ငါ့အခ်စ္ဆံုးေပါ့
သစၥာတရားကို တိုက္ရိုက္ဘာသာၿပန္ထားတာၿဖစ္တယ္။
မင္းဆက္ၿငိမ္း

ေကာ္ဖီခြက္ကေလးမ်ား

Wednesday, October 28, 2009

ဒီေကာ္ဖီခြက္ေလး ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေတြကို Idea magazine လ တစ္ရာၿပည့္မွာ Poetry Performance အေနနဲ႔ သံုးခ်င္လုိ႔ ေတာင္းထားခဲ့တာပါ။ လတစ္ရာၿပည့္မွာ ထူးထူးၿခားၿခားေလး လုပ္ခ်င္လုိ႔ Poetry Performance ကို ႏွစ္မ်ိဳး လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခုက ဒီေကာ္ဖီခြက္ကေလးေတြၿဖစ္ၿပီး တစ္ခုက ကိုငုအိမ္ထက္ၿမက္ ရဲ႕ ကဗ်ာေတြပါ။ ေကာ္ဖီခြက္ကေလး ေလးမ်က္ႏွာ၊ ကိုငုုအိမ္ထက္ၿမက္ ကဗ်ာေလးပုဒ္ကိုတင္လုိက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ကိုငု ကဗ်ာေတြက တစ္ခါတည္း နတ္ၿပည္တက္သြားတာ ၿပန္ဆင္းမလာေတာ့ပါဘူး။ ဒါနဲ႔ပဲ Performance မွာ ဘက္ပဲ့ က်န္ခဲ့ေပမယ့္ သူ႔ဟာနဲ႔သူလွေနတဲ့ ေကာ္ဖီခြက္ကေလးေတြကိုပဲ ကၽြန္မခ်စ္ေသာ ကဗ်ာမ်ားကေနပဲ တင္ေပး လုိက္ပါတယ္။ ဘာလုိ႔ ဒီကေနတင္လဲဆိုေတာ့ ဒီကဗ်ာေလးေတြကို စဖတ္ရကတည္းက ကၽြန္မခ်စ္ေသာကဗ်ာမ်ား မွာသိမ္းထားမယ္လို႔ စိတ္ကူးထားခဲ့လုိ႔ပါ။
ကဗ်ာေတြကို ဓါးၿပတုိက္တာကို အသာတၾကည္ေပးတဲ့ Zephyr ၊ စိတ္ကူးတည့္ရာအတုိင္းဒီဇိုင္းေတြကို တစ္ထပ္တည္းက်ေအာင္လုပ္ေပးတဲ့ ဒီဇိုင္းဆရာေလး ကိုမ်ိဳး၊ တို႔ကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကဗ်ာေတြက Singapore မွာေနထိုင္ၿပီး ကၽြန္မက Sydney မွာပါ။ ကိုမ်ိဳးက Malaysia မွာၿဖစ္ၿပီး idea တိုက္က ၿမန္မာၿပည္မွာ ၿဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေလးခု မနားတမ္းဆက္သြယ္ ဖန္တီးၿပီးရလာတဲ့ ရလဒ္ေလးၿဖစ္လုိ႔လည္း အမွတ္တရပါပဲ။ ဒီဇိုင္းေတြကို psd file နဲ႔ resolution အၿပည့္ ၿမန္မာၿပည္ကိုပို႔ရတယ္ဆုိတာေတာ္ေတာ္ မလြယ္တဲ့ကိစၥပါ။ ခုေတာ့ ေအာင္ၿမင္သြားခဲ့ပါၿပီ ။ ကိုငုရဲ႕ ကဗ်ာေတြကိုေတာ့ လြမ္းဆြတ္ေနမိပါတယ္။
PS: တစ္မ်က္ႏွာခ်င္းစီ ကလစ္ေခါက္ၿပီး ဖတ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ကဗ်ာသီးသန္႔စာသားကိုလည္း ေအာက္မွာ ထည့္ေပးလုိက္ပါတယ္။











ေကာ္ဖီခြက္ေလး

ဒီေန႔မင္းေရာ ငါပါ ေမွာက္က်ခဲ႔တယ္ေနာ္ ...
သံသရာအဆံုးကျပန္ေရတြက္ရင္
ဒီေန႕ကဘာေန႕ပါလိမ္႔ေကာ္ဖီခြက္ေလးရယ္ ....

