ကဗ်ာဆိုတာ
ႏွလံုးေသြးတစ္စက္နဲ႔ ေခတ္အဆက္ဆက္ စီးဆင္းႏိုင္တဲ့ ၿမစ္ ၿဖစ္တယ္။ စၾကဝဠာထဲမွာ (ဒါမွမဟုတ္) လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ရႈမဆံုးေအာင္ ရုန္းကန္လွပေနတဲ့ သဘာဝတရားငယ္တစ္ခုလို႔ ... ကဗ်ာကို ... ေၾသာ္ .. ဘယ္သူေတြမ်ား ခ်စ္ႏိုင္ပါလိမ့္ ..။
ေမာင္သိန္းေဇာ္

ကဗ်ာ
ကမၻာေၿမၿပင္ရဲ႕
ေသၿခင္းမဲ့အသည္းႏွလံုး
ငါ့အခ်စ္ဆံုးေပါ့
သစၥာတရားကို တိုက္ရိုက္ဘာသာၿပန္ထားတာၿဖစ္တယ္။
မင္းဆက္ၿငိမ္း

ၾကယ္ေၾကြလကာၤ

Monday, July 13, 2009


ၾကယ္ေၾကြလကာၤ
ထုိေသာညမွာ ႏွင္းျပာအုပ္မိုး
အိမ္မက္ခိုးမွ်င္ သခင္ျဖစ္၏

ၾကယ္ခက္ညေတြ ပန္ရင္းေၾကြသက္
မ်က္ရည္ဝိုးဝင္း အိမ္မက္လင္းျပာ
ငါ နမ္းေမႊြးရိႈက္ ရင္ကုိခိုက္၏

ငါ.. ခ်စ္မိသည္

ငါ ခ်စ္မိသည္

ယံုၾကည္ေၾကကြဲ ခုိတဲြကုိင္းညြတ္
ပြင့္ဦးဆြတ္ပ်ံ႕ စံပယ္နံ႕ေအး
အေဝးစကား ႏႈတ္ဖ်ားထံုက်ဥ္
သခင္ .. သိပါ။

ထိုသို႕ျဖင့္
ငါႏွင့္ ၾကယ္တုိ႕ ညျမိဳ႕ရိုးထက္
ေသြးပ်က္သီခ်င္း ဆုိညွင္းဖြဲ႕ေဝ
ေၾကြခဲ့ၾကသည္။

ေၾသာ္ ထုိသုိ႕ျဖင့္
ငါႏွင့္သခင္ ရာဇဝင္ပန္း
လြမ္းမႈိင္းေဝရီ ေရႊလက္ဖဝါး
ပါးျပင္ထိအပ္ ခံုမင္တတ္လည္း
ေရးမွတ္မိရံု ဝတ္မႈန္ေျမေဆြး
ေဝးသြားခဲ့လွ်င္….
ေဝးသြားခဲ့လွ်င္….

တာရာမင္းေဝ

1 Comment:

1ashinsasa said...

ကဗ်ာဖတ္လုိ႔ကိုမ၀ႏုိင္ဘူး။
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ ဘာျဖစ္မွကိုမလဲလုိ႔ပဲ.. ဟဲဟဲ
အေတြးအေခၚေတြေျပာင္ေျမာက္လုိက္ပုံမ်ား
ဘယ္လုိေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး။
ဒါနဲ႔ ... ဘာမွမေျပာေတာ့ဘူး။