ကဗ်ာဆိုတာ
ႏွလံုးေသြးတစ္စက္နဲ႔ ေခတ္အဆက္ဆက္ စီးဆင္းႏိုင္တဲ့ ၿမစ္ ၿဖစ္တယ္။ စၾကဝဠာထဲမွာ (ဒါမွမဟုတ္) လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ရႈမဆံုးေအာင္ ရုန္းကန္လွပေနတဲ့ သဘာဝတရားငယ္တစ္ခုလို႔ ... ကဗ်ာကို ... ေၾသာ္ .. ဘယ္သူေတြမ်ား ခ်စ္ႏိုင္ပါလိမ့္ ..။
ေမာင္သိန္းေဇာ္

ကဗ်ာ
ကမၻာေၿမၿပင္ရဲ႕
ေသၿခင္းမဲ့အသည္းႏွလံုး
ငါ့အခ်စ္ဆံုးေပါ့
သစၥာတရားကို တိုက္ရိုက္ဘာသာၿပန္ထားတာၿဖစ္တယ္။
မင္းဆက္ၿငိမ္း

ဒါနဥၥ

Sunday, November 23, 2008

ဒီကဗ်ာေလးက ေအာင္ေၾကြတင့္ ဆိုတဲ့ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ကဗ်ာပါ။ သူ႔ကဗ်ာေတြကၽြန္မမွာ ၂ပုဒ္လားပဲ႐ွိတယ္။
အေတြ႕ရနည္းတယ္လို႔ထင္တာပဲ။ဖတ္ၿပီးတာနဲ႔ ဘာၿဖစ္သြားမွန္းေတာင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုမသိဘူး..မ်က္ေၿဖလကၤာ
ပဲေၿပးသတိရရေတာ့မလိုလို မဆိုင္ပဲမဆိုင္သလိုလို ဘာမွန္းကိုမသိတာပါ...


ဒါနဥၥ
မိုးစက္ေ၀
ေအာ္
အေဖာ္ေခၚ
ဖားအတြက္ေပ်ာ္စည္ေတာ္။

တုတ္ခ်က္ေမႊ
ေဆာ္
အေနေတာ္
ဆြမ္းခြက္အမီေၾကာ္..။ ။
ေအာင္ေၾကြတင့္

5 Comments:

:P said...

ကဗ်ာေတြကို ေကာမန့္ေရးရဲပါဘူး..
ဒါေလးေတာ့ၾကိဳက္တယ္လို႕ လာေျပာတာ....:P:P
ေအာက္က ၾကည္ေအာင္ ကဗ်ာ ၂ ပုဒ္လည္းၾကိဳက္တာပဲ...

Anonymous said...

ေအာ္မေခၚရဲေတာ႔ဘူး
ဟင္းအိုးထဲေရာက္တြားမွာစိုးလို႔

ATN said...

ကိုယ့္ အတြက္
သူတပါး အတြက္ ...

ေအာ္ ခဲ့ သူေတြ
ေအာ္ ေန သူေတြ
ေအာ္ မယ့္ သူေတြ အတြက္ ...

Zephyr said...

ေသခ်ာဖတ္ၾကည္႕မွ .. ဖားရုိက္ၿပီး ... ဆြမ္းခ်က္တယ္လို႕ နားလည္တယ္ ...
ဟုတ္တယ္မလား အစ္မ :)

တကယ္လို႔ ဒီလိုသာဆိုရင္ ....
ဒါနမေျမာက္ပဲ အကုသိုလ္ပဲရမယ္ ...
ေသေစခ်င္တဲ႔ ဆႏၵက လွဴခ်င္တာထက္ အမ်ားႀကီး ပိုၿပီး အကုသိုလ္မ်ားေနၿပီ ...။

ၿပံဳးစရာေကာင္းတဲ႔ ကဗ်ာေလးလို႕ခံစားရတယ္ ... ။

Kaung Kin Ko said...

ကဗ်ာေလး တိုတို ေလးနဲ ့အရမ္းထိမိတယ္ဗ်ာ။