မိုးဥတုအလြတ္တစ္ခုနဲ႔
ေဆာင္းဥတုအျပည္႕ၾကားမွာ
တိုးေဖ်ာ႔တဲ႔ သစ္ရြက္ေၾကြခ်ိန္ေလးတစ္ခု အတိအက်ရိွခဲ႔တယ္ ေကာ္ဖီခြက္ေလးရဲ႕ ...
မိုးေရစိုစြတ္ျပီး ေဆာင္းေငြ႕ပါတဲ႔
အဲဒီ သစ္ရြက္ေၾကြခ်ိန္ေလးမွာ...
မင္းကို ငါကေခၚေပမယ္႔ ..
အသည္းကြဲေနတဲ႔ ေကာ္ဖီခြက္ေလးမင္းက မထူးႏိုင္ခဲ႔ဘူးေလ ...။ ။

ေကာ္ဖီခြက္ေလး ...

အနည္ေလးေတြ ေရြ႕ေနတယ္ ...
စိတ္ထဲမွာေရြ႕ေနတယ္ ...
ျငိမ္မလိုနဲ႔ ေရြ႕ေနတယ္ ...
မင္းသိလားေကာ္ဖီခြက္ေလး
ငါ မင္းလို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ အနည္က်ခ်င္တာကိုေလ ..။
မင္းဘယ္လိုအေငြ႕ေတြနဲ႔ျပန္အုပ္ထားတာလဲ...
ငါ႔စိတ္ကို ဘာနဲ႔အုပ္ထားရမလဲ ေျပာျပပါလား ...။

တစ္ခုတည္းေသာအာရံုမွာ ျမဲေနတဲ႔ေကာ္ဖီခြက္ေလး ...
မင္းအနားမွာ ငါသိမ္ငယ္လိုက္တာကြာ ...။ ။


ေကာ္ဖီခြက္ေလး

ငါတို႕ဘ၀ထဲကို ေရေႏြးပူေလာင္းထည္႕ခဲ႔သူေတြအတြက္ ...
သင္းပ်ံ႕တဲ႔ ရနံ႕နဲ႔ ... ျပံဳးျပလုိက္ၾကစုိ႕ကြယ္ ...
တစ္လမ္းေမာင္းေတြရဲ႕ရာဇ၀င္မွာ
ငါတို႕အတူ ခမ္းနားၾကစို႕ကြယ္ ....။

ကိုယ္႔ၾကမၼာ ကိုယ္ဖန္တီးေရးမူအရ ...
ေကာ္ဖီခြက္ေလးနဲ႔ငါနဲ႔
ငါးရဖို႕မရည္ရြယ္ဘဲ ငါးမွ်ားေနသူေတြလို
ေလးနက္တဲ႔စာအုပ္ေတြနဲ႔ ...
ေတြေတြၾကီးမွ်ားေနလိုက္တယ္ ...။

ေကာ္ဖီခြက္ေလးေရ ...
ေတြ႕လား ...
စာအုပ္ထဲမွာ ...၊
မင္းနဲ႔ငါအတြက္
ေန၀င္သြားျပန္ျပီ ... ။ ။


ေကာ္ဖီခြက္ေလး

ေကာင္းေသာလမ္းခြဲပါတဲ႔ ...
မငိုနဲ႔ေလ ..ေကာ္ဖီခြက္ေလးရဲ႕ ..
အခိုးအေငြ႕ေလးကိုႏႈတ္ဆက္ပါ...
ရဲရင္႔စြာ ..
ရဲရင္႔စြာေပါ႔ကြယ္ ...

ေလထဲမွာေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာကို
ငါတို႕
ဘာလို႕ ဒီေလာက္တန္ဖိုးထားျမတ္ႏိုးတာလဲ ...
...

အဲဒီညလည္း
ေကာ္ဖီခြက္ေလးနဲ႔အတူ အိပ္စက္ျခင္းကို တစိမ္းဆန္ပစ္လုိက္ရတယ္ ....။ ။


ေကာ္ဖီခြက္ေလး

ေကာ္ဖီခြက္ေလးေရ ..
မင္းက
အနက္ေရာင္တေရာင္တည္းနဲ႔ ရွဳမျငီးျဖစ္ေနတဲ႔ခြက္လွလွေလးေပါ႔
မင္းနဲ႔သာအတူမေသာက္ရဘူးဆိုရင္ ...
ေကာ္ဖီေသာက္ျခင္းဟာ အႏုပညာမဟုတ္ေတာ႔ဘူးကြဲ႔ ...။

ေကာ္ဖီမႈန္႕ရယ္ သၾကားရယ္ ေရေႏြးရယ္ မင္းရင္ဘတ္ထဲမွာ ေကာ္ဖီျဖစ္သြားသလို
အလြမ္းရယ္ ခါးသက္မႈရယ္ အေယာနိေသာမနသီကာရရယ္ ငါ႔ရင္ဘတ္ထဲမွာ ကဗ်ာ ျဖစ္လာဖို႕ေကာင္းတယ္ ...။

မင္းက ငါ႔ကို ေငးရီၾကည္႕ေနသလို ..
ငါကမင္းကို နာက်င္ခ်စ္မက္စြာ ၾကည္႕ေနခ်င္တယ္ ...
မင္းက ငါ႔ကိုေႏြးေထြးေစသလို ..
ငါက မင္းကို ငါ႔ေသြးေၾကာေတြထဲမွာ လံုျခံဳေႏြးေထြးေစခ်င္တာ ...
မင္းက ငါ႔ကို ကဖိန္းဓာတ္ေပးသလို ..
ငါကမင္းကို Platonic Love ေပးခ်င္တာ ...၊
မင္းက ငါ႔ကို ျပံဳးျပတဲ႔အခါ
ငါကမင္းကို ႏွလံုးခုန္သံနဲ႔ျပန္ျပံဳးျပခ်င္တာ ေကာ္ဖီခြက္ေလးရဲ႕ ...။

မင္းငါ႔ကို နားလည္စြာ ခါးသက္ေပးပါ ...။
မင္းငါ႔ကို နားလည္စြာ ခါးသက္ေပးပါ ....၊

ကမာၻၾကီးဆန္ခ်င္တာနဲ႔ ႏွလံုးသားရဲ႕သံုးပံုႏွစ္ပံုေရလႊမ္းခံလိုက္မိတယ္တဲ႔ ...
မင္းငါ႔ကိုရင္ဖြင္႔တဲ႔အခါ ..
မင္းနဲ႔အတူနာက်င္ေနမိတယ္ ...
ငါတို႕ေတြဟာ ေရလႊမ္းခံခ်င္တာမဟုတ္ပါဘူးကြာ ...
ကမာၻၾကီးဆန္ခ်င္ခဲ႔တာ ...
ကမာၻၾကီးဆန္ခ်င္ခဲ႔တာပါ ....။

ေကာ္ဖီခြက္ေလးေရ ...
တုိးတိုးေလးဆိုၾကရေအာင္ ...

