ကဗ်ာဆိုတာ
ႏွလံုးေသြးတစ္စက္နဲ႔ ေခတ္အဆက္ဆက္ စီးဆင္းႏိုင္တဲ့ ၿမစ္ ၿဖစ္တယ္။ စၾကဝဠာထဲမွာ (ဒါမွမဟုတ္) လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ရႈမဆံုးေအာင္ ရုန္းကန္လွပေနတဲ့ သဘာဝတရားငယ္တစ္ခုလို႔ ... ကဗ်ာကို ... ေၾသာ္ .. ဘယ္သူေတြမ်ား ခ်စ္ႏိုင္ပါလိမ့္ ..။
ေမာင္သိန္းေဇာ္

ကဗ်ာ
ကမၻာေၿမၿပင္ရဲ႕
ေသၿခင္းမဲ့အသည္းႏွလံုး
ငါ့အခ်စ္ဆံုးေပါ့
သစၥာတရားကို တိုက္ရိုက္ဘာသာၿပန္ထားတာၿဖစ္တယ္။
မင္းဆက္ၿငိမ္း

စိတ္ထဲက ကဗ်ာေတြ

Wednesday, September 30, 2009

ခုတေလာ စိတ္နဲ႔ေတြ႕ေနတဲ့ စိတ္ဖြဲ႕ကဗ်ာတခ်ိဳ႕ပါ။


ဆပ္ကပ္

ဓားေသြးထားတဲ့စိတ္ေတြက
ကိုယ့္လက္ကိုယ္ဆာေလာင္တယ္။

ေခတ္ရဲ႕နံရံေပၚမွာအခ်က္တိုင္းစိုက္ဝင္ဖို႔
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုပစ္ေပါက္တယ္
ၿပန္က်လာတဲ့မွားယြင္းမႈေတြ
အဆံကၽြတ္ဓားေတြ
ေနာက္ထပ္ဆန္႔တန္းမႈေတြနဲ႔ ေသြးအန္တဲ့အထိ
ဆက္ေပါက္တယ္။

စိတ္ကိုေရတြက္ၿခင္းက အဆံုးသတ္ဆီ
လည္ေနတဲ့စက္ဝိုင္းဆီ
နာက်င္မႈဆီ
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုဖဲ့ေခၽြၿခင္းဆီ
ယံုၾကည္ခ်က္ေတြက ကိုယ့္ကိုၿပန္ေလာင္ကၽြမ္းတဲ့ထိ
ဆက္ေပါက္တယ္။

ကဲ..ကံၾကမၼာတရား
အခု .. ခင္ဗ်ားအလွည့္ေရာက္ၿပီ။ ။

အဲခ်ိဳ




ေလးသည္ေတာ္


ဒီတစ္ခါ
ငါခ်ိန္ရြယ္လိုက္တဲ့ပစ္မွတ္က ငါ့အသက္ပါပဲ။

ငါညွိယူလုိက္တဲ့ၾကိဳးဆိုတာ
ေလာကနဲ႔ငါ့ၾကားက ဆက္ဆံေရး
စိတ္ကိုခပ္တင္းတင္းဆြဲလုိက္တုိင္း
ဒါဏ္ရာေတြက ပိုမိုကိုင္းညြတ္လာ။

မ်က္လံုးကိုမွိတ္လုိက္ေတာ့
ငါ့ႏွလံုးသားက အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာယိမ္းထိုးလႈပ္ခါ
ငါ့သက္ၿပင္းက ေလမွာလူးလြန္႔ေနတဲ့မီး
အရာရာအားလံုးကိုေၿဖေလ်ာ့လုိက္ပါတယ္
ၿမားဟာတရွိန္ထိုး
ငါ့ေနာက္ေက်ာမွာ တဆတ္ဆတ္ထိုးစိုက္လုိ႔
ငါ့သစၥာတရားသာ
ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ပန္းထြက္ေပေရာ့ ။ ။

မိုးရင့္ၾကယ္




ထိလြယ္ရွလြယ္ရာသီ


စိတ္နဲ႔လည္ပတ္ဖူးတဲ့ဥယ်ာဥ္က
စိတ္ညြတ္ေအာင္ပန္းေတြပြင့္လုိ႔
အားလံုးရဲ႕နာမည္ေခၚၾကည့္ေတာ့
ေသာကေမွာ္ေတြ..
က်စ္ဆံၿမီးက်စ္သြားတဲ့ ကိုယ့္ဘဝေလးကိုမွ
ၿပန္လြမ္းေဆြးမိၿပန္တယ္။
အလင္းဟာ
ကိုယ္အၾကိဳက္ဆံုးအေရာင္ပါပဲ
အမွန္တရားဟာ ကြဲရွခဲ့ေတာ့
ဘယ္အခ်ိန္ကမွ အလင္းမၿပန္ခဲ့ဘူး။
ရင္နာလုိက္ရတာ
လက္ႏွစ္ဖက္ရွိလည္းလက္ၿပမႏႈတ္ဆက္မိခဲ့
သစၥာပ်က္သြားတဲ့သေဘာၤေတြ
ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းမီးၿပတိုက္ဆီ
ဦးတည္ခုတ္ေမာင္းသြားေနရဲ႕။
နာမည္ေလးမွန္ေအာင္တပ္ေပးၾကပါ
ကိုယ္ကလည္း
ၾကိဳးၿပတ္ေနတဲ့ဂစ္တာေလးကိုမွ
ဥယ်ာဥ္သီခ်င္းဆိုၿပဖုိ႔..
ပူဆာမိခဲ့တယ္
ဥယ်ာဥ္ရဲ႕ရနံ႕ေတြ..........
ႏွလံုးသားေတြၿပတ္ေတာက္ေနခ်ိန္..။ ။

လင္းေသာ္ေဝ




တေယာသံ


တစ္မိုးတြင္းလံုး
ဝါးလံုးထုိးခုန္ဆင္းတယ္။

ဆႏၵက
ေကာင္းကင္အၿပာနဲ႔ပင္လယ္အၿပာ
အဲဒီအရိပ္မွာ
စိတ္ကိုဖြဖြေလးၿဖန္႔ခင္းထားခ်င္တယ္။

ဒါေပမယ့္
ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာကိုေသာင္ခံုေပၚပန္းခ်ီေရး
ၿမစ္ရဲ႕အစြန္အဖ်ားမွာ
ကၽြန္ေတာ့္နာမည္မပါေသးဘူး
ပင္လယ္ေဇာနဲ႔
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေက်ာသပ္ေနရ
အဲသလိုညမွာ
ၾကယ္ေတြရဲ႕အလွက
ဘာလို႔သိမ္ငယ္ေနရတာလဲေမေမ။

ပက္လက္ေခ်ာင္းေကာေလးပါ
ေရေသာက္ငွက္တစ္ေကာင္တစ္ေလမွ
တေယာလာမထိုးလည္း
ေနတတ္ၿပီ။ ။

ေၿမလတ္ေမာင္ၿမင့္သူ

2 Comments:

ေႏြဆူးလကၤာ said...

ကဗ်ာေတြ ဖတ္သြားပါတယ္။

tin min htet said...

ခုတေလာ စိတ္နဲ႔ေတြ႔ေနတဲ့ .. ဆိုေတာ့
စိတ္ကို ဓားလို ျမားလို ပစ္ေနလား ..
ဂစ္တာေလးကို ႀကိဳးျပန္ဆက္ၿပီး
တေယာထိုးတဲ့ ငွက္ကေလးေတြနဲ႔ ေတးဆိုႏိုင္ပါေစ ..