It's a heartache, nothing but a heartache
Hits you when it's too late, hits you when you're down
It's a fools' game, nothing but a fool's game
Standing in the cold rain, feeling like a clown ..... ။ ။



ေကာ္ဖီခြက္ေလး

ငါ႔မွာမာယာ နည္းနည္းရိွတယ္ .. ေကာ္ဖီခြက္ေလးရယ္ ...
အနက္ေရာင္ဟာအေရာင္တစ္ခုဆိုရင္ ...
လင္းေနတဲ႔ အနက္ေရာင္ေတြ ငါပိုင္ဆိုင္တယ္ ...
ပရီးမီးဟား 2 plus 1 ကို
Espresso ထက္ၾကိဳက္မိတာ ..
မင္းနဲ႔ ငါ႔ၾကားကနားလည္မႈပါ ...။

(ေကာ္ဖီခြက္ကိုင္းေလးကို
လက္ရာမထင္ေအာင္တစ္ရွဴးနဲ႔သုတ္တယ္ ...)
မင္းသိမွာပါ ေကာ္ဖီခြက္ေလးရယ္ ..
သူက ေျခရာလက္ရာမက်န္ခဲ႔ခ်င္ဘူးတဲ႔ ...
ငါ႔ဘယ္ဘက္ရင္အံုမွာ တစ္ရွဴးနံ႕နည္းနည္းရတယ္ ....။

ေကာင္းကင္ကို ေမာ႔ၾကည္႕ရေအာင္ ေကာ္ဖီခြက္ေလးရယ္ ...
ေျပာစမ္းပါ ...
ဘယ္ၾကယ္တစ္စင္းရဲ႕အလင္းေရာင္တည္႕တည္႕မွာ ...
သူ၊ ကေလး တစ္ေယာက္လို အိပ္ေနလိမ္႔မလဲ ...။

ေကာ္ဖီခြက္ေလးေရ ...
အမွားျပင္ဆင္ခ်က္အခ်ိန္မီမထည္႔ႏိုင္ခဲ႔တဲ႔ ...
ငါ႔သကၠရာဇ္ ရက္လြန္စာေစာင္အတြက္ ...
မင္းနဲ႔ငါ ဘာမွမေျပာဘဲ တိတ္တိတ္ေလးထိုင္ေနလုိက္ၾကစို႕ေလ ...
အဲဒီ ဆိတ္ျငိမ္မႈကို ေအးေနတဲ႔ ကေလးမေလးရဲ႕ေျခဖ်ားေလးေႏြးရံု ... ငါတုိ႕စိတ္နဲ႔ပို႕ေပးလိုက္ၾကရေအာင္ ...။ ။


ေကာ္ဖီခြက္ေလး ...

မနက္လင္းတဲ႔အခါ ..
ေကာ္ဖီခြက္ေလးက ငါ႔ကို ႏႈိးတယ္ ..
ရံုးမွာ စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားတဲ႔အခါ ..
ေကာ္ဖီခြက္ေလးက ငါ႔ကိုရယ္စရာေမာစရာေျပာတယ္ ..
ေနမေကာင္းတဲ႔အခါ ..
ေကာ္ဖီခြက္ေလးက ငါ႔ကိုေဆးေသာက္ဖို႕သတိေပးတယ္ ..
ကဗ်ာေရးတဲ႔အခါ
ေကာ္ဖီခြက္ေလးက ေဘးမွာျငိမ္ျငိမ္ေလးထုိင္ေနတယ္ ...
တရားနာတဲ႔အခါ
ေကာ္ဖီခြက္ေလးက ရိုရိုေသေသ လိုက္နာေနတယ္ ...
တရားႏွလံုးသြင္းတဲ႔အခါ
ေကာ္ဖီခြက္ေလးက တည္ၾကည္ေလးနက္ေနတယ္ ...

အျမဲတမ္း ..
ေကာ္ဖီခြက္ေလး ငါ႔အနီးမွာ ..
အျမဲတမ္း..
ေကာ္ဖီခြက္ေလး လက္တကမ္းမွာ ...
သစၥာတရားတစ္ခုလိုျမဲေနခဲ႔တယ္ ...။

အခု ..
ေကာ္ဖီခြက္ေလးကြဲသြားျပီ ... ။ ။

Poem: Zephyr
Design: Ko Myo


အသံပ်က္မ်ား

Monday, October 19, 2009






အသံပ်က္မ်ား
ေမာင္သီဟ



သက္ျပင္းေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာကို
ျဖတ္သန္းခဲ့ၿပီးတဲ့အခါ
ငါဟာ အဲဒီေနရာကိုေရာက္လာပါေပါ့။
စိမ္းခဲ့ေသာသစ္႐ြက္တို႔အေႂကြ ...
ေသမင္းဟာသူ႔ေခါင္းသူအကုတ္ ...
မိန္းကေလးတို႔အၾကည့္ေတြ
ငါ့ထံက႐ုတ္သိမ္းအသြားမွာ။

ေဟာ !!! ငါေရာက္လာပါၿပီ
လာပါၿပီ အမိႈက္ေတြေပြ႔ပိုက္လို႔
လာပါၿပီ၊ ငါေရာက္ ...
(လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ျခင္း-လို႔ေတာ့မထင္လိုက္ေလႏွင့္)
ၾကည့္ျမင္ေလရာေနရာတိုင္းမွာၾကက္ဆူပင္
ၾကက္ဆူပင္၊ ၾကက္ဆူပင္မ်ားစြာ ... မ်ားစြာ
ဝိုင္းပတ္ကာဆီးလို႔
ေတာတိုးဖို႔ပဲႀကိဳးစားေနရ။

ဒါေပမယ့္
ငါဟာ(ဘုရားစူး)အႏွစ္ေတြနဲ႔ခ်ည္းသာ
ေမြးဖြားလာခဲ့သူပါ




"... ... ... ... ..."
"လံကြတ္တီဝတ္မိုးတိမ္"လို႔*
ကဗ်ာတပုဒ္ကိုေနာက္ေျပာင္ေရး
(လံကြတ္တီ (ေပါ)-လိင္ေဃာဓိ (ပါ)
-လိင္ဖံုးအဝတ္) ... လို႔
ေျဖရွင္းခ်က္ကိုအရင္ေပးေနရ
ေမာင္သီဟ-က တကယ္တမ္းအလုပ္စလို႔
မျဖစ္ေသးပါဘူး။
ဒီတႀကိမ္ႀကံဳတဲ့ေမြးလကိုလည္းကားစင္တင္ဆဲ
နံၾကားကိုလွံနဲ႔ထိုးဆဲ
ဒင္း
ေသလြန္ၿပီးႏွစ္မ်ားစြာလြန္ပါမွ ...
... ... ... ။

-------------------------------------------------
* ႐ုရွားကဗ်ာဆရာ "မာယာေကာ့ဖ္စကီး" ေရးတဲ့
"ေဘာင္းဘီဝတ္မိုးတိမ္" ဆိုတဲ့ ကမၻာ့ဂႏၱဝင္
ကဗ်ာရွည္ႀကီးတပုဒ္ရွိတယ္ ..
-------------------------------------------------



ကိုယ္တိုင္ေရးပံုတူ





ဖန္ခြက္ထဲအရက္ျဖည့္၊ ငွဲ႔ထည့္ဆဲလက္မ်ားေလာက္
ဘဝကိုဘယ္သူသစၥာေဖာက္ပါသလဲ
ငါ့ေခါင္းထဲအႏွစ္မဲ့စိတ္ကူးမ်ား
႐ူးႏွမ္းသြားခဲ့။

... ဒါ့အတြက္
ေကာင္းကင္နဲ႔ေျမျပင္ကိုပါအျပစ္တင္ရေပမယ္။

(က) လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္သံုးဆယ္ေလာက္မွာ
ငါ့ကိုတိတ္ဆိတ္စြာေမြးဖြား
ေကာင္းကင္ဘံုေတးသြားမ်ားလည္းမၾကားရ
ဒါးလွံလက္နက္မ်ားလည္းမေတာက္ပ

ေလာက - ဆိုတဲ့
အဝိုင္းေပါက္ထဲမွာအတင္းထည့္ခံရ
ေမာင္သီဟ ... မွာ
ေလးေဒါင့္က်ေသာဥပဓိ႐ုပ္ ရွိပါတယ္။

(ခ) ငါးႏွစ္သားရွိေတာ့ေက်ာင္းပို႔ၾက
သင္ယူမႈယႏၱရားႀကိတ္ဝါး
သက္တန္းႏွစ္အစိတ္သာ
အမႈန္႔ျဖစ္သြားေပါ့။
မိုက္ကန္းေဖါသြပ္ဇီဝေလးျမားနဲ႔
ေၾကကြဲ၊ ေဆးခ်ဘဝသံသရာ၊ ေတးဘုမၼာ
(ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္)
ဒါဟာ ... အခ်စ္တဲ့
ငါရခဲ့။

(ခ-က)ဝတၳဳမ်ားထဲကကဲ့သို႔မဟုတ္ပါ
စိတ္ကူးတည့္ရာေလွ်ာက္ေျပာတဲ့စကားနဲ႔သာ
ကဗ်ာမဆန္စြာ
ခ်စ္ျခင္းကိုရရွိလာခဲ့
ဒါနဲ႔၊ ကဗ်ာဖြဲ႔သူတေယာက္တိုးလာေပါ့။

(ခ-ခ) စကားတို႔ျဖင့္
အနမ္းတို႔အားတည္ေဆာက္ခဲ့
ခ်စ္သူဟာ ... ဒီမွာ
ပဲ့တင္သံျမည္တဲ့အ႐ုပ္ကေလးေပါ့
တိုးသဲ့ ... သာသာ။

အနမ္းေတြဟာ
စိတ္ကူးကိုခုတ္ေမာင္းတဲ့လက္ေခ်ာင္းမ်ားပဲ
လွည္းဆြဲျမင္းလိုမ်က္လံုးကိုအဝတ္ပိတ္ဆီး
လမ္းမဟုတ္တဲ့ခရီးလည္း
သြားတတ္။

စိတ္ကူးေတြဟာ
ေရငတ္ေနတဲ့သစ္ပင္မ်ားပမာ
ခ်စ္ျခင္းလာ - ေနရွိန္ထိုး
ညႇိဳးေတာ့တယ္။
(ေမာင္သီဟ - ကေတာ့မိုးပ်ံပူေဖါင္းတလံုးလို
ႀကိဳးျပတ္ ... ... ... ... ...)
ေရငတ္လာေတာ့မွတကယ့္ဘဝကို
ျပန္ေတြ႔လာရ ...

(ဂ) အားပါးပါး ...
ခါးလွခ်ည္ရဲ႕
ဒီလိုနဲ႔ (႐ုကၡေဗဒဘာသာတြဲနဲ႔)
ဘြဲ႔တခုရခဲ့
(သစ္ပင္မ်ားနဲ႔ေတာ့လံုးဝအက်ိဳးမေပး)။

(ဃ) တခါကဘဝရဲ႕အပိုင္းတခုမွာ
ငါဟာ ...
... ... ... ခဲ့
... ... ... ခဲ့ဖူး
... ... ... ခဲ့ဖူးရဲ႕ (ရွက္ဖြယ္)

ဒါေပမယ့္ မင္းသိထားဖို႔က
ငါဟာ ထင္သေလာက္မစုတ္ပဲ့
ဘူးဆိုတာပဲေမာင္သီ


(င) ငါ့မွာအျပစ္မရွိပါ
ဝဋ္တံု႔တင္ျဖစ္ဖြယ္အညစ္အေထး
ျမဴတမႈန္ေသာ္မွေရးေရးမထင္ပါ။
ငါဟာ
ေကာက္ေသာလမ္းမွာေလွ်ာက္ေနရသူသာ
ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

(စ) သကၤန္းကြ်န္းမွာပါတိတ္ေရး
ၿပီးေတာ့ငါးေမြးသားေဖာက္
(အရက္ေသာက္၊ ေဆးေျခာက္႐ွဴ)
မဂၢဇင္းတအုပ္မွာ တာဝန္ခံလုပ္
ကဗ်ာစာအုပ္ေတြထုတ္
ေပါက္တတ္ကရေတြေလွ်ာက္ေရး
(ငါသိပ္မက္တဲ့)
ေၾကးစားစာေရးသမားေတာ့ျဖစ္မလာ။

ေဆာက္တည္ရာမရ
လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြဂဏာမၿငိမ္
ႏွလံုးအိမ္နဲ႔ေလာကၿငိမ္ေတာင္မွ
ေနရာမရ ...

မူးလာတဲ့အခါဖန္ခြက္ကိုေပါက္ခြဲတတ္တဲ့
လက္မ်ားေလာက္ေတာ့
သစၥာတရားအေပၚအၾကည္ညိဳမေလ်ာ့ခဲ့။

ဒီအျပစ္အတြက္
ေကာင္းကင္ေရာ .. ေျမျပင္ကိုပါ
ေသစားေသေစသင့္ပါတယ္



ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ေနရာေဟာင္းမ်ားဆိုတာ
ငယ္သူငယ္ခ်င္းေဟာင္းမ်ားလိုပါပဲ
ေကာင္းေကာင္းဆိုးဆိုးခ်စ္ခဲ့ဖူးၾက
ျပန္ေတြ႔တဲ့အခါၾကည္ႏူးရ
ငါ့က်မွတစိမ္းလို။

ႏုပ်ိဳဆဲအခ်ိန္တို႔ဆိုတာေက်ာက္ျမတ္ရတနာ
အေဟာင္းေခ်စက္ကလုယူႀကိတ္ဝါး
ငါ့မွာ
ေၾကကြဲမႈတို႔သာမ်ားက်န္ရစ္ခဲ့။

အဲဒီလက္တံေတြကပဲဖမ္းခ်ဳပ္
ကိုင္လႈပ္လို႔
ငါ့ကိုအမိန္႔ေတြထုတ္ခဲ့ၾက
(ေမာင္သီဟဟာ သူ႔ေန႔ေတြကို
စြန္႔ခဲ့တာမဟုတ္ - စြန္႔ခဲ့ရတာသာျဖစ္တယ္)။

အယံုအၾကည္မဲ့စြာ
ေကာင္းႏိုးထင္ရာ အဟာရေတြကို
ဝတ္တမ္းေၾကစားသံုး
စပါးလံုး - အမုန္းလည္းပါရဲ႕။
စက္ေခ်း - လူမႈေရးနဲ႔ေငြေၾကး အေျြကးလည္းပါ။
... ... ... ... ...
အား ... တကယ္သနားစရာ
ငါဟာ
ကာလနာရွိတာကိုေတာင္ ဂုဏ္လုပ္တတ္လာပါၿပီ
ေဟာဒီမွာ ၾကည့္ၾကစမ္းပါ
ျဗဳတ္

ျဗင္း
ေတာင္း။

(တကယ္ေတာ့လည္း
ဘဝဆိုတာ
ငါးမူးတန္ထန္းလ်က္ေခ်ာင္းႀကီးပါပဲ
ခ်ိဳၿမိန္သလိုရွိေနဆဲက ႐ုတ္တရက္ထၿပီး
ေသာက္အဓိပၸါယ္မရွိဘူးျဖစ္သြားတယ္)




ေနာက္ေတာ့လည္းဒီလိုပါပဲ
ငါဟာၿမိဳ႕ထဲလမ္းေတြေပၚမွာပဲ
ဦးတည္ရာမဲ့ေလွ်ာက္ရျပန္ရဲ႕။

ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမအေရာက္
ကားလမ္းေဒါင့္မွာ
ဆူးေလေစတီေတာ္ကိုငါဦးႏွိမ္ခ်
တပည့္ေတာ္ ခယပူေဇာ္ပါ၏။
(ဒါေပမယ့္ ငါက ဘာတုန္း)

ဆင္းတုေတာ္ဘုရားရွင္ရဲ႕
ဖန္မ်က္လံုးေတာ္ျမတ္တို႔အထဲမွာ
ငါ့အရိပ္ငါ ရွာမရခဲ့။

ဘုရားအဆူေပါင္းမ်ားစြာ ... မ်ားစြာ
ငါသည္သာပါးသည္ထက္ပါးလ်လာပါေပါ့။

မိုးေပၚေမာ့ၾကည့္တဲ့အခါ
@ x ÷ ေကာင္းကင္ႀကီးဟာ ... ျပာလို႔။
+ ? x x မနက္ခင္းမွာ
=> o Ø ငွက္မ်ားလူးလြင့္ျမဴးပ်ံ
ေသာက္က်ိဳးနည္းေတးသံမ်ားသာခ်ိဳျမဆဲ

ေဟ့
ေနာက္ေရာက္လာတဲ့မနက္ျဖန္
ငါ့ရန္သူပဲကြ

ငါ့ကို
ကံတရားကတစစီစားခဲ့တာ
အေလ်ာ္ျပန္လာႏိုးနဲ႔ေသလုေအာင္ေစာင့္ခဲ့ရ
သက္ျပင္းေပါင္းမ်ားစြာျဖင့္ခရီးကို
နင္းခ်

"ဥံဳ ... ဖြ"
ေမာင္သီဟ
ဒီေနရာေရာက္ရပါၿပီ။




သူ႔ကဗ်ာဆံုးတဲ့အခါ
ဆရာ "မာယာေကာ့ဖ္စကီး" ဟာ
ေကာင္းကင္ႀကီးဆီကိုသြား ...

"အို ...
အလို ... ေကာင္းကင္ႀကီးငဲ့
(အိပ္ပုတ္ႀကီးတဲ့ေကာင္ႀကီးငဲ့)
က်ဳပ္လာၿပီ"

... ဒင္းဟာ (ကင္းေကာင္ႀကီးဟာ)
ဒင္းရဲ႕နား႐ြက္တဖက္ကိုခင္း
က်န္တဲ့တဖက္ကိုၿခံဳ - လံုေအာင္ဖိပိတ္
(အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေတာ့တယ္ ...)။ ။

ေမာင္သီဟ
(၁၉၉၃၊ ဆူးရစ္သရဖူဆင္ျမန္းတဲ့မတ္ခ်္)


"ဤစာအုပ္ပါအရာအားလံုး အမွားမ်ားလည္းျဖစ္ႏိုင္ပါသည္" Richard Bach (The Illusions ... မွ)

တင္မင္းထက္ ရဲ႕ ေရႊဝါၿပည္ ကေန ကူးယူေဖာ္ၿပပါတယ္။
၁၉၉၃ ဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ ေက်ာင္းထဲမွာ ကဗ်ာေတြအားနဲ႔မာန္နဲ႔ေရးေနတဲ့ကာလေပါ့။
ဒီစာအုပ္ေလးကိုေတာ့ မဖတ္ဖူးခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီနာမည္နဲ႔ ကိုသီဟအေၾကာင္းကို
ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ၾကားခဲ့ရဖူးပါတယ္။ တင္မင္းထက္ေၿပာသလို မွန္စာလုိ လက္မွတ္မ်ိဳး
ထိုးတတ္တာက အစေပါ့ ..။ခု ဒီကဗ်ာေလးကို ကၽြန္မခ်စ္ေသာကဗ်ာမ်ား ... မွာ ......
ၿပန္လည္ေဖာ္ၿပဖုိ႔ တင္မင္းထက္ဆီခြင့္ေတာင္းခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ သက္ဆုိင္သူ
တစ္ေယာက္ကိုလည္း ခြင့္ေတာင္းလုိက္ပါတယ္။
.